سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
سالگرد آغاز انقلاب کوبا گرامی باد!
سالگرد آغاز انقلاب کوبا گرامی باد!
یونس غیاثوند، ۲۶ تیر، ۱۴۰۱ خورشیدی.
اکنون بیش از ۶۰ سال است که از انقلاب مردمی کوبا می گذرد و دقیق تر بگویم، ۶۳ سال از وقوع آن حوادث پربرکت در یک جزیرهء کوچک واقع در امریکای لاتین می گذرد، به برکت خدمات رهبران بزرگ این انقلاب همچون فیدل کاسترو، رائول کاسترو، ارنستو چگوارای شهید و…، همچنین حمایت های همه جانبه مردم آن کشور کوبا توانسته در برابر صهیونیسم جهانی مقاومت کند.
۲۶ ژوئیه ۱۹۵۳ دسته ای از مبارزین انقلابی تحت عنوان گروه جنبش ۲۶ ژوئیه وارد فاز درگیری مسلحانه با دولت دیکتاتوری باتیستا شدند و سرانجام بعد از سلسله جنگ های چریکی در جنگل ها و کوه های کوبا آنها در تاریخ ۱ ژانویه ۱۹۵۹ وارد هاوانا پایتخت کشورشان شده و باتیستا، دیکتاتور تحت حمایت امریکا گریخته بود و انقلابیون نظامی جدید، عدالت خواه و صلح دوستی را بنا نهادند که الگوی بسیاری از ممالک جهان می باشد.
فیدل کاسترو که پایه گذار این رژیم نوین بود با صراحت گفت: (( این درست است که ما پول زیادی به اندازه آنها(امریکایی ها) نداریم، ولی می توانیم از لحاظ انسانی به مظلومین جهان یاری برسانیم.)) حال به دستاورد های داخلی و جهانی این انقلاب پرشکوه می پردازیم.
*- دستاورد های ملی:
۱- اخراج نظامیان امریکا و سرمایه داران از خاک کوبا و دستیابی به استقلال اقتصادی و سیاسی از غرب.
۲- ملی سازی موسسات تولیدی و ریشه کن سازی خصوصی سازی و سرمایه داری در روابط اجتماعی.
۳- آغاز جنبش مدرسه سازی و سواد آموزی به تمامی اقشار بیسواد کوبا از ۱۹۶۰ تاکنون که منجر به افزایش صعودی نرخ سواد آموزی کوبایی ها به بالای ۹۹/۵ درصد شده است.
۴- آموزش، بهداشت و مسکن ارزان قیمت یا رایگان برای آحاد جامعه وطن آنها.
۵- صنعتی سازی کوبا و کاهش وابستگی به اقتصاد تک محصولی و عامل اساسی آن که فروش شکر است.
۶- نوین سازی ابزار تولید.
۷- رساندن کوبا به رتبه های بسیار پایین شاخص نابرابری درآمد.
۸- مقاومت ۶ دهه ایی در برابر تحریم های شدید امریکا در حوزه های دارو ، بانکداری، تجارت و … .
۹- تبدیل کوبا به قطب پزشکی، گردشگری و آموزش و پرورش در امریکای لاتین و دنیا.
*- دستاورد های بین المللی:
۱.شرکت فعال در تسلیح جبهه آزادیبخش الجزایر در جنگ با دولت فرانسه و ارسال تجهیزات برای آن جبهه همراه با محموله های شکر به بنادر الجزایر در سالهای 1961 – 1962، کشف این محموالت موجب خشم و کینه رژیم استعماری ژنرال دوگل شد و دولت فرانسه برای تنبیه کوبای انقلابی، هر گونه مبادله بازرگانی با کوبا را قطع کرد
و به تحریمهای آمریکا علیه کوبا پیوست.
۲.آموزش و تجهیز گروههائی از فعالان سیاسی ایرانی مخالف رژیم پهلوی در خاک کوبا.
4 .همکاری وسیع با دولت آزادیخواه دکتر سالوادور آلنده، رئیس جمهوری شیلی از آغازکار آن تا کودتای
۴.تسلیح و تجهیز ارتش سوریه در نبردهای فرسایشی بعد از جنگ رمضان 1973 در منطقه جولان.
