یاد رفیق کبیر حمید اشرف در اراده پولادین فدایی کمونیست همیشه زنده است !

روز هشتم تیر ماه 1395 ، 40 سال از شهادت چهره شاخص جنبش نوین کمونیستی ایران ، فرزند انقلاب و پر از احساس کارگران و زحمتکشان ، مبارزه راه آزادی و سوسیالیسم ، رفیق کبیر حمید اشرف یکی از بنیانگذاران و رهبران کبیر سازمان و 9 رفیق فدایی دیگر :  محمد رضا یثربی ، غلامرضا لایق مهربانی ، غلامعلی خراط پور ، عسگر حسینی ابرده ، علی اکبر وزیری ، محمد حسین حق نواز ، طاهره خرم ، یوسف قانع خشکه بیجاری و فاطمه حسینی میگذرد .
جنگاوران کمونیستی که حماسه مقاومت قهرمانانه آنان در برابر مزدوران سرمایه در همه جای کشورمان صدا داد و امروز پس از گذشت 40 سال هنوز هم نام حمید اشرف بعنوان جنگاوری پر احساس ، انقلابی سرسخت و کمونیستی سازمانده بر درفش مبارزه خونین طبقه کارگر و توده های تحت ستم ایران میدرخشد .
به همین دلیل است که اکنون بعد از گذشت 40 سال هنوز هم ضد انقلاب از اسم و تفکر حمید اشرف وحشت دارد و توسط مزدوران قلم بدستش سعی در بدنام و مخدوش کردن او را دارد غافل از انکه توده های زحمتکش ایران نام حمید اشرف را در مقاومت بی نظیر و درگیریهای قهرمانانه وی بر علیه جلادان رژیم پهلوی و مزدوران سرمایه ، میشناسند . حمید اشرف با احساس کینه و نفرت عمیق از دشمن و عشق بی پایانش به آزادی کارگران و زحمتکشان در مقابله با موانع و مشکلات لا علاج فعالیت و مبارزه مخفی و در مقابله با سیل تهاجمات رژیم سمبل خواست و اراده و قاطعیتی بود که هیچ مانعی را توانای ایستادن در مقابل آن نبود . حمید در طول سالهای مبارزه در سنگر سازمان ، با آشنایی تمام از اصول و شیوه های مبارزه مخفی با آتش سلاح خویش چنان ترس و وحشتی در دل مزدوران و جلادان رژیم پهلوی افکنده بود که آنان در پس دیوارهای بشدت محافظت شده خویش نیز احاس امنیت و آسایش نمیکردند .
حمید اشرف بیش از 14 بار حلقه محاصره و کمین پلیس و ساواک رژیم را با هوشیاری بی نظیر خویش و با نبرد قهرمانانه خویش درهم شکست .
نبرد قهرمانانه وی در میان مردم بیشتر به معجزه شبیه بود و از او بعنوان چریک افسانه ای یاد می کنند .  حمید نه تنها در کار نظامی و جنگ چریکی بلکه در سازماندهی و رهبری سیاسی تشکیلات از توانایی بسیاری برخوردار بود . حمید اشرف پس از ضربه های سنگین پلیسی سالهای 1350- 1349 از رفقایی بود که با اراده پولادین خویش تشکیلات را بازسازی کرد و با کار و فعالیت شبانه روزی خویش ادامه کاری فعالیت سازمان را تضمین نمود .  رفیق کبیر حمید اشرف برای اصل سازماندهی ، انتقاد و انتقاد از خود به شیوه مارکسیستی – لنینیستی و نظم و انظباط تشکیلاتی اهمیت زیادی قائل بود . در حالیکه در مقابل رفقای تشکیلات خود بزرگ بین نبود و از اشتباهات و نواقص انتقاد میکرد در همان حال در برابر انحرافات سرسختانه موضع گیری میکرد . او با بررسی بی وقفه نقاط ضعف و قوت سازمان و در نظر گرفتن تجارب و استفاده از آنها در مبارزه ، سازماندهی و رهبری تشکیلات به شیوه یی مبتکرانه اصول تئوری و پراتیک را باهم تلفیق میکرد . حمید با در نظر گرفتن این تجارب بود که بارها سازمان را از ضربات پلیس حفظ نمود و با سازماندهی جدید آرزوهای رژیم را ناکام میگذاشت و تبلیغات سردمداران رژیم درباره اتمام کار سازمان و نابودی آنرا بی اثر میکرد .
