“اهمیت و لزوم شعارنویسی”

“اهمیت و لزوم شعارنویسی”

شرایط انقلابی را بارها شنیده ایم.طبق تعریف یعنی مجموعه ای از عوامل که دست به دست هم میدهند تا فضای کلی جامعه از کسبه و بازاریان گرفته تا دانش آموزان و دانشجویان،از کارگران مزدی گرفته تا طبقه متوسطی ها همه و همه در مورد تغییر رژیم حاکمه سخن میگویند(دقیقا مثل اکنونِ جامعه ی ایران).تغییری اساسی و چشمگیر.فضای انقلاب علاوه بر سخن گفتن از انقلاب در گوشه و کنار جامعه،مشخصات بارز دیگری نیز دارد:از اعتراضات گسترده ی توده ای تا اعتصابات فراگیر بازاریان از میلیتاریزه شدن شهرها و سانسور شدید اخبار مربوط به اعتراضات تا قطع کردن راههای ارتباطی(همانند اینترنت در روزگار ما) علاوه بر تمام اینها اما شعارنویسی همواره از قدیمی ترین و موثر ترین شیوه های انقلابی نگه داشتن فضای  جامعه است.در شعارنویسی تمامِ دیوارها،دربِ مساجد،ادارات و ارگانهای دولتی،صندوقهای صدقات،پست و سطهای زباله به مثابه ویترین های انقلاب اند و شعارهای نوشته شده روی آنها به مانند کالایی که در آن خودنمایی میکند.از این رو ابتدای امر باید شعار و شعارهایی را برگزید که در عین کوتاهی و خوش آهنگی،بارِ معنایی و مفهومیِ کلانی را نیز پوشش دهد.مثلا شعارِ “نلن،کار،آزادی” یا در نمونه ی کاملترش “نان،کار،آزادی،جکومت شورایی” همواره در بین توده ها و چپ های ایران محبوب و مشهور بوده است.یا عبارت پایانی مانیفست کمونیست “چیزی برای از دست دادن ندارید ، به جز زنجیرهایتان” همواره در اکثر انقلابهای جهان استفاده شده است زیرا موجز و کاملا مفهوم و راهبردی است.بنابراین پس از تعیین و انتخاب شعار یا شعارهای مدنظر باید آن را به سطح شهر و به اصطلاح کفِ خیابان برد.باید سراسر شهرها را از شعارهای انقلابی آکنده ساخت و در اقدامی انقلابی هیچ نقطه ای را عاری از شعار باقی نگذاشت.البته که در گذشته به دلیل نبودن دوربینهای مداربسته،دکلهای مخابراتی و تعدد نیروهای پلیسی،شعارنویسی به مراتب سهل تر بود و هر فرد انقلابی به راحتی هرچه تمام تر و تنها با اطمینان از این که مامورین رژیم در آن محل حضور ندارند اقدام به نوشتن شعار میکرد.امروزه اما به دلیل گستردگی امکانات حکومت از جمله تعدد دوربینهای مداربسته به نحوی که در کمترین کوچه و خیابانی میتوان نقطه ای را یافت که در آن دوربین به کار نرفته باشد این امر به مراتب دشوار تر و پرخطر تر شده اما این به معنای کم اهمیت شدن شعار و شعارنویسی در سطح شهر نیست.شعارنویسی همچنان از مهم ترین مشخصه های جامعه ی ملتهب و آماده ی انقلاب است.بنابراین باید با رعایت چند نکته ی امنیتی به این مهم پرداخت و شعارنویسی را مربوط به گذشته و سالها قبل ندانست.برای شعارنویسی ساده ترین راه تهیه ی اسپری رنگ و نوشتن شعار مد نظر روی دیوار است.اما این کار علاوه بر آنکه تا حد زیادی به سطح سوادی و دست خط شخص شعارنویس بستگی دارد(شعار باید خوانا،بدون غلط املایی و انشایی نوشته شود)به سرعت عمل و هوشیاری فرد شعارنویس نیز ارتباط مستقیم دارد.بنابراین بهترین راه برای شعارنویسی استفاده از الگو و قالبی آماده است.تا بتوان ضمن خوانا و شکیل بودن شعار و نماد با سرعت عمل بیشتری نیز آن را روی سطوح نوشت.مطمئن ترین روش،استفاده از عکس رادیولوژی است.باید توجه داشت نامِ بیمارِ صاحب عکس،نام مرکز عکسبرداری،شماره ی پرونده و تاریخ عکس را باید کاملا مخدوش کرد تا در صورت پیدا کردن قالب شعار توسط مامورین ردی از شعارنویس باقی نماند.شعار مد نظر و لوگو یا نمادی که قصد داریم روی دیوار یا دیگر سطح شهر نقش ببندد را ابتدا در یکی از برنامه های کامپیوتر که قابلیت تایپ دارند (ورد،فتوشاپ،پینت و…)مینویسیم.سپس از متن و عکس مورد نظر در یک صفحه پرینت گرفته و حروف شعار روی برگه ی چاپ شده را بوسیله ی کاتر با ظرافت و دقت بالا میبُریم.حال برگه را روی عکس رادیولوژی گذاشته بوسیله ی دو تکه نوار چسب فیکس میکنیم و حروف بریده شده را روی عکس رادیولوژی نیز برش میدهیم.اکنون قالب شعارنویسی آماده است.تنها یک اسپری رنگ نیاز است تا عملیات شعارنویسی به سریع ترین و امن ترین روش ممکن اجرایی شود.بسته به محیط مورد نظر(رنگ و جنس مصالح دیوار یا سطحی که قرار است شعار نویسی شود)میتوان از رنگهای مختلف برای اسپری کردن استفاده کرد اما اسپری های مشکی همواره راهگشا هستند.رنگ قرمز نیز که بعنوان رنگ سوسیالیسم شناخته میشود میتواند خوانا و در عین حال جلب توجه کننده باشد.برای تهیه ی اسپری از مغازه های رنگ و مصالحی خرید کنید که نزدیک به محل سکونتتان نیستند.نکته ی دیگری که باید در شعار نویسی مد نظر قرار داد این است که برای نوشتن شعار تا جای ممکن از تیم های دو نفره استفاده کرد.همواره شخصی باید اطراف و محیط پیرامون را بررسی و نفر دیگری مشغول نوشتن شعار باشد؛ترجیحا برای شعارنویسی حتی در شب هم ماسک بزنید.باید از ریسک یک نفره شعارنوشتن پرهیز کرد.در پایان لازم به تکرار است شعار از مهم ترین و بارزترین مشخصه های هر انقلاب و شعارنویسی از مهم ترین راههای انقلابی نگه داشتن شرایط جامعه است.علاوه بر اعتصابات،اعتراضات،مبارزات خیابانی،چاپ و پخش شب نامه،باید با نوشتن شعار دیوارهای شهر را به تسخیر خود در آوریم و کاری کنیم همه و همه قدرت پرولتاریا و بازوی اصلی انقلاب پیش روی ایران را بدانند.این جا دیگر نیازی به نیروهای گسترده و یا فوق حرفه ای نیست و حتی با  20 الی 30 نفر میتوان در عرض چند روز تمام شهر را به شعارهای کمونیستی تزئین کرد،رفقا!وقت را از دست ندهیم؛بشتابیم…

پیش به سوی قیام پرولتری

زنده باد آزادی

زنده باد سوسیالیسم