سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
با آغاز سال جدید که وارد قرن چهاردهم هجری شمسی هم میشویم ”رهبر با بصیرت“جمهوری اسلامی در پیام نوروزی خوداش ادعاهائی کرده که جز شارلاتانیزم و عوامفریبی و حقه بازی نام دیگری نمی توان بر آن نهاد.
درحالیکه نتایج بحران اقتصادی، فساد اداری، دزدی و چپاول سرمایه سالاران بورکراتیک نظامی و تجاری و… رمقی برای مردم نگذاشته است و حاکمیت جز به زور سرکوب و سرنیزه برسرپا نیست و درحالیکه تمام آمارهای رسمی -هرچند ضد و نقیض- دستگاه های دولتی و بانک مرکزی از افت تولید و تجارت، بسته شدن کارخانه ها و بسیاری مراکز تولیدی و بیکاری میلیونی جوانان و از هم پاشی اقتصادی خبر میدهند و درحالیکه تحریم های امپریالیسم آمریکا از یکطرف، شیوع وسیع کرونا و ناتوانی و بی کفایتی مسئولین دزد و رانت خوارازطرف دیگر، به فقر و فلاکت عمومی افزوده است و از این وضعیت تنها اقلیتی از همین رانت خواران و آقازاده ها منتفع میگردند، اما با این وجود سید علی خامنه ای در پیام نوروزی خود مدعی است که : تحقّق شعار ”جهش تولید“ در حدّ قابل قبول بوده است ”. خامنه ای میگوید :
”خب، شعار سال ۹۹ شعار ”جهش تولید“ بود.(۱) من اگر بخواهم بر اساس گزارشهای متعدّد مردمی و دولتی و دستگاه‌های مختلف و جهات مختلف -که از همه جهت به ما گزارش میرسد- یک ارزیابی‌ای بکنم، باید بگویم این شعار تا حدّی، تا حدّی، تا حدّ قابل قبولی تحقّق پیدا کرد، یعنی جهش تولید در بخش هایی از کشور و بخش هایی از مسائل گوناگون کشور تحقّق پیدا کرد، اگر چه در حدّ انتظار نه که وارد قرن 14 هجری شمسی هم میشویم ”
شب عیدی انگار که خامنه ای سراش را کرده زیر برف و بر این توهم است که کسی او را نمیبیند و مردم فراموش کرده اند از وعده های پوچی که سال بسال هنگام نوروز و یا بمناسبت های مختلف، ”رهبر معظم“ خطاب به ملت نشخوار میکند اما نه تنها هیچکدام عملی که نمیشود بلکه وضعیت اقتصادی مردم سال بسال وخیمتر هم میشود. خامنه ای در پیام نوروزی خود مدعی است که ”ازهمه جهت به ما گزارش میرسد“ اما نمیشود باورکرد که گزارشگران دستگاه سرکوب خامنه ای نظر مخالف میلیونها کارگر و زحمتکش که در اعتراضات و اجتماعات و خیزشهای توده ای علیه وضعیت فلاکتبار کنونی به آشکارترین وجهی بروز مییابد، را به سمع مبارک نرسانده باشند . باورکردنی نیست چرا که فرمان سرکوب کارگران و توده های به جان آماده مستقیما از سوی خود وی صادر میشود بنا براین بر چنین ادعائی جز شارلاتانیزم نام دیگری نمی توان گذاشت. درحالیکه وعده های وی در برنامه چشم انداز بیست ساله که شانزده سال آن سپری شده است جز فاجعه ثمری در بر
نداشته است و هیچیک از آن ادعاها جامه عمل نپوشیده.
رهبر با بصیرت درحالی سوار بر اسب توهم و فریب و سرکوب وکشتار میتازد که گویا مردم فراموش کرده اند که وی هنگام اعلام ”برنامه بیست ساله چشم انداز توسعه“ چه وعده هائی به ملت داده بود و اکنون که 16 سال از آن تاریخ میگذرد چه برسراقتصاد و سیاست و روزگار توده های مردم زحمتکش آمده است. درآن موقع شاید کمترکسی از این مردم زجز دیده تحت ستم و استثمار باور میداشت که امروز با ورود به قرن 1400 هجری شمسی اوضاع اقتصادی اجتماعی و سیاسی ایران با چنین وضعیتی مواجه باشد.
خامنه ای و مافیای قدرت و ثروت متحد وی در 12آبان 84چنین افقی را برای مردم تصویر میکردند که:
”در چشم‌انداز بیست‌ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل.