وظیفه حمید اشرف بیش از هر چیز در حفاظت و ادامه کاری فعالیت سازمان بود که علیرغم ضربات سنگین پلیس و دستگیری و شهادت رهبران آن ، میبایست بعنوان تنها سازمان سیاسی پرولتاریا به فعالیت خویش ادامه میداد تا اینکه بتواند از اهداف و آرمانهای طبقه کارگر دفاع نماید . در آنزمان بود که آندسته از اپورتونیستهایی که بدنبال اثبات حقانیت سالهای بی عملی و تسلیم طلبی خویش بودند ، هر زمان که تهاجمات دیوانه وار رژیم متوجه سازمان بود با تبلیغات ارتجاعی رژیم همصدا میشدند و حماسه نبردهای قهرمانانه رفقای ما را به تمسخر میگرفتند و گاهی اوقات نیز علنا و بیشرمانه همصدا با رژیم ادعای مزدوران رژیم مبنی بر مرگ و نابودی سازمان را جار میزدند . اما هر بار تجربه بطور غیر قابل انکار ادعاهای مزدوران سرمایه و اپورتونیستهای بی عمل را بی ارزش مینمود و بیش از پیش ثابت مینمود که تاریخ مبارزه طبقاتی با خون و مقاومت حماسی نوشته خواهد شد .
مبارزه یا جنگ بی امان طبقات بر علیه یکدیگر ادامه خواهد یافت ، اهداف پرولتاریا نه در راههای مسالمت آمیز مبارزه طبقاتی ، بلکه در راههای سخت و دشوار و از میان آتش نبردهای سنگین تحقق خواهد یافت . رژیمهای ارتجاعی هر بار که سازمان را مورد هجوم قرار داده و ضرباتی وارد ساخته اند ، در دستگاههای تبلیغاتی خویش ادعا نموده اند که سازمان را نابود ساخته اند . اما کیست که نداند این سازمان شکست را نخواهد پذیرفت و با خون و حماسه هر بار با تجربه تر محکمتر از قبل سر بر خواهد آورد و مبارزه خونین انقلابی را به پیش برده است . بعد از تابستان 55 که رفیق کبیر حمید اشرف و 9 تن دیگر از رفقای فدایی پس از چندین ساعت درگیری به شهادت رسیدند دستگاههای تبلیغاتی رژیم و اپورتونیستها محبوس در خانه های امن و آرام خویش و محافل روشنفکری خارج کشوری صحفات بسیاری را سیاه ساختند تا اینکه حقانیت حرافهایی شکست خورده خویش را به اثبات برسانند . اما طولی نکشید که بار دیگر کمونیست های فدائی خلق یعنی پاس دارندگان خون حمید اشرفها ، خواب را از چشمان مزدوران و جلادان ربودند و تمامی تلاش و کوشش اپورتونیستهای میهنی و طرفداران مبارزه مسالمت جویانه را بی اثر نمودند . سازمان آتش و خون زنده بود و رد طول اعتلای جنبش توده ای ، پشتیبانی پر احساس و بی نظیر میلیونها نفر از توده های کارگر ، دهقانان ، روشنفکران انقلابی و دیگر زحمتکشان از سازمان ما و تبدیل آن به بزرگترین سازمان مارکسیست – لنینیست خاورمیانه و طرفداری میلیونها کارگر و زحمتکش از آن نشاندهنده این حقیقت بود که علیرغم ضربات پی در پی و از دست دادن بهترین و شایسته ترین رهبران جنبش ، اما آرمانهای آن همچنان پا برجاست . مبارزه آنان از جانب هزاران تن دیگر از توده های ستمکش که شیفته قهرمانی و مقاومت و جانفشانی آنانند ادامه خواهد یافت . پیشگامان  طبقه کارگر سرچشمه عشق و محبت کمونیسم در دل توده های زحمتکش و تحت ستم هستند .
امروز در حالی یاد رفیق کبیر حمید اشرف و 9 رفیق فدایی هم سنگر وی را گرامی میداریم که جنبش فدایی و سازمان ما صدها فراز و نشیب را از سر گذارنده و با تجربه اندوزی از شکستها و پیروزیها و با بکارگیری تجارب گذشته ، از اصول درخشان رهبران شهید خویش می آموزد ، پرچم سرخی که با خون هزاران حمید اشرف رنگین گشته بعنوان پرچم خونین طبقه کارگر ایران برفراز جنبش انقلابی افراشته گشته ، پرچم خونین مبارزه قهر آمیز و بیان بر افکن ستمکشان و استثمار شوندگان .

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد