تحولات در روابط کوبا و ایالات متحده امریکا

در تاریخ 17 دسامبر 2014 , بعد از 18 ( هیجده ) ماه مذاکرات و نشستهای مخفیانه میان دو کشور کوبا و ایالات متحده ی امریکا , سه گروگان کوبائی که به تهمت جاسوسی بیش از 16 سال حبس در سلولهای زندانهای مختلف ایالات متحده ی امریکا بنا به شرایط غیر انسانی بسر می بردند و به حبس ابد محکوم شده بودند , آزاد گشتند . در مقابل کوبا یک جاسوس امریکای – یهودی را که 5 سال پیش در هاوانا دستگیر و زندانی کرده بود را آزاد نمود . در همین روز همزمان رئیس جمهور امریکای شمالی , اوباما و رئیس جمهور کوبا رائول کاسترو ساعت 12 ظهر بوقت منطقه و شش بعدظهر بوقت اروپا سخنرانی مستقیم ایراد کردند . مبنای سخنرانی اوباما این بود که : ”  بیش از 50 سال سیاست ایزوله کردن کوبا نتیجه ای در روابط دو کشور بوجود نیاورد . هم اکنون بایستی سیاستی را که دال  برقراری بمنظور ایجاد روابط  سیاسی ومعاملات اقتصادی منبع شده باشد، شروع کرد . ایزوله کردن و نبود روابط راهی به جایی نخواهد برد . مسافرتها , قراردادهای سیاسی و اقتصادی و تشکیل سفارت ایالات متحده در هاوانا برقرار خواهد شد . روسا و هئیت های سیاسی بزرگی به کوبا خواهند رفت . کوبا صدها متخصص پزشکی را برای مبارزه با مرض ابولا به افریقا اعزام کرده است . ما بایستی در سیاستهای تاکنونی خود تجدید نظر کرده و راه مذاکرات و گفتگوهای نوی را برای پیشبرد ” دمکراسی ” در کوبا به پیش ببریم … ”
همزمان رائول کاسترو رئیس جمهور کوبا با اشاره به آزادی 3 نفر باقی مانده ی پنچ کوبائی که در امریکای شمالی زندانی بودند ( دو نفر از زندانی های دیگر کوبائی چند ماه پیش  یکی  بعداز 12 ودیگری بعد از 16 سال حبس در زندانهای امریکا بعد ازسپری کردن دوران محکومیت خودآزاد شدند ) , برگشت فرزندان کشور را به خلق کوبا تبریک گفت و با اشاره به اینکه ” نظر , بینش و تصورات ایالات متحده امریکا نسبت به قوانین حقوق بشر تفاوت آشکاری با نظرات و سیاست کوبا دارد و اینکه ایالات متحده آگاه به این موضوع است که حقوق سیاسی و حق تعیین سرنوشت کوبا به دست خلق کوبا است و نه بنا به نظر و ایدئولوژی و تصورات ایالات متحده و با مبنای این پرنسیب استقلال طلبانه کشور کوبا , هم اکنون با نشستهایی که در میان بوده , دو کشور دست به ایجاد یک سری روابط اقتصادی – سیاسی خواهند زد که این روابط قدمهایی برای پیوند دو ملت امریکایی شمالی و کوبا خواهند بود … ”
در کنار تمامی تفسیرهای سیاسی بین الملل که این تحول را در روابط کوبا و ایالات متحده امریکا جزو رویدادهای مهم قرن 21 قلمداد میکنند , ما نیز بعنوان بخشی از نیروهای کمونیست وانقلابیون ایران این امررا یک رویداد مهمی وعقب نشینی برای امپریالیسم آمریکا میدانیم که تنها با مقاومت وپایداری طبقه کارگر وزحمتکشان کوبا ممکن بوده است. 56 سال مبارزه خلق  ورهبران آگاه سوسیالیست کوبا و مبارزه انترناسیونالیستی نیروها , احزاب و شخصیتهای  بین الملل برای دفاع از انقلاب کوبا و احترام به حقوق و مبارزه خلق کوبا در قبال بیش از نیم قرن محاصره ی سیاسی – اقتصادی و حتی تهدیدات امپریالیسم به حملات نظامی وایجاد جنگ و اشغال کوبا ازجمله در خلیج کوبا در سال 1961 و طرح و اجرای ترورها , سازماندهی گروه های تروریستی , ربودن کشتی ها و هواپیماها , مسموم کردن مزارع کوبا در جهت ضربه به اقتصاد این کشور و صدها و هزاران سیاست توطئه گرانه و جنگ و ستیز بر علیه این کشور و همه ی این دسیسه ها تاکنون درسی را به سران امپریالیسم داده است که با حیله و نیرنگ هم نخواهند توانست اراده خلق کوبا و دست اوردهای انقلاب را تضعیف کنند . مقاومت کوبا در طی این 56 سال درسی فراموش نشدنی به این سران دول امپریالیستی داده است و جریاناتی همچون سوسیال دمکراتها، با رنگهای گوناگون بهمراه لیبرالهای پر زرق و برق مرتجعی  که از راههای گوناگون قصد نفوذ به داخل کوبا تغییردرساختارهای اقتصادی اجتماعی آن را درسرمیپرورانند، به این موضوع واقف هستند که حیله ی آنها هم در مقابل خلق آگاه کوبا راه به جایی نخواهد برد . تمامی ضربات امپربالیسم به هر نوع و شکلی بر علیه کوبا به شکست انجامید و در آینده نیز به شکست خواهد رسید ( اشاره به پیام حزب کمونیست کوبا که در تاریخ 18 دسامبر 2014 منتشر شده و در صحفه ی سازمان اتحاد فداییان کمونیست ترجمه شده ی آن موجود است ).