”[جامعه‌ای] توسعه یافته… متکی بر اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی، ملی و انقلابی، با تاکید بر مردم‌سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی‌های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان‌ها و بهره‌مندی از امنیت اجتماعی و قضایی. برخوردار از دانش پیشرفته… امن، مستقل و مقتدر… برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط زیست مطلوب. فعال، مسئولیت‌پذیر، ایثارگر، مؤمن… دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه‌ی آسیای جنوب غربی… رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل…“
اما این تصویرپردازی با تصورات مالیخولیائی رهبران نظام با محوریت رهبربا بصیرت امروز چه نتایجی ببارآورده است که خود دست اندرکاران رژیم و اغلب کارشناسان اقتصادی بر ورشکستگی اقتصادی،گرانی سرسام آور و بیکاری گسترده اعتراف میکنند و از همه مهمتر اعتراضات و اعتصابات مداوم زحمتکشان نیز خبر از تشدید بحران و فروپاشی اقتصادی خبر میدهند که هیچ چشم اندازی برای خروج آز آن نیست.
اکنون بعد از گذشت 16سال از اعلام برنامه بیست ساله توسعه و اداعاهای واهی رهبربا بصیرت، ایران نه تنها در ”جایگاه اول اقتصادی منطقه ” نیست بلکه در انتهای جدول کشورهای رده بندی شده قرار دارد. بحران اقتصادی همچنان یکه تاز میدان است رکود همراه با تورم، بی ارزش شدن پول ملی، سطح پائین قدرت خرید مردم نسبت به کشورهای همسایه، افزایش سطح فقر وگرسنگی و بیکاری و بی مسکنی و سوء تغذیه بیش از 70 درصد مردم، پائین آمدن سطح مصرف مواد مورد نیاز نظیرگوشت، بالارفتن قیمت مرغ و تخم مرغ و صف های طولانی برای خرید تخم مرغ آنهم اگر پولی دربساط باشد، رکود اقتصادی، ورشکستگی مراکز تولید اخراج های گسترده کارگران، به همراه پائین آمدن سطح دستمزدهای واقعی وضعیت وخامت بارکارمندان و بازنشستگان که فریاد آنها از این همه بیداد به آسمان رسیده است، تعویق پرداخت حقوق و دستمزد آنهائیکه هنوز اشتغال خود را از دست نداده اند. این فاکت ها نشان میدهد که ”اشتغال کامل ”مورد ادعای رهبر نه تنها محقق نشده بلکه میلیونها کارگر و کارمند و کشاورز طی این دوره مشاغل خود را از دست داده اند و با شیوع کرونا و ناتوانی دولت ”تدبیر و امید“در مهار وکنترل آن از یکسو و با تسلط مافیای اقتصادی سرمایه داران و تجار وابسته به حاکمیت و احتکار و فروش چندین برابرقیمت واقعی دارو در بازارهای سیاه و ناتوانی زحمتکشان از تامین نیازهای داروئی و بهداشت و دوا و دکتر صدها هزار نفر را مبتلا و هزاران نفر را به کام مرگ فرستاده است.
سال گذشته بیش از یک و نیم میلیون نفر مشاغل خود را از دست دادند. و یا برخلاف وعده حاکمیت در ”برنامه چشم انداز توسعه ” قیمت مسکن در این دوره بقدری بالا رفته است که قابل مقایسه با 16 سال قبل نیست و اکنون صاحب یک مسکن معمولی شدن برای یک کارگر و زحمتکش آرزوئی دست نیافتنی شده است و اجاره خانه هم به همین منوال، اگر یافت شود بخش اعظم درآمد خانوار را میبلعد .
رهبران رژیم وعده داده بودند که طبق برنامه توسعه، مردم ایران ”برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمدها ..“ خواهند بود اما تنها نگاهی به آمار جدید مرکز آمار رژیم در آستانه نوروز نتیجه چنین توهم پراکنی را بروشنی نشان میدهد.
مرکز آمار ایران، در جدیدترین گزارش خود نرخ تورم سالانه برای خانوارها در اسفندماه ۱۳۹۹ را ۳۶.۴ درصد محاسبه کرده است که نسبت به ماه قبل، ۲.۲ درصد افزایش داشت. طبق آمارهای اعلام شده، نرخ تورم ۳۶.۴ درصد بالاترین رقم از سال ۱۳۷۵ است.
تورم نقطه به نقطه در اسفند ما ۱۳۹۹ نیز ۴۸.۷ درصد اعلام شده است. یعنی خانوارهای کشور بطور میانگین ۴۸.۷ درصد بیشتر از اسفند ۱۳۹۸ برای خرید یک ”مجموعه کالاها و خدمات یکسان“ هزینه کرده‌اند“
دیگر نیازی نیست که بموارد دیگری نظیر پوچ بودن استقرار آزادی، عدالت اجتماعی و حفظ کرامت انسان و غیره در جمهوری اسلامی اشاره شود که در برنامه مذکور وعده داده شده است. امروز بدتر از سالهای قبل شاهد ادامه سرکوب و نقض ابتدائی ترین حقوق، و پایمال شدن کرامت انسانی در جامعه هستیم در این حوزه نیز فریبکاری و شارلاتانیزم حاکمان قدرت و ثروت بویژه در تقابل با جنبش های اجتماعی بر هیچکس پوشیده نیست.