سازمان “خبرنگاران بدون مرز” معروف به “گزارشگران بدون مرز” چه سازمانی ست و از کجا منشاء می گیرد؟

           

چند موضوع در بارۀ این سازمان                     

 

” مطالب عاجلی را که شما بایستی در رابطه با “خبرنگاران بدون مرز” مطلع شوید …”      

این تیتر اطلاعیه ای ست که چند مدت پیش از طرف انجمنهای هبستگی امریکای لاتین در لندن، پاریس، برلین و اسپانیا به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی در بارۀ “خبرنگاران بدون مرز” منتشر شده است. تیتر اصلی به این صورت دراین اطلاعیه آورده شده است:                          

                                                                                   

What you should not fail to know abaut “Reporters Without Borders”

 

    علت اینکه ما این متن را بطور خلاصه ترجمه کرده ایم، مطالبی ست که این اطلاعیه بدست ما می رساند. دلیل دیگری که دست به ترجمۀ این متن زده ایم این است که گاها از طرف بعضی از نیروهای سیاسی انقلابی ایرانی، سازمانهای مختلف و خبرگزاریها و رسانه ها دیگر، گزارش هایی از این ” خبرنگاران بدون مرز” در نشریات و سایتهای خود درج می کنند.                                      .

 “خبرنگاران  بدون مرز” اخبارهایی  در مورد دستگیری، تعقیب و کشتن روزنامه گران وگزارشگران را در خیلی از کشورها منعکس میکنند  و بیانیه های مختلفی در این باره انتشار می دهند.                                                                                                           

قبل از ارائه ترجمۀ این اطلاعیه، در اینجا ما لازم می بینیم این موضوع را بیان کنیم که در مبارزۀ سیاسی- اجتماعی همیشه و همچنان از طرف تشکیلات، سازمانها و نیروهای سیاسی ضروری ست این دقت انجام گیرد که مطالب، اخبار و تحلیلات بدست آمده در بارۀ موضوعات مختلف از کجا نشأت میگیرد، از طرف چه مجامعی یا چه خبرگزاریهایی پخش واشاعه پیدا میکند و منابع و مأخذ این خبرها و تفسیرها از کجا سرچشمه می گیرد و چه کسانی پشت چنین مجامع و حرکتهایی  دست اندرکارند. قصد ما در اینجا بدنام کردن و یا نفی حرکت یک جمع ویا زیر سؤال بردن بیمورد یک گروه نیست، بلکه وظیفۀ خود می دانیم موارد و مسائل و تجربیاتی را که در تمامی سطح مبارزۀ خود بدست می آوریم و کسب می کنیم، به اطلاع و به دست رفقای مبارز، بدست سازمانها و تشکیلات انقلابی و ملاء عام برسانیم .                

                                                                      

ترجمۀ بخشی از متن اصلی این اطلاعیه این چنین شروع میشود:                                         

 

” … چه مسائلی را شما در بارۀ “خبرنگاران بدون مرز” لازم است بدانید … شما معتقدید که “خبرنگاران بدون مرز” یک سازمان مستقل است و فقط برای حمایت از خبرنگاران شکل گرفته است؟ پس بیآئیم نگاهی دقیق به این مجمع بیاندازیم.

 “خبرنگارن بدون مرز” یک سازمان غیردولتی ست که در سال 1985 در پاریس تأسیس شده.

رئیس و مدیر این مجمع Robert Ménard میباشد که تا آخرعمر پریزیدنت و دبیرکل این مجمع است.

با مرور و تحقیقات نزدیکی که از این مجمع انجام گرفته 2 موضوع بسیار چشمگیر است:          

1-این سازمان سرمایۀ مالی کلانی را در دست دارد.

2- این پشتیبانۀ مالی در کل، صرف مخارج آکسیونها و فعالیتهای مختلفی بر علیۀ بعضی از کشورهای امریکای لاتین بخصوص کوبا به کار گرفته میشود.                                                                                                     

 Robert Ménard درمصاحبه های مختلف نیز اظهار کرده است که آژانس معروف نیویورکی                                                          به نام Saatchi Wordwide and Saatchi که یک آژانس تبلیغاتی ست یکی از پایه های مهم  پشتیبانی مالی ” خبرنگاران بدون مرز” است. وی اظهار کرده است که شرکت معروف جهانی رسانه ای Publieis S.A. برای وی کار میکند و ایشان همکار این شرکت نیزهست. معروفترین مشتریان این شرکت جهانی که امکانات تبلیغی عظیمی را در دست دارد، شرکتهای کوکاکولا، مک دونالد، والت دیسنی، نیروی هوایی ارتش امریکا، شرکت بانکی ویزا و تویوتا می باشند.                                                      

Robert Ménard  در جواب این سؤال که چگونه وی با این شرکت غول پیکر تبلیغاتی کار میکند

جواب میدهد که این شرکت بطور مجانی تمام امکانات را در اختیار وی گذاشته است. سؤالی که پیش میآید این است که چه کسانی در تلاشند ” خبرنگاران بدون مرز” این چنین هر چه بیشتر از گذشته قدرت و توان تأثیرگذاری خود را در رسانه های عمومی و خبرگزاریها گشترش دهد؟                         

Stuart Eizenstat سفیر ویژۀ رئیس جمهور امریکا  در سال 1996  در سفر اروپایی خود در پاریس نشستی با سازمانها و تشکیلات غیردولتی برای هرچه بیشتر جذب کردن این سازمانهای غیردولتی داشت. این مذاکرات جهت هرچه ایزوله کردن کوبا و نابودی سیاسی این کشور را در دستورکار خود قرار داده بود. ” خبرنگاران بدون مرز” یکی از مهمانداران مهم این نشست بود.                                                                              

