سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
رهنمود برای جنبش جاری مردم ایران —
کارگران و مردم آزادیخواه ایران! —
تداوم جنبش اعتراضی سراسری جاری شما علیه رژیم جمهوری اسلامی، بنظر من، برای اینکه به سرنگونی یا برکناری یا فروپاشیِ قطعی این رژیم بیانجامد قبل از همه نیازمند دو چیز است : یکی رهبری سراسری واحد و دیگری نیروی مسلح لازم برای مقابله با نیروهای مسلح سرکوبگر رژیم ، به شرح زیر :
_ رهبری سراسری واحد بدینگونه به وجود می آید که رهبران و سازماندهندگان مبارزات شما در سطح هر شهر ازمیان خود تعدادی را بعنوان هیئت واحد رهبری کننده مبارزات در آن شهر و تعداد دیگری را بعنوان اعضائی از هیئت واحد رهبری کننده مبارزات در مقیاس کل کشور ازمیان خود انتخاب کنند. هیئت نخست را میتوان « شورای رهبری شهر» نامید. و هیئت دوم، که از مجموع افراد منتخبِ مزبور در شهرهای مختلف تشکیل میگردد، را میتوان «شورای رهبری جنبش مردم ایران» نام گذاشت. شورای رهبری شهر درعین حال تابع شورای رهبری در سطح کل کشور بوده و درهر زمان از یکسو بنابر مقتضیات مشخص مبارزات مردم آن شهر و ازسوی دیگر به تبعیت از خواست های شورای رهبری جنبش مردم در سطح کل کشور تصمیم گیری میکند. بدیهی است که رهبران و سازماندهندگان مبارزات جاری و اعضاء دو شورای نامبرده میتوانند هر مرام و مسلکی داشته باشند. وحدت و اتحاد آنان عموماً در خواست و مبارزه مشترک اشان برای از میان برداشتن رژیم «اسلامی» و اختصاراً برقراری یک رژیم سکولار و دموکراتیک و با جهت گیری اساسیِ اقتصادی بنفع زحمتکشان درچارچوب نظام سرمایه داری می باشد. و انتخاب اعضاء شوراها از بین آنان و توسط آنان طبعاً بطریقی دموکراتیک انجام میگیرد.
_ تشکیل نیروی مسلح مردمی لازم ازمیان توده های مردم معترض هم برای نفس مقابله با سرکوب گری های بشدت دیکتاتور مابانه رژیم وهم جهت تداوم و گسترش مبارزات آنان ضرورت دارد. بدون مقابله مسلحانه با سرکوبگری های مسلحانه رژیم اسلامی، جنبش مردم سرکوب گشته و نمیتواند گسترش و تا ازمیان رفتن قطعی این رژیم تداوم و ادامه یابد. جزئیات مربوط به فراهم آوردن این نیروی مسلح را من دراینجا نمیتوانم تعیین کنم و فقط میتوانم اشاره کنم که افراد تشکیل دهنده آن را داوطلبانی از میان توده مردم معترض تشکیل میدهند و سلاح موردنیاز آنان رامیتوان همچنین از طریق تصرف اسلحه از ارتش و سپاه پاسداران و سازمان بسیج و پیوستن افرادی از این سه سازمان به مردم معترض بدست آورد. نیروی مسلح مردمی، که معمولاً در سطح هر شهر تشکیل میگردد، باید بطور کامل با شورا ی شهر پیوند داشته و تحت نظارت و رهبری آن و تابع و پیرو آن باشد. پس از ازمیان رفتن قطعی و کامل رژیم اسلامی، کلیه نیروهای مسلح مردمی در سطح کشور بهم پیوسته و بصورت یک ارتش و یک پلیس زیر مجموعه ای از حکومت جدید را تشکیل میدهند
جنبش جاری انقلابی مردم چنانچه اگر مطابق با آنچه که فوقاً گفته شد تداوم یابد البته ممکن است به یک همه پرسی یعنی یک رفراندوم از مردم( مردم به مفهوم کل شهروندان ساکن درایران) درباره انتخاب رژیم مورد خواست اشان بیانجامد و از طریق این رفراندوم به کناررفتن رژیم اسلامی و روی کارآمدنِ رژیم جدید موردنظرشان منتهی شود. ولی باید توجه داشت که این مبارزات مردم تحت رهبری سراسری واحد و همراه با مبارزه مسلحانه موردنیاز آنان است که میتواند به رژیم اسلامی چنین رفراندومی را تحمیل نماید و این رژیم به دلخواه خود یا بطریقی دیگر تن به چنین رفراندومی نمی دهد. همچنین واضح است که از میان برداشتن رژیم جمهوری اسلامی به هرطریقی که انجام گیرد، درعین حال این مردم هستند که با رأی مستقیم خود نوع رژیم جانشین آن را تعیین میکنند.
