اتحاد سازمانها و احزاب انقلابی ترکیه گامی به پیش

اخیرا ده تشکل شامل سازمانها واحزاب انقلابی کرستان و ترکیه طی کنفرانسی مسئله وحد ت حول جبهه چپ وانقلابی را مورد بررسی قرارداده و درپایان با صدور بیانیه ای موجودیت جبهه تازه تاسیس خود را تحت عنوان «جنبش انقلاب متحدانه خلقها» اعلام کردند.این تشکلها مدتها قبل ازکنفرانس اخیرشان حول ضرورت تشکیل جبهه ای مشترک به گفتگو پرداخته بودند. اسامی احزاب شرکت کننده دراین جبهه عبارتند از «ت.ک.پ/م.ل؛ پ.ک.ک؛ ت.ه.ک.پ؛ ج/م.ل.س.پ.م؛ م.ک.پ؛ ت.ک.ا.پ؛ لنینیست؛ ت.ی.ک.ب؛ د.ک.پ؛ قرارگاه انقلابی و حزب مارکسیست لنینیست کمونیست(م.ل.ک.پ)»
همچنین اعلام شد که «کوردیناسیون انقلابیون پرولتر و جنبش دوباره‌زیستن(احیا)» از اروپا هم از این اتحادیه حمایت و پشتیبانی کرده‌اند.
اعلام رسمی تشکیل جبهه ای مشترک بین سازمانهای انقلابی کردستان و ترکیه درشرایطی است که حزب حاکم این کشور درمواجهه با موج آزادیخواهی و برابری طلبی شمشیر را از رو بسته و همچون نیروهای فاشیسم هیتلری به قلع و قمع فعالین سیاسی واجتماعی ترکیه مشغول است و صدای هراعتراضی را با بمباران و توپ باران و دستگیری و زندان پاسخ میدهد و علاوه برآن درضدیت با حرکت های انقلابی و آزادیخواهانه کردستان سوریه با «داعش» ، النصره و سایر نیروهای مرتجع منطقه دست به یکی کرده و به هر جرم و جنایتی دست میزند. و درشرایطی که دول امپریالیستی و قدرتهای ارتجاعی منطقه هرکدام درکشمکش برسر مناطق نفوذ ،گروه های مختلف مذهبی و قومی و قبیله ای را سازمان داده و با تغذیه مالی و تسلیحاتی ، آتش جنگ و ویرانی و آوارگی و دربدری را برافروخته و کشورهای منطقه را ویران و زندگی مردم را به خاکستر تبدیل نموده اند و درشرایطی که درفقدان آلترناتیو انقلابی موثر، توده های زحمتکش مردم مجبور هستند، از بد به بدتر و از مقاومت و مبارزه به کوچ و آوارگی و دربدری روی بیاورند،اقدام سازمانها و احزاب انقلابی کردستان و ترکیه گامی است که خیلی وقت ها قبل میبایست برداشته میشد. بویژه روشن و مبرهن است که مقاومت و پیروزی نیروهای کرد بدون همبستگی و همیاری نیروهای انقلابی ترک ،بویژه طبقه کارگر و زحمتکشان این کشور که بیشترین فشار اقتصادی و اختناق سیاسی را بردوش خود حمل میکنند ، امکانپذیر نبوده و نیست .سازمان ما ازسالها پیش درمذاکرات و گفتگوهای خود با سازمانها انقلابی منطقه نسبت به تحولات منطقه هشدار داده و ضرورت و مبرمیت اتحاد و همکاریهای مشترک نیروهای انقلابی طبقه کارگر و زحمتکشان و نیز خلقهای تحت ستم و استثمار را گوشزد نموده است . واقعیت این است که منطقه خاورمیانه بویژه منطقه ایران ،ترکیه عراق و سوریه که کردستان محروم از هرگونه حق تعیین سرنوشت نیز بین این چهار کشور تقسیم شده است، ازجمله مناطقی است که همواره همچون آتش زیر خاکستر آبستن حوادت مختلف بوده و تا وقتی که مسائل متعدد دموکراتیک و اقتصادی و اجتماعی و سیاسی دراین منطقه حل نشده باشد، کما کان آبستن حوادث جدید اجتماعی و سیاسی باقی خواهد ماند.
