بیانیه سازمان اتحاد فدائیان کمونیست بمناسبت آغاز سال تحصیلی 1399-1400

امسال برخلاف معمول که مدارس در اول مهرماه بازگشایی میشوند، رژیم اسلامی ایران سال تحصیلی 1400-1339 را در میانۀ شهریور و در دل بحران کرونا آغاز کرده است و این در حالیست که ستاد کرونا و مقامات مسئول نظام شورای پزشکی ایران باز شدن مدارس و موسسات آموزشی را اقدامی نگران کننده و مخالف توصیه ها و ملاحظاتِ پیشگیری و بهداشتی در ارتباط با فاصله گذاری اجتماعی قلمداد می کنند. بسیاری از شهرهای ایران در وضعیت قرمز بسر می برند و اوضاع شهرهای سفید دائما در حال نوسان هست و اضافه بر آن آمارهای رسمی دولت از تعداد مرگ و میر ناشی از کرونا و میزان مبتلایان در ایران بهیچوجه قابل اعتماد نبوده و بسیار کمتر از آمار واقعی گزارش شده اند. اصرار بر بازگشایی مدارس قبل از اینکه برنامه ای عملی و سراسری جهت پیشگیری از انتقال بیشتر ویروس در نظر گرفته شود و قبل از تضمین بکارگیری مسؤلانۀ پروتکلهای بهداشتی، حاکی از بی توجهی به جان میلیونها دانش آموز، معلم و خانواده های آنان است.  البته رژیم ارائه یک برنامۀ سه وجهی که شامل کلاسهای حضوری، زوج و فرد کردن کلاسها، و همینطور کلاسهای مجازی بترتیب در شهرهای سفید، زرد، و قرمز را اعلام کرده است و ادعا میکند که احتمال چرخش و انتقال ویروس را در کنترل خواهد داشت. با تجربۀ کتمان واقعیت در اولین کیسهای بیماری در قم و تهران، با راه اندازی راه پیمایی 22 بهمن برغم اینکه رژیم از ورود ویروس به کشور مطلع بود، با راه اندازی دستجات علم و کتل محرم در حالیکه روزانه هزاران نفر بخاطر کرونا جانشان را از دست میدهند،  و اکنون با بازگشایی عجولانۀ مدارس، مقامات مسئول امتحان خود را در خصوص جان و سرنوشت مردم ایران به بدترین وجهی پس داده اند و اکنون با تبلیغ این برنامه سه وجهی بدون تامینِ تسهیلاتی عملی کردن آن برای میلیونها دانش آموز، سعی دارد خانواده ها را مجاب کند که جان فرزندانشان در مخاطره قرار نخواهد گرفت. واقعیت امر اما چیز دیگریست. میلیونها دانش آموز، فرزندان خانواده های کارگری و فقیر جامعه هستند. بسیاری از این کارگران بیکار و بی درآمد هستند و آنانی که هنوز کار می کنند با معضل حقوقهای معوقه و دستمزد های زیر خط فقر روبرو هستند. حدود نیم میلیون دانش آموز در بلوچستان به آموزش مجازی دسترسی نخواهند داشت و این در بسیاری از شهرها و روستاهای دیگر هم در ایران  صدق میکند. میلیونها کارگر و خانواده هایشان هم بخاطر شرایط متزلزل کاری در میانۀ بحران کرونا و از دست دادن منبع ناچیز درآمدشان بی هیچ کمک دولتی و حمایت مالی به امان خودشان رها شده اند. حال این خانواده ها در عین حال برای حفظ سلامت خود و فرزندانشان باید متحمل مخارجی از قبیل اقلام بهداشتی در کنار لوازم تحریر، لباس فرم مدرسه، کتاب و دیگر هزینه های تحصیلی هم بشوند. روحانی در سخنانی در ارتباط با بازگشایی مدارس، بحران کرونا را یک بلای طبیعی اعلام کرد و گفت که دولتش میخواهد امور کشور به حالت فعال و معمولی برگردد. روحانی هم همچون همپالگی هایش یک شیاد است و نمی گوید که رژیم اسلامی  مزورانه با بی توجهی ولاقیدی به جان میلیونها نفردر ارتباط با متوقف کردن شیوع ویروس و بکارگیری اقدامات بهداشتی بموقع ، بخاطر استفادۀ تبلیغی از کشاندن جمعیت به راهپیمایی 22 بهمن، و فقدان بموقع، مجانی، و همگانی اقلام بهداشتی قابل دسترس عموم، عامدانه کرونا را در جامعه بازپخش وسیع کرد، و این هیچ ربطی به طبیعی بودن آن ندارد. این به اصطلاح بلای طبیعی که با بیعملی و خودداری رژیم از اقدامات بلادرنگ جهت حفظ و امنیت جانی وسلامت عمومی، جان صدها هزار انسان را در ایران گرفته است مسئولیتش تنها بر گردن رژیم اسلامی ایران است.

