سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
به مناسبت سی و ششمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی
سیوشش سال از قتلعام زندانیان سیاسی در تابستان سال 1367 که به فرمان خمینی و بهوسیله آدمکشانی همچون رئیسی، اشراقی، نیری و پورمحمدی ودیگر همدستانشان به اجرا گذاشته شد، سپری میشود. سیوشش سال قبل قطعنامه سازمان ملل مبنى بر آتشبس درجبهههای جنگ خانمانسوز هشت ساله بین ایران وعراق توسط رژیم جمهوری اسلامی پذیرفته شد، خمینی که جنگ را نعمت الهی مینامید وخواهان ادامه جنگ تا «رفع فتنه از عالم» بود، پذیرفتن این قطعنامه واعلام توافق با آتشبس را به نوشیدن جام زهر تشبیه کرد.
آری، پایان جنگ برای خمینی سرکشیدن جام زهر بود. چرا که برغم هشت سال کشتار درجبههها و اعمال سیاست سرکوب جنبشهای اجتماعی و بهراه انداختن زندان وکشتار درسراسر کشور، اما هنوز خطر برآمد مجدد جنبشهای اجتماعی وجود داشت. بهویژه افزایش نارضایتی عمومی از ادامه جنگ، تشدید بحران اقتصادی وسیاسی واحتمال گسترش نارضایتی تودهای ، خواب از چشمان ارتجاع ربوده بود. از این رو برای تکمیل سیاستی که جنگ کشتار و ویرانی را به نعمتی الهی برای خمینی و دارودسته او تبدیل کرده بود، با کشتار بیرحمانه زندانیان سیاسی ادامه یافت ، تا مبادا این انسانهای آگاه مبارز و مقاوم وصادق با پایان یافتن دوران محکومیت از زندانها آزاد شوند و با توجه به تجربه ، آگاهی و مقاومتی که در زندانها از خود نشان داده بودند، به صفوف مبارزه پیوسته ومقاومت در برابر ارتجاع را سازمان دهند.
قتلعام زندانیان سیاسی، ادامه جنگ به کثیفترین صورت آن بود، جنگی برعلیه آزادی، برعلیه عدالت اجتماعی، برعلیه برابری و پیشرفت وآزادی انسان از قید و بند ستم واستثمار و زور وسرکوب. این کشتار بیرحمانه تا مدتها با سکوت دولتهای غربی و نهادهای مدافع دموکراسی ، حقوق بشر مواجه بود و روشن است که انتظار اتخاذ موضعی مخالف اعدامها وکشتارها و حتی بیطرفی از سوی نظام امپریالیستی همانقدر بیهوده و عبث بوده و است که انتظار از سرمایهداران وجناحهای مختلف ارتجاع مذهبی در ایران که بدون این کشتارها وقتلعامها امکان استمرار حکومت ننگین خود وتداوم ستم واستثمار را نمییافتند.
امسال سیوششمین سالگرد قتلعام زندانیان سیاسی مصادف با دومین سالگرد آغاز جنبش انقلابی زن- زندگی- آزادی است. جنبشی که با قتل مهسا، ژینا امینی، جرقه خورد و بر علیه تبعیض و نابرابری، فقر و فساد، سرکوب و کشتار شعلهور گردید و مدت زمان اندکی به سراسر کشور گسترش یافت . هرچند که این جنبش بهدلیل فقدان تشکل واتحاد و رهبری انقلابی سرکوب شد، اما امروز در مبارزات کارگران، بازنشستگان و دیگر زحمتکشان بازتاب یافته و طولی نخواهد کشید تا بار دیگر همچون آتشی زیر خاکستر شعلهور شود. در دومین سالگرد جنبش لنقلابی زن- زندگی- آزادی یادآوری مقاومت وپایداری انقلابیونی که در مبارزه برای آزادی ، برابری و سوسیالیسم در برابر چوبههای دار و تیرباران، ایستادند، قوت قلب نسل بهپاخواسته وانقلابیونی است که برای رهائی از ستم واستثمار و زور وسرکوب نظام حاکم به پاخواستهاند.
بدون شک در این مبارزه جنبش دادخواهی خوانوادهها وبازماندگان هزاران انسانی که در زیر شکنجهها کشته شدند و یا در زندانها قتلعام شدند، به گسترش مبارزه یاری رسانده ، ودر عین حال توانسته است تلاش ارتجاع حاکم وقلم بهمزدان آن را برای پاک کردن این جنایت بزرگ از حافظه تاریخی مردم ایران وافکار عمومی مترقی جهان خنثی کنند.
سازمان ما در سالگرد فاجعه جانگذار، کشتار زندانیان سیاسی که شامل کشتار بسیاری از رفقا و همرزمان ما نیز میشود، خود را در غم و اندوه خانوا دهها و بازماندگان این شهدا شریک و سهیم میداند و اعلام میدارد که در مبارزه برای آزادی و سوسیالیسم همچنان برعهد و پیمان خود با رفقا و همه جانفشانان راه آزادی و سوسیالیسم پای برجا بوده و تا تحقق آزمانهای آزادیخواهانه و سوسیالیستی آنها از پای نخواهد نشست.
گرامی باد یاد وخاطره همه به شهدای راه آزادی و سوسیالیسم
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
برقرار باد جمهوری فدراتیو شورائی
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست شهریور 1403