سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
درسهائی ازاعتصاب تظاهراتی معلمان فرانسه
” عمواوغلی”
روز 13 ژانویه معلمان فرانسه دراعتراض به فشار ی که درشرایط شیوع ویروس کرونا دولت بردوش معلمان وپرسنل مدارس انداخته است دست به اعتصاب تظاهراتی بزرگی زدند . این اعتصاب با فراخوان اتحادیه‌های معلمان و در اعتراض به تغییر مداوم دستورالعمل‌های دولت درباره نحوه مدیریت همه‌گیری ویروس کرونا بویژه سیاست‌های جدید برگزار شد. به گفته سخنگوی یکی از اتحادیه‌ها، تغییراتی که در پروتکل‌های آزمایش کووید در مدارس فرانسه ایجاد شده، نه تنها باعث ایجاد هرج و مرج در مدارس می‌شود، بلکه جان معلمان را نیز به خطر می‌اندازد” دراین میان ژان میشل بلانکر، وزیر آموزش فرانسه با انتقاد از طرح اعتصاب آموزگاران گفته بود: «علیه یک ویروس اعتصاب نمی کنند» موضعی که باعث شد بر تعداد اعتصابیون افزوده شود. اما معلمان با گسترش اعتصابات جواب مهمل بافی وزیررا دادند واعلام کردند که: ” اعتصاب آنها علیه همه‌گیری ویروس نیست بلکه علیه تصمیماتی است که «بدون مشورت» گرفته شده است. سندیکای اف. اس. ئو. یکی ازبزرگترین سندیکاهای معلمین می‌گوید که دولت به جای ایمن کردن مدارس برای دانش‌آموزان، معلمان و پرسنل خدماتی ۲۰ ماه ماسک‌های پارچه‌ای تأمین نمود، اتوتست‌هایی به مدارس فرستاد که تاریخ مصرفشان گذشته بود، هیچ کاری برای تهویه اماکن آموزشی نکرد و اصلا اهمیتی به استخدام پرسنل جایگزین نکرد. سندیکای سود (SUD)، یکی دیگر از اعضای اینترسندیکال، افزود که دولت به جای پرسنل جایگزین به بازنشستگان و دانشجویان فراخوان داد”.
اما نکته مهم ودرس آموز اعتصاب تطاهراتی معلمان فرانسه برای معلمان و پرسنل زحمتکش ایران که سالها است برای احقاق حقوق شان و رسیدن به مطالبات وخواسته هایشان دست به اعتراض و تجمع میزنند وخوشبختانه درسالهای اخیر گامهای بلندی درراه همبستگی واتحاد برداشته اند،این است که معلمان فرانسه درتدارک اقدامات خود دست به ابتکاری زدند که نیروهای بیشتری از معلمین ودانش آموزان را متحد کرد . آنها با تشکیل اینترسندیکال هفت سندیکای مختلف معلمان و سه سندیکای دانش آموزان و یک سندیکای خانواده هارا گردهم آوردند و موفقیت این اعتصاب بقدری بود که بسیاری از کارمندان وحتی بازرسان مدارس را نیز بصفوف خود کشانید.
اف. اس. ئو (FSU) که بزرگ‌ترین سندیکای معلمان از لحاظ تعداد اعضاست در پایان روز اعلام کرد که ۷۵% معلمان دبستان‌ها و ۶۲% دبیرستان‌ها در اعتصاب بوده‌اند. همین سندیکا اعلام نمود که ۸۰% کارگرانی که در مدارس کار می‌کنند در اعتصاب بوده‌اند. وزارت کشور نیز عصر ۱۳ ژانویه اعلام کرد که در ۱۳۶ نقطه کشور ۷۷۵۰۰ معلم و پرسنل مدارس تظاهرات کردند.
البته وضعیت جنبش معلمان فرانسه با ایران که صدای هرآزادیخواهی را با زندان وشکنجه و اعدام جواب میدهند و تشکل و تحزب مستقل حتی درحد اتحادیه و سندیکا برای کارگران وزحمتکشان ممنوع است ، فرق بسیاری دارد و اشکال و تاکتیکها و شعارهای مبارزاتی آنها را نمیتوان بصورت مکانیکی با مبارزات معلمان ایران منطبق کرد و یا به مقایسه آنها نشست .
با این وجود جنبشهای اجتماعی در کشورهای دیگر همیشه تجاربی دربردارند که پیشروان جنبشهای اجتماعی سایرکشورها ازجمله درایران میتوانند با مطالعه وجمعبندی از آن ازاین تجریات درجهت اقدامات اعتراضی و مبارزات صنفی وسیاسی خود سود جویند . اگراتحاد گسترده تشکلهای معلمین فرانسه نمیبود آنها نه تنها قادربه بسیج و به خیابان آوردن توده عظیم معلمین ، کارمندان مدارس و دانش آموزان و خانواده ها نمیبودند بلکه این ضعف وپراکندگی میتوانست دولت را در ادامه سیاست های ضد انسانی اش جدی تربکند.
معلمان در ایران با وضعیت ویژه ای مواجه اند. سرکوب و زندان وفقدان تشکل فراگیر ازیکسو و فشار اقتصادی و سیاسی طاقت فرسائی که بردوش معلمان سنگینی میکند ازسوی دیگر وضعیتی را بوجود آورده است که معلمان برغم جو سنگین امنیتی و بگیر وببند ها به اعتراضات شان ادامه میدهند و آنها راهی جز اعتصاب و اعتراض ندارند. اعتراضاتی که درمضمون خود هم سیاسی است و هم اقتصادی. و خیلی از مطالبات مطروحه توسط معلمان همچون سایر زحمتکشان بویژه کارگران، خواست های عموم توده های کارگر وزحمتکش درایران است . بسیاری ازخواست ها وشعارهائی که از دل وضعیت کنونی جامعه و جنبشهای روبه رشد درآمده وبدون تحول بنیادی درساختار اقتصادی اجتماعی نظام موجود امکان تحقق ندارند. ازاین رو ضرورت اتحاد معلمان ، بازنشستگان ، کارگران ، دانش آموزان ودانشجویان، بیکاران ،زنان و سایر جنبشهای اجتماعی دریک جبهه انقلابی واعلام خواستهای سیاسی و اقتصادی و اجتماعی وفرهنگی خود تحت یک برنامه ای مشترک از ضرورتهائی است که مبارزات کنونی طبقه کارگر وزحمتکشان جامعه وپیشروی آنها در مسیرتحقق خواست هایشان و خلاصی از نظام ستمگر و استثمارگر حاکم، آنرا ضروری میسازد.