دشمن کیست؟ مراقبت چیست؟

رهبر حقیر و دست‌پاچه جمهوری اسلامی بار دیگر در سخنانش دربارهٔ «نفوذ دشمن» هشدار داد و با صدای لرزان و فرتوت همچون تمامی ارکان جمهوری اسلامی از چماقداران‌اش خواست تا مراقب فرهنگ و سبک زندگی مردم باشند. اما این «مراقبت» در قاموس جمهوری اسلامی به چه معناست؟ آیا واقعاً دشمن خارجی است یا این خط‌مشی در واقع بهانه‌ای برای سرکوب هر گونه آزادی‌خواهی و تکثراندیشی در جامعه است؟
از ابتدای تأسیس جمهوری اسلامی، مفهوم دشمن به ابزاری برای توجیه سرکوب، شکنجه و قتل و اعدام در داخل تبدیل شده است.
هر بار که توده‌های فرودست از حقوق طبیعی خود سخن می‌گویند، با اتهام نفوذی‌بودن به شدیدترین شیوه سرکوب می‌شوند. این همان روح مقاومتی است که اوباش محور مقاومتی با اسم رمز « قدرت یکم منطقه» از آن حمایت می‌کنند.
در واقع می‌توان سخنان رهبر اراذل و اوباش را این‌گونه ترجمه‌کرد؛
جوانان، به‌عنوان نیرویی پویا و پرجنب‌وجوش، اغلب به دنبال تغییرات بنیادین و ساختاری در جامعه هستند. روشنفکران و فعالان کارگری نیز به عنوان حاملان صدای مردم و طبقات فرودست، تهدیدی برای نظم مستقر محسوب می‌شوند. روزنامه‌نگاران نیز با روشنگری‌های خود، فساد، نابرابری‌ها و ناکارآمدی‌های موجود را آشکار می‌کنند و این نقش آنها را در برابر قدرت حاکم آسیب‌پذیر می‌سازد.
پس آتش به اختیاران بدانید و آگاه باشید و « مراقبت» کنید که دشمن واقعی در‌کمین نشسته است.
رژیم‌های از جنس جمهوری اسلامی همیشه از مفاهیمی مانند «حفاظت از منافع ملی» و «مقابله با نفوذ خارجی» بهره‌برداری می‌کنند تا سرکوب آزادی‌خواهان و فعالین جنبش‌های مترقیِ اجتماعی را توجیه کنند.
وقتی یک حکومت نمی‌تواند به نیازهای اساسی جامعه پاسخ دهد، راهی جز سرکوب، سانسور و سرکوب فکری باقی نمی‌ماند. آموزش و پرورش به جای تربیت نسل‌هایی آزاداندیش و خلاق، به ابزاری برای تلقین عقاید ارتجاعی حکومتی تبدیل می‌شود. مطبوعات، به بلندگوی پروپاگاندای حکومتی تقلیل می‌یابند. و علوم و بهداشت، که باید نماد پیشرفت و بهبود زندگی باشند، تحت سلطه ایدئولوژی‌های پوسیده و سود محور به یک چالش بقا تبدیل می‌شوند.
این‌گونه است که «مراقبت» از زبان جمهوری اسلامی، اسم رمز برای خاموش‌کردن و سرکوب هر ندای آزادی‌خواهی و افزایش فشار بر جامعه است.
بزرگترین دشمن ما نه نفوذ خارجی است و نه سبک زندگی، بلکه رژیمی است که از هر فرصتی برای سرکوب آزادی‌های ابتدایی و ایجاد فضایی سرکوبگرانه استفاده می‌کند تا اقلیتی انگل‌صفت دست در دست همان « دشمن» منابع و ثروت و دست‌رنج نیروی کار و زحمت را چپاول کنند و با لاکچری‌ترین سبک زندگی در خون آزادی‌خواهان غسل تعمید کنند.