از سرگیری فعالیتهای اقتصادی و روزمره اجتماعی بزعم روحانی را فقط با تشدید استثمار و سرکوب، و فساد و دزدی گستردۀ باندهای دولتی میتوان تفسیر کرد. ولی برای مردم زحمتکش این روزمرگی عادی رژیم جز بیکاری و فقر، کشتار آبانماه 98، جنایت هواپیمایی اوکراین، اعدامها و دستگیری های فعالین جنبشهای اجتماعی، و تخریب و حمله به آلونکهای محرومترین آحاد مردم معنایی دیگر ندارد. فرزندان همین کارگران و زحمتکشان هستند که موضوع بیشترین خطر و احتمال ابتلا به ویرس کرونا را دارند و همین ایناند که با سفره های خالی، بیکاری و نرخ بالای ابتلا به بیماریهای عفونی روبرو هستند و اکنون باید نگران خرید ماسک بهداشتی، دستکش و ژل ضد عفونی کننده هم باشند و این در حالیست که اگر شهروند شهرهای قرمزباشند نیازِ کامپیوتر و اینترنت برای حضور در کلاسهای مجازی که برای این اقشار در حکم فوق ِلاکچری است را پیش پای آنان میگذارد. بسیاری از دانش آموزان روستاها قادر نخواهند بود که از طریق اینترنت در کلاسها شرکت کنند و رژیم هیچ میلی برای حل این معضل ندازد. در این رابطه، آخوند علم الهدا حتی تا آنجا پیش میرود که عدم رسیدگی به مشکل اینترنت و دستگاههای هوشمند در روستاها را، هراس مقامات از استفاده های مضر در فضای مجازی توسط این دانش آموزان و بخطر انداختن مصلحتهای امنیتی برای رژیم میداند. براستی رژیم خطر اگاهی و دسترسی دانش آموزان به اطلاعات سانسور نشده را بیشتر از جان انسانها میداند.

دانش آموزان،دانشجویان ،آموزگاران و اساتید دانشگاهی

اکنون که هر کدام شما در مقام آموزش و تعلیم و تربیت و یا یادگیری در کنار دیگر معضلات اجتماعی باید نگران سلامت خود و خانواده هایتان در محیط آموزشی و کاری هم باشید، وظیفۀ هر کدام شما بسیار حساستر و حیاتی تر شده است. در شرایطی که برخی از آموزگاران بازنشسته هنوز در زندان بسر می برند و دانشجویان بسیاری بدلایل واهی امنیتی دستگیر و از دانشگاه اخراج می گردند و کودکان بسیاری در روستاهای محروم، فاقد کلاس درسی و وسایل کافی آموزشی هستند، در شرایطی که بسیاری از شاگردان شما با شکمهای خالی بر روی نیمکتهای کلاس هایتان حاضر میشوند، در شرایطی که هم سن و سالهای شما دانش آموزان، در بلوچستان بخاطر عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم و قابل شُرب طعمۀ تمساحها میشوند، و پدر و مادرهای شما دانشجویان، یا بیکارند و در اوج بحران کرونا و قرنطینه برای لقمه ای نان در ناامن ترین شرایط دنبال کار در خیابانها میگشتند، یا در صفوف کارگری برای حداقل حقوق صنفی شان کابل میخورند و زندانی میشوند، بیشترین آسیب متوجه شما و خانواده های شماست و بزرگترین چالش برای یک زندگی بهتر در آینده ای بدون رژیم فاسد و دزد سرمایه داری اسلامی پیش روی شما قرار گرفته است. این شمائید که در صفوف مستقل خود و در کنار مبارزات کارگران دست رژیم و برنامه های صرفا تبلیغاتی اش را میتوانید رو کنید. بگویید که سه و نیم میلیون از کودکان روستایی حتی اگر کامپیوتر هم داشته باشند به سامانۀ شاد دسترسی نداشته و فاقد اینترنت هستند. بگویید میلیونها کودک نان ندارند بخورند و مدرسه را بخاطر کمک مالی به خانواده ول کرده و به کودکان کار پیوسته اند. بگویید که آموزش و حق تحصیل باید رایگان باشد و تسهیلات آموزشی و بهداشتی برای همۀ دانش آموزان باید توسط دولت تامین شود.

