ناسیونالیسم، ایدئولوژی سرمایه داری

در طول سالیان به دلیل حاکمیت دیکتاتوری اسلامی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، ماهیت عوامفریبانه و پر زرق وبرق اما بشدت ارتجاعی اندیشه های ناسیونالیستی در بین ملیت ها و اقوام  ایرانی، کمتر مورد نقد و افشا قرار گرفته . ناسیونالیسم و اسلام دو روری سکه ایدئولوژی زهر آگین سرمایه داری ایران و حکومتهای رنگارنگ دیکتاتوری آن است .

 آنچه ما در طول تاریخ تحت عنوان ناسیونالیسم ، ملی گرایی ، میهن پرستی شاهد آن هستیم ابزاری در دست طبقه حاکم برای سوء استفاده از احساسات توده مردم و طبقه کارگر برای به بندگی کشیدن و در خدمت گرفتن این طبقه است .

 در این شرایط که کرونا بیش از پیش رمق طبقه کارگر را گرفته و معیشت آنها را بیش از پیش تحت تاثیر خود قرار داده ، تورم کمر شکن و گرانی های وحشتناک طبقه کارگر را در اسفناکترین وضعیت  قرار داده ، در این برهه که“ انتخابات ” نزدیک است و بیم عدم شرکت مردم در انتخابات و تحریم آن موجب شده رژیم فاشیستی و جنایتکار جمهوری اسلامی در تلاش است  با تحریک عرق ملی و دم زدن از تمامیت ارضی و عوامفریبی  توده ها از تعصبات کور ناسیونالیستی در جهت اهداف و منافع ارتجاعی خود بهره برداری کند .

 از پهلوی اول و دوم تا جمهوری اسلامی همه فقط و فقط یک هدف را دنبال کرده اند ، چنگ انداختن بر امکانات و و منابع و معادن این مرز و بوم و غارت و چپاول آن تحت عنوان حفظ میهن و عرق ملی و در حالی که کارگران و زحمتکشان ، این مالکان اصلی این ثروت خود سهمی از آن ندارند ، دریغ از اندک رفاهی در زندگی کارگران و زحمتکشان . ناسیونالیسم و کشور و میهن چیزی جز تلاش برای استثمار بیشتر کارگران و توده های تهیدست نیست .حکومتها تحت عنوان عوام فریب میهن پرستی کارگران وتوده های محروم را در سیطره و مالکیت خود درآورده اند . سالانه هزاران هزار آواره با رویای زندگی و معیشت بهتر و رفاه بیشتر راهی دیگر کشورها میشوند و همواره دولتها ذیل عناوین نژاد پرستانه و تحریک احساسات مردم محلی ، آواره ها را سرکوب میکنند ، بازداشت میکنند ، دیپورت میکنند  و یا به قتل میرسانند، آنچه ذکر شد بدین معنی است که ناسیونالیسم و رژیمهای مدافع تمایلات ناسیونالیستی و شوونیستی جزء فلاکت و استثمار و محدودیت بیشتر و بیشتر برای طبقه کارگر به ارمغان نیاورده اند .

 به نظر من نقد ناسیونالیسم و اشکال آن میبایست با نگرشی طبقاتی و در بطن اجتماع رخ دهد . مسائل روز جامعه میبایست با تحلیل طبقاتی صورت گیرد ، باید فاکتهایمان شاخصه های طبقاتی داشته باشد نه از روی جامعه فرضی و بدون ارتباط با طبقه کارگر که بدنه اصلی اجتماع است .

بر خلاف تبلیغات عوام فریبانه رسانه های ملی گرا که میگویند امروز فقط  باید به دنبال اتحاد برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری دمکراسی باشیم ، کارگران و زحمتکشان میبایست همزمان با مبارزه برای سرنگونی انقلابی رژیم لحظه ای از تلاش برای جلوگیری از به قدرت رسیدن سلطنت طلبان و ملی گرایان افراطی یا همان ناسیونال شوونیست ایرانی غافل نباشند .