اتحاد فدائیان کمونیست
کار ، مسکن ، آزادی ، جمهوری فدراتیو شورائی!

احکام بیدادگاه های حکومت اسلامی نمیتواند کارگران را مرعوب کند

دست دردست هم دهیم
وبا شرکت دراعتراضات جاری درداخل وخارج کشور
ازمبارزات کارگران پشتیبانی بکنیم

روز 16 شهریور، درست درایام برگزاری مراسمهای توام با افشاگری سالگرد قتلعام زندانیان سیاسی در سال 67 ،یکی ازبی دادگاه های زیرنظر رئیسی (معروف به آیت الله قتلعام ) احکام ظالمانه خودرا برعلیه دوتن ازکارگران نیشکرهفت تپه وچند تن از روزنامه  نگاران مدافع جنبش کارگری اعلام کرد. دوتن از نمایندگان منتحب کارگران نیشکر هفت تپه، اسماعیل بخشی به چهارده سال  ومحمد حنیفر به شش سال زندان، ونیز سپیده قلیان  به نوزده سال، امیر حسین محمدی فرد، عسل محمدی، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی، سر دبیر و اعضاء هیأت تحریریه نشریه گام به هیجده سال زندان محکوم شدند.

صدور بیشرمانه چنین احکام سنگینی علیه نمایندگان منتخب کارگران نیشکر هفت تپه و روزنامه نگاران مدافع جنبش کارگری ، آنهم درسالگرد کشتار زندانیان سیاسی دهه شصت، نشاندهنده رعب و وحشت طبقه حاکم ودستگاه سرکوبگر آن از رشد و اعتلای جنبش کارگری  و موج گستره حمایت زحمتکشان، روزنامه نگاران، روشنفکران وهنرمندان  و نویسندگان مستقل و مترقی از چنبش کارگری  است . بانشتن «رئیسی» یکی از قاتلان معروف هزاران زندانی سیاسی برراس دستگاه قوه قضائیه وصدور چنین احکام سنگینی برعلیه نمایندگان کارگران و روزنامه نگاران، نشان میدهد که شمشیر نظام  برعلیه کارگران و مدافعین  جنبش کارگری ازروبسته شده است . بیش از سی سال است که عمده ثروت اجتماعی ودسترنج  توده های زحمتکش مردم برای سرپانگاهداشتن  جمهوری جهل وجنایت به کام  دستگاه جهنمی سرکوب ریخته  میشود تا بخیال خود هرجنبنده ای علیه دستگاه مافیای حاکم را سرجایش بنشانند. اما اکنون اوضاع دیگری درپیش روی است . تعمیق بحران اقتصادی، اخراج های گسترده کارگران، عدم پرداخت بموقع حقوق ودستمزد ها  ، تورم  افسارگسیخته ، افزایش بیکاری ،  بی مسکنی ،توده های به جان آمده را با فشارهای اقتصادی ومعضلات بیشماری مواجه ساخته است وبرای کارگران وزحمتکشان را ه چاره ای جزاعتراضات واعتصابات گسترده وسرانجام اعتصاب عمومی و قیام مسلحانه علیه مافیای قدرت وثروت  وکل نظام ارتجاعی حاکم باقی نگذاشته است. پیشبینی چنین اوضاعی است  که رژیم  جمهوری اسلامی را واداشته است تا کارجلادان خودرا رونقی دیگر بخشد. با این توهم که گویا باتشدید سرکوب میتوانند طبقه کارگر وتوده های مردم را ساکت کنند.

اما فراموش نباید کرد که ایران بیش ازاین شاهد قیامهائی نظیر دیماه 96 و اعتصابات عظیم کارگری و اعتراصات توده ای متعددی بوده است و اکنون آبستن حوادث وتحولات عمیقتری  است و رژیم برای احتراز از وقوع  حوادث مشابه و قیامهای توده ای،شمشیرراازروبسته است و به همین دلیل سرکوب  حنبش کارکری وجنبش های اجتماعی را تشدید نموده است.  وظیفه ما همه کارگران وعموم زحمتشکان است که دربرابر تشدید سرکوبگری رژیم،  متحدا درداخل وخارج کشور به مبارزه و مقاومت ادامه دهیم. نیروهای  چپ انقلابی و جنبش های اجتماعی سوسیالیستی ،آزادیخواه و مترقی میباید دراتحاد باهم  وبا طرح خواست ها و مطالبات اقتصادی ، اجتماعی وسیاسی توده های رنجدیده واستثمارشده ، به امر آگاهی وسازمانیابی  جنبش  طبقه کارگر وسایر جنبش های اجتماعی  مترقی  ودموکراتیک یاری رسانند.بویژه وظیفه تعطیل ناپذیر کارگران  سرتاسر ایران، بویژه کارگران نیشکر هفت تپه  است که دربرابر احکام ظالمانه بیدادگاه جمهوری اسلامی علیه نمایندگان شان و روزنامه نگاران، به اعتراض برخیزند.

مقابله با نظام حاکم ودستگاه سرکوبگر آن ،پایان دادن به پراکندگی مبارزات، وگردآمدن گردانهای کار وزحمت دریک جبهه انقلابی  بمنظور گسترش مبارزه برای سرنگونی انقلابی رژیم و استقرارساحتاراقتصادی واجتماعی نوین مبتنی برشوراها رابه امری فوری وضروری تبدیل کرده است .امروزه خواست ها و مطالبات اقتصادی ورفاهی  طبقه کارگر وتوده های رنجدیده وزحمتکش مردم با مطالبات آزادیخواهانه ودموکراتیک  درهم آمیخته است  و شرکت گسترده ومتحد دراعتراضات ، اعتصابات ، وتظاهرات وسایراشکال مبارزه  برعلیه ستم واستثمار وسرکوب ونیز آزادی کارگران زندانی و سایرزندانیان سیاسی یک وظیفه تعطیل ناپذیرهر انسان آزادیخواه و انقلابی محسوب میگردد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی  برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی

زنده باد سوسیالیسم

سازمان

اتحادفدائیان کمونیست

17شهریور 98

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.