جمهوری اسلامی ارزشی برای جان شما و میلیونها انسان دیگر قائل نیست اگر بود ما با دانش آموزان بسیاری در روستاها روبر نبودیم که هر روزه برای رفتن به مدرسه کیلومترها راه را باید با پای پیاده بروند و از رودخانه های پر آب بجای پل با جعبه و طناب عبور کنند! اگر بود که بدون هیچ درنگی فرمان موشک زدن به هواپیمایی اکراین را صادر نمیکرد که رشتۀ جان بسیاری از همسن و سالهای شما را در کنار پدر و مادرهایشان بیرحمانه کوتاه کند! این جمهوری اسلامی است که بزرگترین ویروس ضد انسانی است. رژیم اسلامی است که با ترویج جهل و خرافه مانع شکوفایی، پویایی، و خلاقیت شما دانش آموزان شده و بسیاری از معلم هایتان هنوز قراردادی اند و با حقوقهای زیر خط فقر عهده دار تعلیم و تربیت و روشنگری شما هستند.

سنگر مدرسه و دانشگاه همواره نماد مبارزه و مقاومت برای عدالتخواهی و برابری طلبی  بوده است و هم اکنون دانشجویان بسیاری هم صدا با کارگران علیه خصوصی سازی، بیکاری، و سرکوب معترضین در خیابانها به اعتراض آمده اند. در سال تحصیلی پیش رو این سنگر را باید هر چه مستحکمتر و فشرده تر در پیوند با مبارزات جاری کارگران حفظ کرده و هر چه بیشتر بسط داد.

اکنون که رژیم اسلامی ایران بالماسکۀ تبریک و تهنیت های رسمی بمناسبت بازگشایی مدارس براه انداخته است بدون اینکه حتی زحمت تظاهر کردن به حل مشکلات آموزشی میلیونها دانش آموز را بخود بدهد، فریاد اعتراض همنوا با کارگران باید هر چه رساتر این نمایش فریبکارانه رژیم را که انگار هیچ اتفاقی نیاقتاده و هیچ چند صد هزاری جان خود را بخاطر اهمال رژیم از دست نداده اند را باید برای همیشه خفه کرد.

دانش آموزان، دانشجویان و آموزگاران و فرهنگیان پیشرو مثل همیشه مرعوب سیاه نمایی رژیم نشده و در کنار کارگران بسیاری که در کوران بحران کرونا برای حقوق بحق شان با اعتصاب و تظاهرات شان کوتاه نیامدند، بر خواستۀ یک محیط امن تحصیلی با تامین تسهیلات رایگان بهداشتی و آموزشی باید پافشاری کرده و به مبارزه ادامه دهند.

مسئولیت جان دانش آموزان، دانشجویان، و کادر فرهنگی جامعه و همینطور خانواده های آنان بعهدۀ رژیم ایران است و جامعۀ ایران در قبال هر گونه اهمال و بی توجهی مقامات مسئول هیچگونه توجیهی را نپذیرفته و با آن بشدت برخورد خواهد کرد.

رژیم ایران با شتاب در بازگشایی مدارس همانگونه که روحانی گفت میخواهد همه چیز را زودتر به روال عادی برگرداند و ما دقیقا میفهمیم که منظور روحانی چیست. او میخواهد کارگران اعتصابی و معترض را بخانه برگردانده و سرکوب کند و چوب حراج بر هفت تپه و تاسیسات دیگر دولتی بزند. پاسخ مردم ستمدیدۀ ایران هم این است که روال عادی برایشان ادامۀ جنبش آبانماه و مبارزاتِ کارگری  تا سرنگونی استبداد سرمایه داری و جمهوری اسلامی ایران است. مبارزه ادامه دارد حتی زمانیکه برای زنده ماندن و تداوم مبارزه باید برای باز نکردن مدارس در شرایط حاد اپیدمیک مبارزه کرد.

زنده باد اتحاد وهمبستگی همه جوانان ، دانش آموزان ودانشجویان ، کارگران وزحمتکشان سراسر کشور     

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران  

برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی ایران 

زنده باد سوسیالیسم 

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست  17شهریور 1399