جامعه ایران درمرحلهُ تاریخی کنونی ، بنظر من، هنوز درسطحی از تکامل اقتصادی و اجتماعی قراردارد که بلحاظ عینی نیازمند یک تحول اجتماعی دمکراتیک رادیکال( بطور نسبی بصورت یک انقلاب) میباشد ونه یک انقلاب سوسیالیستی بمعنای واقعی. این تحول یا انقلاب دموکراتیک، همانطور که فوقاً اشاره شد، مشتمل است بر ازمیان برداشتن رژیم جمهوری اسلامی و بطور اختصار برقراری یک رژیم جدید سکولار و دموکراتیک (و ازجمله بلحاظ حل مسئله اقلیت های «قومی» و مذهبی بطریق دموکراتیک) و با یک جهت گیری اساسی اقتصادی بنفع کارگران و سایر زحمتکشان در چارچوب نظام سرمایه داری. بعلاوه ازلحاظ ذهنی یعنی بلحاظ سطح آگاهی طبقاتی کنونیِ طبقه کارگر و توازن قوای طبقاتی سیاسی کنونی درسطح جامعه نیز ، انقلاب یا دگرگونیِ دموکراتیک مزبور امکان پذیر و انجام شدنی است و نه انقلاب سوسیالیستی و گذار به سوسیالیسم به مفهوم راستین و واقعی( البته گذشته از اینکه شرایط ذهنی در سطح جهانی نیز برای انجام این انقلاب و دگرگونی اخیر بکلی مساعد نیست).
اینکه پس از ازمیان برداشتن رژیم اسلامی متأسفانه ممکن است گروههای کوچکی از بقایا یا طرفداران این رژیم، در ایران یا درخارج از ایران، اقدام به مبارزات مسلحانه تروریستی علیه مردم وعلیه حکومت جدید نمایند، چیزی است که نمیتوان آن را رد کرد. اما میتوان گفت که ازمیان برداشتن رژیم اسلامی در هر زمانی که صورت گیرد امکان انجام چنین عملیاتی ازجانب چنین گروههایی وجود دارد و شاید طرفداری واقعی مردم از رژیم جدید این امکان را محدودتر نماید. و میتوان گفت چنانچه ازمیان برداشتن رژیم اسلامی از طریق یک رفراندوم ، که فوقاً بیان شد، انجام گیرد این امکان و همچنین احتمال دخالت مسلحانه خارجی علیه مبارزات مردم کمتر میشود. بهرحال باید برای جلوگیری از وقوع چنین عملیات چاره اندیشی و چاره جوئی کرد و من لااقل فعلاً نمیتوانم در این زمینه اظهار نظر کنم و فقط میتوانم بگویم که احتمالاً چنین گروههایی فقط یا عموماً ازمیان دستجات شیعه مذهب بوجود خواهند آمد نه سنی مذهب مانند داعش. مسئله دیگر احتمال دخالت مسلحانه روسیه به پشتیبانی از رژیم جمهوری اسلامی در جریان مبارزات مردم علیه این رژیم خواهد بود، که بنظر من این احتمال ضعیف است و بهرحال درصورت وقوع چنین دخالتی از سوی روسیه باید با آن همچون بخشی از نیروهای مسلح رژیم اسلامی مقابله نمود.
حمید پویا
13دیماه