اتحاد فدائیان کمونیست
کار ، مسکن ، آزادی ، جمهوری فدراتیو شورائی!

یاد وخاطره حماسه آفرینان سیاهکل و قیام توده ای بهمن 57 را پاس داریم

  فراز و نشیب های مبارزات مردمان یک سرزمین و به تبع آن یک قشر و طبقه اجتماعی ، همواره دارای مقاطعی است که به دلیل اهمیت و تاثیرگزاری آن برکل جنبش آن قشر وطبقه  و یا ملت، به نقطه عطف تاریخی تبدیل میگردد . 19 بهمن49  و 22 بهمن 57 نیز درتاریخ مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه توده های زحمتکش ایران از نقاط عطف مهم تاریخی محسوب میشوند.
دراواخر دهه 1340درحالی که فضای رعب و هراس و یاس و ناامیدی برجامعه حاکم بود، عده ای از جوانان کمونیست با جمعبندی از وضعیت اقتصادی و سیاسی جامعه  وتدوین تئوری مبارزه مسلحانه ، سرانجام در 19 بهمن 1349 با حمله به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل  ، مبارزه مسلحانه  علیه رژیم شاه و کل نظام ارتجاعی حاکم برایران را آغاز نمودند.
مبارزه مسلحانه توسط سازمان چریکهای فدائی خلق با هدف برقراری آزادی و سوسیالیسم بنیان نهاده شده بود، یعنی فرازی ازمبارزات کارگران وزحمتکشان که پیشروان و پیشاهنگان آنها  با آغاز شکلی از مبارزه برآن شدند تا جورعب وهراس برجامعه را درهم شکنند و قدرقدرتی دستگاه جهنمی شاه و ترس و وحشت نهادی شده دردل طبقه کارگر و توده های زحمتکش مردم را بشکنند و آنها را به قدرت لایزال خود  آگاه سازند ،تا  با سلاح آگاهی و تشکل خود، نظام ارتجاعی حاکم را سرنگون کرده و سرنوشت خود را دردست گیرند .
چند سالی از حماسه سیاهکل و آغاز مبارزه مسلحانه نگذشته بود که  به رغم شهادت بسیاری از رفقا در زیر شکنجه و میدانهای نبرد و تیرباران ، آموزه های اقدام انقلابی آنان  درخیزش توده ای وقیام قهرآمیز بهمن 56 تبریز به شعله ای تبدیل شد که به فاصله کمتر از یکسال سراسر ایران را فراگرفت ودر 22 بهمن 57  با قیام مسلحانه رژیم ستم شاهی را به گور سپرد.
اما  نباید فراموش کرد که نه اقدام  انقلابی رفقای ما و نه خیزش توده های زحمتکش مردم ، به تنهائی و بدون تشکل و آگاهی  طبقه کارگر و به میدان آمدن این  طبقه قدرتمند و بدون سرنگونی نظام سرمایه داری حاکم برایران  ، نمیتوانست ونتوانست آرمانهای  رزمندگان سیاهکل و توده های قیام کننده در  بهمن 57 را متحقق سازد. همانطور که به تجربه دیدیم هرچند درنتیجه رزم دلاورانه چریکهای فدائی خلق و قیام شکوهمند بهمن ماه  رژیم شاه سرنگون شد ، اما باز هم برای چندمین بار بورژوازی ایران درسازش با امپریالیسم وارتجاع داخلی قدرت سیاسی را درچنگ خود حفظ کرد وبا تلفیق دین ودولت یکی از ارتجاعی ترین روبنای سیاسی را برجامعه ما حاکم گردانید.
اینک که 44 سال از حماسه سیاهکل و36سال از قیام خونین توده های مردم سپری میشود، بدلیل وجود همین ضعف ها وعدم تشکل و انسجام طبقه کارگر ونبود ستاد رزمنده آن، حاکمیت صاحبان قدرت و ثروت همچنان ادامه یافته است وجامعه ما کماکان با ستم وسرکوب  و خفقان مواجه است و متحدشدن ودرهم شکستن جو حاکم ارهرزمان دیگری مبرمیت یافته است. موقعیت امروز جهان ، و تحولات مهمی که درمنطقه خاورمیانه بوقوع پیوسته است ،کشورما رادرموقعیت بسیار حساس تری قرارداده است .بحرانهای منطقه ای ، قیامها و اعتصابات واعتراضات مداوم طبقه کارگر و توده های مردم  و خطر جنگ ها و درگیری های فرقه ای و دخالت دولت های امپریالیستی..  همه و همه جنبش کمونیستی وچپ ایران را باموقعیتی ویژه وچالشهای پیچیده ای مواجه نموده است برای مقابله با آنها و چاره جوئی برای برون رفت ازوضعیت موجود علاوه بر اتحاد بعنوان رمزپیروزی، تجربیات سیاهکل و کمونیستهائی که با روحیه ای انقلابی به معضلات پیشاروی زمان خود پاسخی انقلابی دادند باید مورد توجه و آموزش انقلابین فعلی درپاسخ به موانع پیشاروی باشد.
بی شک فائق آمدن بر تشتت و پراکندگی جنبش کمونیستی  ازجمله قدمهای ضروری است که دراین راستا باید برداشته شوند.  سازمان اتحاد فدائیان کمونیست درپی گیری مشی انقلابی  بنیانگزاران سازمان مبنی بر تلاش جهت رفع پراکندگی جنبش کمونیستی و نیز تشکیل حزب  انقلابی طبقه کارگر به این وظیفه سترگ خود آگاه بوده  ودر این راه از هیچ کوششی فروگزارنکرده ونخواهد کرد و به سهم خود از همه احزاب و سازمانها و افراد کمونیست وانقلابی بویژه کمونیستهائی که درصفوف سازمان فدائی مبارزه کرده وتجربه اندوخته اند، دعوت میکند تا صفوف خود را متحد کنند و به جای دامن زدن به تفرقه و پراکندگی دراین کوششها  سهیم وشریک شوند.
به یاد داشته باشیم که سالگرد حماسه  سیاهکل وقیام تاریخی 22 بهمن انجام وظایف و پیگیری اهدافی را به ما گوشزد میکنند که هزاران رفیق ما وده ها  هزار انسان آزادیخواه وسوسیالیست برای تحقق شان جان باخته اند . اهدافی که ازآسمان نازل نشده اند بلکه انسانی ترین  ومبرمترین خواست ها  و آمال و آرزوهای  کارگران ،زنان ،جوانان ، دانشجویان ، روشنفکران  و بطور کلی نیروی کار وزحمت جامعه ما هستند که بوسیله مافیای قدرت وثروت  انکار و سرکوب میشوند.
بیائید به مناسبت این دو روزتاریخی  19 و 22 بهمن، یاد وخاطره همه جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم را گرامی داریم واز تجربیات نسل های گذشته درجهت تحکیم صفوف خود و گسترش مبارزه  برای سرنگونی رژیم ارتجاعی حاکم  ورسیدن به جامعه ای عاری از ستم استثمار وزور وسرکوب  استفاده کنیم.

گرامی باد یادجان باختگان حماسه سیاهکل  و قیام خونین بهمن ماه
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی  ایران      
برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی ایران
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست 19 بهمن 1393

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.