میباید عقب نشینی امپریالیسم امریکای شمالی را یک پیروزی برای کوبا قلمداد کرد پیروزی که بهبود موقعیت اقتصادی اجتماعی خلق کوبا رادرپی داشته باشد . دراین پیروزی علاوه برمقاومت خلق کوبا ، همبستگی خلقهای امریکای لاتین و آفریقا و سران و دولتهای این منطقه و همبستگی بین المللی نقش مهمی بازی کرده است . همبستگی که کوبا در طی این 56 ساله نیز همیشه و در همه جا در کنار مبارزات خلقها بخصوص خلقها و کشورهای افریقایی بر علیه نژاد پرستی بوده است . فراموش نشدنی ست که کوبا در طی دهه ی 70 حتی با ارسال بیش از 50 هزار سرباز کوبایی مبارزات ضد نژادپرستی و مبارزات ضد استعماری خلقهای آنگولا , موزابیک , تانزانیا , کنگو و خلق کشور افریقای جنوبی را همیشه حمایت کرده و در کنار انها بوده است .
ایجاد رابطه سیاسی – اقتصادی ایالات متحده با کوبا بدون شک روزنه تخیلات سلطه طلبانه را برای امپریالیسم باز خواهد کرد، اما نیروهای کمونیست و سوسیالیست کشور کوبا مسلما زیر سلطه  قراردادهای سیاسی – اقتصادی اسارت بارامپریالیسیم با هر رنگ و لعابی نخواهند رفت تا زمانی که معاملات عادلانه و قراردادهای مورد بحث , پایه و اساس و مضمون ضد استعماری را در خود نداشته باشند . قراردادهای مورد مذاکره ی امروز و معاملات وضع شده ی فعلی , بر اساس این پرنسیب استقلال طلبانه ی کوبا به امضا رسیده است . دراین میان  بوق و کرناهای امپریالیست ها حول دمکراسی پارلمانی و غیره برای همه ی سوسیالیستها و کشور کوبا روشن است .
همچنان محاصره ی اقتصادی – سیاسی ایالات متحده و همپیمانانش بر علیه کوبا وجود دارد , شبه جزیره گوانتانامو در شرق کوبا هنوز بعد از 120 سال که جزء سرزمین کوبا هست تخت اشغال نظامی امریکای شمالی ست . استراتژی و تاکتیکهای سیاستمداران امپریالیست و شل و سفت کردن های راه سیاستمداران , مشاوران و دست اندرکاران این امپریالیستها و همپالکی هایشان و برچسب زدن نام ضد دمکراسی بودن بر کوبا بر علیه این کشور همچنان ادامه دارد و خواهد داشت . کشور های امریکای لاتین بدون استثنا بخصوص خلقها و دولتهای برزیل , آرژانتین , اکوادور , بولیوی , اروگوئه , ونزوئلا , نیکاراگوئه و … حمایت بی وقفه خود را با کوبا داشتنه اند و در راه مبارزه با سیاستهای استعمارگرانه امپریالیسم در طی سالهای گذشته و در آینده به همراه کوبا بوده اند و خواهند بود . برای مثال در نشست سیاسی – اقتصادی تمامی قاره ی امریکا از شمال این قاره تا جنوب ان در ماه مارس 2014 از شرکت امریکای شمالی در این نشست جلوگیری کرده و تمامی کشورها بر علیه محاصره ی کوبا از طرف ایالات متحده , کوبا را در این نشست عضو خود حساب کرده و مقام ارجی را برای کوبا در این موقع اعلام کردند .