۵.حمایت از دولت ژنرال محمد زیاد باره، رئیس جمهوری سومالی تا زمان تشدید خصومت زیاد باره علیه
۶.حمایتهای مؤثر از کنگره ملی افریقا در مبارزه علیه رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی و همچنین حمایت از
این موارد تنها گوشه ای از حقیقت شفاف این انقلاب تاریخی است؛ کوبایی ها اکنون می توانند در مجلس خویش به عنوان یک کشاورز و کارگر و روشنفکر تصمیم گیری کنند ، درحالی که در چند مایلی آنها امریکایی قرار دارد که برای ورود به مجلس سنای آن یا باید سرمایه دار باشی و یا مزدور و معتقد به صهیونیسم و بررسی سوابق سیاسی و سپس گذر از فیلتر موسسات امریکایی- اسراییلی همچون نایاک.
کوبا از ۱۹۹۱ دچار شک های بزرگتری در حوزه اقتصاد گشت ولی توانست بعد از فروپاشی اردوگاه سوسیالیسم برروی پای خود بماند و علیرغم تمامی کمبود ها، میزان رفاه اقتصادی مقبولی را برای مردمش فراهم کرده و این مسئله را به اثبات رسانده که میشود در کشورت سرمایه دار حکومت نکند و تو پیشرفت کنی، می شود در کشورت رِبای بانکی نباشد و رشد کنی و می شود ابزار تولید را خصوصی نکرد و بیکاری را ریشه کن کنی.
بنظر بنده مهم ترین دستاورد انقلاب کوبا آن موارد بالا نمی باشند، بلکه هدف انتشار روحیهء جامعه محور کردن شهروندان و ترویج اصول اخلاقی همچون فداکاری، ایثار و کمک به همنوع و محیط زیست است؛ به جهان بنگرید، چه کسانی کرونا را در ایتالیا و اِبولا را در افریقا ریشه کن کردند، چه کسانی به زلزله زدگان کشمیر پاکستان یاری رساندند و چه کسانی به مردم مظلوم ونزوئلا خدمات پزشکی و آموزشی ارائه دادند، مردم آن دیار با این اعتقادات که می توانند درد دوری از خانواده را تحمل کنند و در تمامی قاره های جهان به جهانیان خدمت برسانند، کوبا را تبدیل به یکی از پایگاه های انسانیت در این کرهء خاکی کرده اند.
جنبش عدالت اجتماعی و اعضای آن مدیون رهبران و مردم کوبا در طول ۶ دههء گذشته هستند، زیرا اگر کوبای سوسیالیستی نبود مسلماً در آفریقا آنگولا، موزامبیک و … مردم آن کشور ها از شر استعمارگران راحت نمی شدند و مردم امریکای لاتین امید به زندگیشان افزایش نمیافت.
فیدل کاسترو و نسل اولی های انقلاب میراث گرانبهایی برجای گذاشتند که برابری و انسانیت نام دارد؛ فیدل نماد انقلاب بود و این نماد در اوج ساده زیستی درگذشت، او بارها گفته بود که با حقوق کم دولتی زندگی می کند و حتی بخشی از این پول را تقدیم به خاله خود می کند، مسلما چنین مردی مرد روزهای سخت کشورش نیز بوده.
انقلاب کوبا جزو نماد های قدیمی عدالت اجتماعی و ضداستکبار جهانی است که با خود در هرجای جهان صلح، برابری و رفاه را می آورد و هنوز پایگاهی برای انسانیت و مهربانی در این جهان نابرابر است.
*- پانوشت: تشکر فراوان از همکار عزیزم که در ایجاد مقالات به بنده یاری می رسانند.
*******************************
*- منابع:
*- کتاب ۶۰ سال انقلاب پیروزمند کوبا، به قلم علی پورصفر(کامران).
*- ۱۰۰ ساعت با فیدل، مترجمان: ابراهیم شیری و بابک پاکنژاد.
*- منبع برخی تصاویر: سایت ایرنا.