اتحادهای اجتماعی نیروهای پیشرو جامعه برعلیه سرمایه داری و اشکال مختلف استبداد، اختناق و بی حقوقی طبقه کارگر و توده زحمتکشان ، همواره مستلزم تدوین برنامه و استراتژی است که مطالبات ، خواست ها و اهداف توده های مختلف کارگر و زحمتکش را درخود منعکس کند. بعلاوه ضروری است تا در خطوط عمده تاکتیکی و برنامه راهبردی اشتراکات متناسب با امکانات نیروها برای عمل انقلابی وجودداشته باشد. چون عمل مشترک اگر به طرح نظری منسجم و منظم ناشی از تحلیل شرایط مشخص استوار نباشد ناگزیر با پراکنده کاری و بن بست مواجه خواهد شد. دراین رابطه هنوز مباحث و مبانی نظری این کنفرانس منتشر نشده است. یکی ازسخنگویان این کنفرانس دراین رابطه اعلام کرده است:
«ما همچو نیروهای سوسیالیست و انقلابی ترکیه و کردستان علیه فاشیسم آ.ک.پ و همدستان آن و سیستم حاکم جمهوری کنونی ترکیه مبارزاتمان ازجمله مبارزه مسلحانه را در همه عرصه‌ها با هر وسیله و راهکاری جهت ارتقای مبارزات انجام می‌دهیم و نیروهای‌مان را در قالب «جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها» یکی ساخته‌ایم. درب‌های این اتحاد ما هم برای نیروهای خارج از ما گشوده است و هم برای آنهایی که درصدد دست‌زدن به مبارزه و عملیات هستند. از همه آنها پشتیبانی کرده و پیشبردشان می‌دهد.»

دوران کالکان ضمن اشاره به اهمیت روز تشکیل و تأسیس چنین اتحادیه‌ای تاریخی‌,‌افزود:«ما جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها در 45امین سالگرد کودتای نظامی فاشیستی 12 مارس 1971, همچنین در 21امین سالگرد قتل‌عام‌ گزی در سال 1995, نیز در 12امین سالگرد قتل‌عام قامشلو در سال 2004, با اعلام موجودیت علیه اشغالگری فاشیسم و هرگونه واپس‌گرایی در حال مبارزه برای ارتقای انقلاب, برای آزادی و سوسیالیسم , جهت دموکراسی و برادری میان خلق‌ها نبرد کرده و مصمم هستیم, لذا موجودیت خود را برای اطلاع همه خلق‌های ترکیه و کردستان و بویژه انسانیت اعلام می‌داریم. در 45امین سالگرد کودتای فاشیستی 12 سپتامبر 1971 , با صدور اعلامیه این اتحاد, باردیگر آشکارا بیان می‌کنیم که انقلاب, دموکراسی و سوسیالیسم برای حصول پیروزی مصمم و مصر است و دارای انگیزه می باشد. کودتای فاشیستی 12 مارس , ماهر چایان‌ها, دنیز گزمیش‌ها و ابراهیم کایپا‌کایاها را به قتل رساند. اما جان آنها, مقاومت‌شان, ذهنیت, اهداف و آرزوهایشان شکوفا است و همینجا حضور دارد. ما اینجا حضور داریم. 45 سال پیش اراده ما برای آزادی, دموکراسی و سوسیالیسم چطور بود, امروزه هم همانگونه شکوفا است و به آن ادامه می‌دهیم. ما با این هدف که خط مبارزاتی انقلاب را به پیروزی برسانیم علیه فاشیسم آ.ک.پ که تلاش می‌کند کودتای فاشیستی 12 مارس و 12 سپتامبر را احیا و رستوره کند و اینگونه , فاشیسم را مجددا سازماندهی و دیکتاتوری فاشیستی را مجددا برقرار کند, جبهه متحد تشکیل داده‌ایم. در ترکیه و کردستان, درب‌های جنبش متحدانه ما علیه فاشیسم بروی تمامی اشخاص, احزاب و سازمان‌ها و همه جبهه‌های اجتماعی متحد , گشوده است. تمامی آنها را به اتحاد فرامی‌خوانیم. حرف ما این است که باهم مبارزه کنیم و با هم به پیروزی برسیم. بر این بنیان اینجا می‌خواهیم اعلامیه تأسیس جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها را برای اطلاع افکار عمومی قرائت کنیم».
هنوز نه اظهارات دوران کالکان و نه مضمون بیانیه منتشره از سوی این کنفرانس کافی نیست که بتوان درباره محتوا و مضمون اجتماعی و سیاسی این اتحاد سخن گفت و درباره آن به قضاوت نشست و باید منتظرشد تا اسناد پایه ای این اتحاد منتشرشود . با وجود این درشرایط حساس کنونی ترکیه و منطقه برداشتن چنین گامی درجهت اتحاد نیروهای انقلابی ترکیه مثبت بوده و باید موردپشتیبانی سایر احزاب وسازمانهای انقلابی ترکیه و منطقه قرارگیرد. ما بادریافت اطلاعات جدید و کاملتری ازنیروهای شرکت کننده دراین اتحاد و برنامه آنها بیشتر خواهیم نوشت.

