سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
شوراهای صنفی دانشجویان کشور: سرکوب «امنیتی» آری، «ایمن‌سازی» نه
برای مسئولین بی‌کفایت دانشگاه تهران و پلیس خواب‌زدهٔ منطقهٔ کارگر، ۲۴ بهمن روزی عادی بود مثل همهٔ روزهای دیگر. برای دانشجویان بیدار اما، ۲۴ بهمن آتش خشم دانشجویان برای تعرض به رئیس دانشگاه و خوابگاه را شعله‌ور کرد؛ زیرا در این روز بود که در نتیجهٔ نادیده گرفته شدن تذکرهایشان مبنی بر ناامن بودن اطراف خوابگاه کوی دانشگاه تهران، رفیق و هم‌دانشگاهی‌شان «امیرمحمد خالقی درمیان» در پی حملهٔ سرقت لپ‌تاپش به قتل رسید؛ جوانی که فقط ۱۹ سال داشت. امیرمحمد اولین دانشجویی نبود که مورد سوءقصد قرار گرفته بود؛ پیش‌تر، دانشجویان دیگری نیز در جریان سرقت و زورگیری آسیب دیده و زخمی شده بودند. مسئولین دانشگاه اما امنیت را فقط در پوشیده بودن «گیسوی دختران» می‌بینند. همانطور که دانشجویان تیزبین به درستی در بیانیهٔ امروزِ خود (۲۶ بهمن) که در تجمع خوانده شد فریاد زدند:«اگر کشف حجابی صورت می‌گرفت، چه‌ها که نمی‌کردید. آنچه اهمیت ندارد، جان فرزندان ایران است.»
دانشجویان کوی در آذرماه ۱۴۰۳ با مدیرکل خوابگاه‌های دانشگاه جلسه‌ای برگزار کرده بودند و به او دربارهٔ ناامنی «کوچهٔ جنت» هشدار داده بودند. اما سال‌هاست ثابت شده‌است که از مسئولین جمهوری‌اسلامی تنها یک چیز برمی‌آید: اهمال‌کاری.
از صبح روز جاری، بیش از ۳۰ نیروی حراست، خوابگاه پسران کوی را زیر نظر داشتند تا هر نوع اعتراضی را سرکوب کنند. اما دانشجویان شجاع نه فقط در خوابگاه پسران، بلکه در خوابگاه دختران نیز تجمع برگزار کردند و دست به اعتراض زدند.
شعارهایی که دانشجویان سر دادند به قرار زیر است:
«یکی از ما کم شده، کی می‌خواد جواب بده؟»
«خونی که ریخته میشه با هیچی پاک نمیشه»
«زارع بی‌کفایت مسئول این جنایت»
وقاحت مسئولین دانشگاه و خوابگاه و حراست اما ته ندارد. آنها دانشجویان را به بدترین شکل سرکوب کردند. به گفتهٔ شاهدان، اعتراض در ورودی خوابگاه کوی پسران تشدید شد و بی‌سیم یکی از لباس‌شخصی‌ها زمین افتاد. دختری شجاع با دیدن بی‌سیم به حضور نیروی سرکوبگر لباس‌شخصی اعتراض کرد. مأمور لباس شخصی در پاسخ به سمت او حمله‌ور شد و او را مورد ضرب و شتم قرار داد. حراست این دانشجو را به اتاق حراست منتقل کرد. پیام‌صوتی ارسالی دانشجویان حاوی صحبت یکی از مسئولین دانشگاه بعد از این اتفاق است و ضرب‌‌وشتم را تأیید می‌کند. از سرنوشت این دانشجوی دختر اطلاعی نداریم.
وقاحت و دو رویی مسئولین دانشگاه اما اینجا تمام نمی‌شود. علی‌حسین رضاییان، معاونت دانشجویی دانشگاه تهران، در مصاحبه با ایلنا گفته‌است:«برای مراعات وضعیت روحی خانواده محترم ایشان سعی کردیم تا آخرین لحظه‌ای که امید هست، ماجرا تبدیل به خبر و بحث داغ خبرگزاری‌ها نشود. ولی واقعاً اتفاقی که افتاده، در درب پشتی کوی نبوده است. حادثه در کنار خیابان و تقاطع کوچه جنت با آل احمد روبروری دانشگاه تربیت مدرس در کنار ایستگاه اتوبوس اتفاق افتاده است».
شوراهای صنفی دانشجویان کشور مستنداتی از حدود وقوع این جنایت منتشر کرده‌اند که جایی برای شک باقی نمی‌گذارد. حتی اگر این فاجعه «در درب پشتی کوی نبوده‌است»، وظیفهٔ مسلم و حداقلی مسئولین دانشگاه و خوابگاه است که امنیت جانی دانشجویان را فراهم کنند!
منبع : کانال مدرسه رهایی