سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
کمپین “ نه به جمهوری اسلامی“ !!!
کیومرث منصوری
منتشر شده در نشریه راه سرخ شماره 12
چندی است در فضای مجازی کمپینی تحت عنوان“ نه به جمهوری اسلامی ” به راه افتاده و همگان را دعوت به مشارکت میکنند . از آن دست اقدامات مبارزاتی ! بی خطر و نمایشی که فقط به قصد اعلام وجود صورت میگیرد و به واقع هیچ هدف و برنامه ای را دنبال نمیکند . نه به جمهوری اسلامی را نه ، بلکه مرگ بر جمهوری اسلامی را بسیار پیشتر از این توده های در اعتراضات خیابانی 96 و 97 و از همه مهمتر 98 در فضای واقعی و با صدای رسا بیان کردند و همه جهان شنیدند و جمهوری اسلامی به خود لرزید و هراسی به جانش افتاده که دیگر از آن خلاصی ندارد . مرگ بر جمهوری اسلامی کمپین نیاز ندارد و بلکه عزم و اراده و از جان گذشتگی میطلبد که در گفتمان حضرات موسوم به سلطنت طلب و جمهوری خواه جایگاهی ندارد .
در شرایط سیاسی فعلی که همگان حتی خود رژیم به حساس و سرنوشت ساز بودن آن اذعان دارند سرمایه داران نگرانند با سرنگونی رژیم ، سلطه و اقتدار خود را از دست دهند و شرایطی بوجود آید که منافع سرمایه داری در خطر قرار گیرد، در سال 57 با اوج گیری قیام توده ها و حتمی بودن سقوط دیکتاتوری مخوف پهلوی سرمایه جهانی با حمایت از خمینی و کمک به راه یابی وی به قدرت این نگرانی را به شکلی حل کرد و 42 سال اقتدار بلامنازع و غارتگرانه سرمایه داری محفوظ ماند بلکه استثمار و غارت با وحشیانه ترین شکلی تداوم یافت ولیکن اکنون فردی که نفوذ کلام و اقتدار وجه خمینی را داشته باشد وجود ندارد و در عین حال هیچ کدام از جریانات بورژوایی توانایی بدل شدن به آلترناتیو و سوار شدن بر موج نارضایتی توده ها و کنترل قیام ویرانگر عنقریب آنها را ندارند ، اکنون جناحهای مختلف بورژوازی در تکاپو هستند که اگر نتوانند خیل عظیم مردم ناراضی را به گرد خود جمع آورند حداقل با شقه شقه کردن و ایجاد دسته بندیهای متعدد و جلوگیری از همبستگی و اتحاد توده ها از پتانسیل نیروی بالقوه آنها قبل از آنکه بالفعل درآید، بکاهند .
در این راستا حتی کار به جایی رسیده که ” گربه عابد شده ” و امید آینده سلطنت، جمهوری خواه از آب درآمده و رسما از نظام جمهوری اعلام حمایت کرده تا حداقل وجه نیافته ای که از سلطنت طلبی حاصل نشد در جمهوریت بدست آید. پاره ای از حضرات کمپینی با وقاحت بسیار وعده گل و بلبلی شدن همه چیز را در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی و اسقرار پادشاهی میدهند، گویی با عده ای سفیه یا کودک روبرو هستند . مردم به تنگ آمده و عصیان زده صریحا با شعارهای بسیار مانند ” فقط کف خیابون – بدست میاد حقمون ” ” دولت سرمایه دار دست از سر ما وردار ” به خوبی نشان داده اند که سرنگونی جمهوری اسلامی با هیچ اقدام شیک و تمیز و مودبانه با اصطلاح مدنی ممکن نیست، سرنگونی تنها روحیه انقلابی میطلبد، مبارزه انقلابی میخواهد و وقوع انقلاب چاره آن است، کماینکه در طی این سالها رژیم به خوبی نشان داده که هیچ زبانی جز زبان قهر و مشت آهنین نمی فهمد.
پایان دادن به سرکوب و جنایات و ددمنشی رژیم سرمایه داری حاکم تنها با متلاشی کردن قهر آمیز بنیان ها حاکمیت سرمایه و ماشین سرکوب و جنایت آن، حاصل خواهد شد، هر آنچه غیر از این از جمله براه انداختن کمپین و اقدامات مدنی بی خطر و طرح برگزاری رفراندم دروغی بیش نیست و به قصد نجات مناسبات سرمایه داری از خطر سیل بنیان کن کارگران و زحمتکشان و تهیدستان ، است.
بی شک انقلاب چاره کار است .