بمناسبت سی و یکمین سالگرد قتلعام توده های زحمتکش کرد

مردم زحمتکش کردستان درطول تاریخ همواره مورد ستم و سرکوب و کشتار دولت های حاکم بر چهارپارچه کردستان بودند و یکی از وحشتناکترین آنها  قتل عام نزدیک به 200هزارمردم کردستان عراق از پیر و جوان توسط رژیم سفاک این کشور  در31 سال قبل بود.

دراواخر مارس سال 1988 رژیم حاکم  برعراق بسرکردگی صدام حسین  درنقشه ازپیش طراحی شده موسوم به «انفال»  از منطقه «گرمیان» تا «بهدینان» بیش از 180 هزار انسان را به نحو بی رحمانه ای قتل عام نمود.

رژیم صدام حسین قبل ازآن در16 مارس همانسال حلبچه را با بمب هاب شیمیائی مورد حمله قرارداده بود و بیش از 5 هزار نفر انسان بیگناه و ستمدیده کرد ازکوچک ویزرگ با بمب شیمیائی به قتل رساند و هزاران نفردیگر مصدوم شدند و هنوز اهالی منطقه از اثرات آن بمباران در رنج وعذابند.

براساس برنامه کشتار طرح ریزی شده ابتدا تمام روستاها و مناطقی که حدث زده میشد پیشمرگ وارد آنجاشده اند، مناطق ممنوعه اعلام و توسط هواپیماهای جنگی بمباران شدند . درفرمان مربوط به این کشتار  توصیه شده بود تمام بازداشت شدگان بین 15 تا 70 سال باید کشته شوند

به غیراز کردهای وابسته به دم ودستگاه صدام ،مابقی کردهای این مناطق ،دیگرشهروند عراق محسوب نمیشدند.

بعداز بمباران شیمیائی حلبچه  دوعملیات انفال درروستای «سیوسینان» انجام گرفت که  منجر به کشته شدن 80 نفرازاهالی شد ودور بعدی در«گرمیان » دربیستم آوریل انجام شد و هزاران کرد سوارکامیونها از روستاها به بیرون برده شدند و و سپس  728 روستا با خاک یکسان شدند.

سپس سایر روستا ها بمباران وبسیاری از اهالی قتل عام شدند و  یا در فرارازجهنمی که برعلیه شان برپاشده بود، ازگرسنگی و تشنگی جان دادند و برخی دیگر داخل کامیونها ریخته شده و به خارج منطقه منتقل شدندکه هیچ وقت ازسرنوشت آنها اطلاعی بدست نیامد.  چهارم آگوست به منطقه «بهدینان» حمله شد و گفته میشود بیش از دویست هزار سرباز ارتش عراق دراین عملیات شرکت داشتند. از اهالی این منطقه، آنهائیکه توانستند فرارکردند اما بقیه به دست سربازان صدام گرفتار شدندو بی رحمانه به قتل رسیدند. دراین عملیان بیش از سه هزار روستای کرد ویران و نزدیک به 200 هزار ازتوده های تحت ستم کرد، از پیرو جوان و کودک شیرخوار به قتل رسیدند. تاریخ این قتل عام و سکوت دول امپریالیستی و تمامی ارگانها و موسسات مدافع حقوق بشر که درآن زمان مهر سکوت برلب زدند فراموش نخواهد کرد .باشد تا یاد جانباختگان این فاجعه بزرگ هشداری باشد تا توده های زحمتکش مردم کردستان دوستان ودشمنان خودرا بشناسند و برای رسیدن به جامعه ای آزاد وبری از ستم واستثمار وزور سرکوب آگاه تر ومصممتر به مبارزه ادامه دهند.