در قاره امریکای لاتین و امریکای مرکزی با مقاومت ومبارزه ی خلقهای این کشور ها, احزاب ع نیروهای منطقه , سیاست لیبرالیسم نو که پایه ساز آن توسط دیکتاتوری ژنرال پینوشه در اوایل دهه ی هفتاد میلادی در شیلی آغاز گشت و در اواسط دهه ی نود میلادی با مقاومت خلقهای امریکای لاتین و خوشبختانه با نبود نقش مذهب در این مناطق به شکست کشانده شده است , دالی بر این قضیه هست که سیاست لیبرالیسم نو و دخالت نظامی و محاصره ی اقتصادی  در شرایط کنونی و فعلی در امریکایی لاتین بامقاومت مواجه است , ازاین روی عقب نشینیهایی در دستور کار امپریالیسم در رابطه با امریکای لاتین و کوبا اغاز گشته که از این عقب نشینی ها بایستی بنحو احسن و آگاهانه استفاده کرد و امتیازهای سیاسی – اقتصادی را که برای کوبا مثمر ثمر هستند برای تثبیت دوران و دهه های آینده کوبا و بین الملل بکار برد طوری که در طی روزهای گذشته در افکار عمومی کوبا , رسانه ها و مطبوعات آنجا , صحبت از نه فقط یادبود 56 سال انقلاب کوبا بلکه صحبت از 556 سال یادبود و جشن کوبا در میان است .
با ایجاد و تدوین قرار دادهای اقتصادی – سیاسی جدیدی که کوبا با ایالات متحده آغاز نموده طبیعی ست تا حدی صنایع و محصولات امریکای شمالی بنابه تصمیمات اخیر دولت کوبا به این کشور وارد خواهد شد . از جمله واردات صنایع و ماشین الات ترابری , کمک و تحقیق در تخریز معادنی که کوبا در اختیار دارد از جمله تحقیق و تخریز در معادن نفت در مناطق شمالی کوبا , قرارداد بر سر صنایع برق و تلفن و اینترنت ( تمایل و تکنولوژی ایالات متحده بر سر گسترش بخش اینترنت در کوبا در اینجا بسیار مورد بررسی و قابل تجزیه و تحلیل هست که بایستی مورد موشکافی قرار گیرد . ) ایجاد صنایع مواد غذایی , ورود نیروهای آموزشی برای تحصیل در مدارس عالی پزشکی در کوبا و در مقابل صادرات صنایع انرژی خورشیدی کوبا به ایالات متحده که این صنایع تا حدودی طی سالهای گذشته نیز به اروپای غربی بخصوص المان نیز صادر شده است . تولیدات دارویی و گیاهی برای معالجات طب درمانی طبیعی , ارسال نیروهای پزشکی و کارشناس های متخصص درمانی , صادرات نیکل , صادرات مشروبات و تنباکو و صنایع دستی , ارسال متخصصین شیمی و فیزیک شناشی جزء مهمترین معاهده هایی ست که ما بین دو کشور در دستور کار قرار گرفته است . همچنین مسافرتهای توریستی از کوبا به امریکای شمالی تا حدی و بخصوص مسافرت نسلهای دوم و سوم باقیمانده های دیکتاتور باتیستا و مقیمان کوبایی که سالهاست در ایالت فلوریدا و میامی زندگی کرده و سرجنگ با کوبا را نداشته و خواهان دیدار با خانواده هایشان در کوبا هستند , جزء قراردادهای وضع شده میباشد .طبق  قرارداد های فیمابین میزان صادرات آمریکای شمالی به کوبا به 4میلیارد و هشتصد میلیون دلار ومیزان صادرات کوبا به آمریکای شمالی 5میلیارد و چهارصدمیلیون دلار تخمین زده میشود.
با نگرشی تیز به این قراردادها بایستی اذعان کرد که در مرحله ی اول با توجه با مشکلات اساسی که بنابه گقته خود رائول کاسترو در سال 2013 میلادی و اذعان به این مسئله که در بخش صنایع و محصولات کشاورزی و کمبودهای زیادی که در این بخش وجود دارد و مدرن ریزه کردن این بخش از صنایع , قدم مهمی در جهت رفاه مردم در کوبا برداشته خواهد شد .
با اشاره به این موضوعات وظیفه طبقه کارگر کمونیستها , نیروها و جنبش های مستقل بین المللی و بخصوص کشور کوبا است که دراین موقعیت به طرح و برنامه های امپریالیستی که تحت لوای عوامفریبانه « دموکراسی و حقوق بشر» ونظایر آنها پیشبرده میشود هوشیارانه نگریسته و مبارزه خود را برای تحکیم و پیشبرد سوسیالیسم و جامعه ای عاری از استثمار و تبعیض به پیش برند .

بیژن

 ازروابط بین المللی اتحاد فدائیان کمونیست .18ژانویه 2015