سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
طالبانِ صلح
سه روز از حمله‌ی یک نیروی تا مغزِ استخوان فاشیستی به ایران می‌گذرد؛ نیرویی که تا قبل از این حمله، فقط در غزه و طی ششصد روز ۶۵ هزار انسان را سلاخی کرد که ۶۰ درصد از آن‌ها زنان و کودکان بودند. در جریان حملاتِ جاریِ اسرائیل به ایران نیز بخش بزرگی از غیرنظامیانِ کشته‌شده، زنان و کودکان بوده‌اند: به سیاقِ تمامِ جنگ‌های تاریخ که چهره‌ای ضدِ زن دارند.
دو “زنِ ایرانی” برنده‌ی جایزه صلح نوبل حتی از این‌که به میان‌مایه‌ترین وجهی “نفسِ جنگ” را محکوم کنند، خودداری کرده‌اند، چه رسد به آن‌که مشخصا علیه نیروی متجاوز و ناقضِ پایه‌ای‌ترین قوانین حقوق بین‌الملل، سخنی بگویند. و همین، ماهیتِ این جوایز را بیش از پیش آشکار می‌کند؛ خلقِ چهره‌های ظاهرالصلاح به عنوانِ قهرمانانِ صلح که در تحلیل نهایی، روغن‌کارِ ماشینِ استعمار و صنعتِ جنگ هستند. این‌ها فقط باید سپاسگزارِ صنعت حقوقِ بشرِ سفید باشند و هرگونه اعتراض‌شان به ساز و برگِ ضدِ بشری همان صنعت، مساوی‌ست با “نمک‌نشناسی”. یک مُصلحِ جنوبیِ سربه‌راه که مو به مو آئین‌نامه‌های استعماری را اجرا می‌کند.
دلیل سکوتِ این‌ها اظهر من‌الشمس است:
اگر کلامی بگویند که به مذاق مالکانِ رسانه‌های جریان اصلی و حامیانِ صهیونیسم خوش نیاید، حذف می‌شود و دیگر جایی در تقسیم غنائم و پست‌های “ایران بدون جمهوری اسلامی” نخواهد داشت. سکوتِ این‌ها، مکملِ زوزه‌های شادی از مداخله‌ی نظامی است. جمهوری اسلامی حکومتی مرتجع و استبدادی است ولی شرارتِ آن در قیاسِ با سازه‌ی تروریستی اسرائیل، یک مزاح است. کافی‌ست واقعیتِ تاریخی لحاظ شود که اسرائیل از روز اختراع تا امروز، به یکایکِ همسایگان خود حمله کرده، مهم‌ترین دشمنِ صلح در غرب آسیا بوده است و همین حالا رهبری آن، به‌عنوان جنایت‌کار جنگی در دیوان دادگستری بین‌المللی محکوم شده است.
بنابراین شما نمی‌توانی مدعی مبارزه با استبداد و دیکتاتوری باشی ولی در قبال این دشمن قسم‌خورده‌ی صلح و اخلاق سکوت پیشه کنی. سکوت، شما را هم‌ارز می‌کند با دیگر برنده‌ی نوبل از میانمار که “قهرمان دموکراسی” نامیده شد و با سابقه‌ی سال‌های طولانی حبس و حصر خانگی، به‌محض رسیدن به قدرت، نسل‌کشی و پاک‌سازی قومیِ مسلمانانِ کشورش را کلید زد. بله! در این بزنگاه تاریخی، نرگس محمدی و شیرین عبادی، دوشادوشِ آنگ سان سو چی ایستاده‌اند و با دهانی بسته، با نتانیاهو و دیگر جنایت‌کاران جنگی، بیعت می‌کنند.
تاریخ، شما را با وفاداری‌تان به انسان قضاوت خواهد کرد نه تعدادِ جوایز.
منبع: صدای ماهی سیاه