یدی شیشوانی

متن کامل اعلامیه جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها:
«به خلق‌هایمان!
تشکل‌های مرتجع, فاشیست, دولت‌ملت‌گرا و اشغالگر در تمامی کشتارهای جمعی که در خاورمیانه انجام می‌گیرند مسئول اصلی هستند. با مداخله اشغالگران در سوریه جنگ منطقه‌ای بسوی جنگ جهانی سوق می‌یابد که می‌رود که کل بشریت را تهدید کند. اشغالگران و حاکمان محلی مرتجع و فاشیست همدست آنها هم از سویی برای حفظ موقعیت و حاکمیت خود در منطقه و نیرومندی مجددشان, در میان خود هم با ضربات نابودگر از یکدیگر استقبال می‌کنند و از دیگر سو هم بر بنیان ملت, دین و مذهب برای اینکه خلق‌ها یکدیگر را قتل‌عام نمایند به هر اقدامی دست می‌زنند.
دولت آ.ک.پ بر بنیان منافع خود با اشغالگران سازش می‌کند و یا با آنها روبرو می‌شود, لذا بر حملات خونخوارانه خود به خلق‌های منطقه, در راه اهداف بین‌المللی و منطقه‌ای به پلیدترین همپیمانی‌ها دست می‌زند. به هر نحو ممکن در کشور علیه تمامی خلقمان به حملاتی خونخوارانه دست می‌زند. از سویی با ترورهای دولتی, کشتار در خیابان‌ها, قتل‌عام‌ها و موج بازداشت‌ها و زندانی‌کردن‌ها تلاش می‌کند مخالفان خود را سرکوب کند؛ در عین حال علیه ملت کرد هم به توپباران شهرهای صدها هزار نفری با تانک و توپ دست می‌زند, باخاک یکسان می‌کند و به نسل‌کشی مشغول است. جمهوری ترکیه تمامی نیروهای فاشیستی و مرتجع وابسته به سیستم واپس‌گرا و مدرن را نزد خود جمع‌آورده و برای حاکمیت تک‌حزبی خود و سرکوب تمامی مخالفان تلاش می‌کند. این همپیمانی و سازش داخلی خونخوارانه و فاشیستی را بر بنیان دشمنی با کردها ادامه می‌دهد.
همه اینها از سویی بر ضد خلق‌های ما انجام می‌گیرد که راه را بر آلام, اشغالگری و تخریبات جبران‌ناپذیر می‌گشاید؛ از دیگر سو هم موجب کامل‌شدن انقلابی گری میان خلق‌ها بصورت متحد, می‌گردد. امروزه فرصت‌ها برای انقلاب در منطقه و کشور ما بیش از پیش مهیا است. این وضعیت موجب شده که پیشاهنگی انقلابی‌گری موفق سریعا به حرکت درآید.
بر این اساس, درحالی که در جهان و منطقه ما جنگ‌های نژادپرستانه, مذهبگرایانه و دین‌گرایانه افزایش می‌یابد, انقلاب غرب کردستان بعنوان گزینه‌ و انتخابی برای آنها, با رد تمامی واپس‌گرایی‌ها, روشنگر راه خلق‌های تحت ستم و مایه امیدواری آنها شده است. به همین دلیل روژاوا و مقاومت‌های ذاتی همبسته آن شکوفا می‌شوند و همانطور که برای اشغالگران مورد هدف است, به همان شیوه آماج حملات آ.ک.پ فاشیست و جمهوری ترکیه شده است.
به همین دلیل امروزه, انقلاب غرب کردستان به معنای مقاومت ذاتی کردها و مبارزه انقلابی خلق‌های متحد ما است وادامه دارد. همچنین به معنای تضمین آینده و امنیت جانی تمامی خلق‌های تحت ستم, زحمت‌کشان, روشنفکران, دموکرات‌ها و همه خلق‌ها است. به معنای صیانت از ارزش‌های عظیم و تضمین آینده خلق‌های جهان می باشد.
بخاطر حاکمیت سیستم کنونی ترکیه, آینده هیچ‌یک از بخش‌های جامعه در امنیت نیست. علویان , جبهه‌های لائیک دموکراتیک, زحمتکشان, فقرا و همه مخالفان با حمله روبرو هستند.چنانچه مقاومت‌های ذاتی کردها درهم شکسته شود, آ.ک.پ با همان راهکار خونخوارانه و بی‌رحمی, همه مخالفان خود در ترکیه را سرکوب خواهد کرد. به همین دلیل تضمین آینده همه نیروهای انقلابی و پیشرو ترکیه و خلق‌های زحمتکش به مقاومت ملت کرد وابسته است.
ما همچو نیروهای سوسیالیست و انقلابی ترکیه و کردستان علیه فاشیسم آ.ک.پ و همدستان آن و سیستم حاکم جمهوری کنونی ترکیه مبارزاتمان ازجمله مبارزه مسلحانه را در همه عرصه‌ها با هر وسیله و راهکاری جهت ارتقای مبارزات انجام می‌دهیم و نیروهای‌مان را در قالب «جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها» یکی ساخته‌ایم. درب‌های این اتحاد ما هم برای نیروهای خارج از ما گشوده است و هم برای آنهایی که درصدد دست‌زدن به مبارزه و عملیات هستند. از همه آنها پشتیبانی کرده و پیشبردشان می‌دهد.
جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها علیه اشغالگری,‌سرمایه‌داری, فاشیسم, شوونیسم و نژادپرستی, آینده‌ای دموکراتیک و آزاد برای خلق‌های تحت ستم به ارمغان می‌آورد. این جنبش با اتکای به نیروی انقلابی خلق‌ها , در راستای فروپاشی حاکمیت فاشیستی آ.ک.پ متحد شده و با توسل به پشیبان‌های اجتماعی خود از این راه رویگردان نخواهد شد.
دولت آ.ک.پ گذشته از جامعه, طیبعت را هم نابود می‌کند. دشمن زنان و جوانان است. با بهره‌کشی از طبقات زحمت‌کش و همه کارگران به استثمار بیش از حد دست می زند و شرابط برده‌داری ایجاد و تحمیل می‌نماید. بر تمامی خلق‌ها حاکمیت زور ایجاد و به قتل‌عام می‌پردازد. جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها تمامی آن نیروها را که با حملات بی‌رحمانه دولت آ.ک.پ و حکومت بورژوای جمهوری ترکیه روبرو هستد, آموزش و سازماندهی می‌کند , متحد می‌سازد و همبستگی عمومی برای مبارزه را اساس کار خود قرار می‌دهد.
جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها برای ایجاد جامعه‌ای اکولوژیک و آزادی زنان زمینه‌ای فراهم می‌کند و برای رسیدن زحمت‌کشان و طبقات کارگر به آزادی‌ها و حقوق خود , با ایجاد حاکمیت خلق‌ها در ترکیه و کردستان و نیز ایجاد مدیریت دموکرات , جهت آینده‌ آزاد خلق‌هایمان مبارزه می‌نماید.
جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها همه کسانی که از ناحیه فاشیسم و واپس‌گرایی متضرر می‌شوند, بویژه برای زنان, جوانان, کارگران و زحمتکشان و تمامی جبهه‌هایی که با ظلم و ستم روبرو هستند, آزادی, دموکراسی و برادری خلق‌ها را به ارمغان آورده و از همه آنها دعوت بعمل می‌اورد که سازماندهی شوند , متحد گردند و مبارزه کنند.
اگر از وضعیت کنونی جلوگیری نشود, مسلما ترکیه بسوی دیکتاتوری خونخوار سوق خودهد یافت. هیچ سازمان و نیرویی سیستماتیک که بتواند این روند را متوقف سازد, باقی نمانده است. این امر به تنهایی می‌تواند موجب پایان انقلاب و مقاومت خلق‌های متحد گردد. یا دیکتاتوری خونخوارتری شکل می‌گیرد یا اینکه خلق‌های ما با سازماندهی خود را مسلح ساخته و تبهکاران آ.ک.پ فاشیست و
جهادگرا را همراه با دنباله‌روان آن را نابود می‌کند.
فاشیسم فرومی‌پاشد, انقلاب متحدانه خلق‌های ما پیروز خواهد شد!
فاشیسم را با انقلاب متحدانه خلق‌هایمان نابود می‌کنیم!

جنبش انقلاب متحدانه خلق‌ها(ت.ش.ی.گ)

(ت.ک.پ/م.ل؛ پ.ک.ک؛ ت.ه.ک.پ؛ ج/م.ل.س.پ.م؛ م.ک.پ؛ ت.ک.ا.پ؛ لنینیست؛ ت.ی.ک.ب؛ د.ک.پ؛ قرارگاه انقلابی و حزب مارکسیست لنینیست کمونیست(م.ل.ک.پ)»