در حال حاضر “خبرنگاران بدون مرز” آنچنان قدرتی را کسب کرده است که به راحتی دست به توسعۀ فعالیتها و گسترش آژانسهای خبری خود میدهد و در کشورهای مختلف  دفاتر ویژه ای را با همکاری تعدادی از کشورهای اروپایی و امریکای شمالی تأسیس نموده است.                                        

Robert Ménard  دراوایل سال 2006 سفری به میامی در ایالت فلوریدا داشت. در این سفر وی  

مهمان رادیو مارتی (Martí) بود. رادیو مارتی فرستندۀ رادیویی ست که از دهۀ 60 میلادی با فعالیت فراریان سرمایه دار و مالکین کوبایی طرفدار ژنرال باتیستا دیکتاتور کوبا که حین انقلاب کوبا در سال 1959 به فلوریدا و میامی فراری شدند، تأسیس شده است. این فرستنده از زمان تأسیس خود بی وقفه تبلیغات منفی و بر علیۀ انقلاب روی افتاده در کوبا را  در دستور برنامه های 24 ساعته خود به زبان اسپانیایی قرار داده است. این فرستنده کمکها و هزینه های میلیونی خود را علنا با اعلام بودجۀ سالانه برای مبارزه با کوبا را از حزب جمهوری خواهان و از حزب دمکراتها هر ساله دریافت می کند [ در ماه اکتبر 2020 دولت ترامپ علنا مبلغ 2,000,000 دلار را در اختیار مجامع مهاجرکوبایی های مقیم میامی گذاشت. این کمک مالی در حالی رخ داد که یکماه بیشتربه انتخابات ریاست جمهوری در ماه نوامبر باقی نمانده بود. دو روز بعد از روشن شدن شکست ترامپ در انتخابات، بخشی از کوبایی های مقیم میامی با وجود اینکه خبر شکست ترامپ پخش شده بود با وجود این در خیابانهای میامی بخاطر “پیروزی” ترامپ به رقص و پایکوبی پرداختند ( توضیح از ما )]. ملاقات دیگری را که دبیر کل ” خبرنگاران بدون مرز” در میامی داشت، ملاقات با Armando Pérez Roura بود.

 این فرد عضو گروه Alpha 66  (آلفا 66) بوده که در دهۀ هفتاد و اوایل سال هشتاد میلادی سازماندهی بمب گذاری هایی را در هاوانا بعهده داشته و همچنین در منفجر کردن یک هواپیمای مسافربری که   هفتاد و هفت  نفر جان خود را بر اثر این انفجار از دست دادند، دست داشته.

این فرد با وجود سابقۀ تروریستی که با خود به همراه میکشد، امن و امان با دیگر همدستان خود در میامی بسر می برد. در ملاقات بالا، هر دو طرف مخاطب با قول و قرارهای وضع شده تصمیم به گسترش دادن فعالیتهای مشترک تبلیغاتی خود بر علیۀ منافع کوبا ، بر علیۀ مسافرت توریستی به کوبا و فشار تبلیغاتی بر علیۀ این کشور توسط اتحادیۀ اروپا نمودند.                                                

درتمامی انعکاس خبرها از طرف “خبرنگاران بدون مرز” تلاش میشود، با ارائۀ اخبار و گزارشات، خود را به شکل و نحوی در خطوط ” چپ بودن ” قلمداد نمایند و دفاع از حقوق بشر را پرچمدار شوند.  [بخصوص نامگذاری این سازمان کپی ست از نامگذاری  پزشکان بدون مرز که 14 سال قبل از “خبرنگاران بدون مرز” پایه گذاری شده و این نام را “خبرنگاران بدون مرز” به گونه ای به خود هم رنگ داده اند (توضیح از ما)].                                                                                

در طی 2 سال گذشته ” خبرنگاران بدون مرز” دو دفتر جدید را یکی در واشینگتن و دفتر جدید دیگری را در میامی افتتاح کرده اند.[ گاها خبرها و گزارشاتی از طرف “خبرگزاران بدون مرز” در مورد تعدادی از خبرنگاران که در بعضی از کشورهای غرب حقوق آنها پایمال میشود، گزارش میشود. اما در طی سالهای اخیر برای مثال در اعتراضات جلیقه زردها در فرانسه و یا در طی روزها اعتراض بر    علیۀ نشست  جی20  درسال 2017 در هامبورگ آلمان که دهها روزنامه نگار، فیلم بردار و خبرنگار مورد ضرب وشتم و دستگیری مأموران امنیتی قرار گرفتند، هیچ گزارش و یا اطلاعیۀ اعتراضی رسما از طرف این سازمان ارائه نشده است. در رفراندومی که در ماه اکتبر 2017 در ایالت کاتالان در شمال اسپانیا برای حق خودمختاری برگزار شد و بنابه رأی مثبت اکثریت مردم این ایالت برای خودمختاری به این رفراندوم، مخالفت وهجوم دولت مرکزی از مادرید به ایالت کاتالان شروع شد و طی روزها اعتراض در شهرهای مختلف این ایالت بر علیۀ خشونت پلیس، دهها خبرنگار وگزارشگر نیز زخمی و دستگیر شده و خیلی از آنها  به دادگاه کشیده شدند. سازمان “خبرگزاران بدون مرز” تا به امروز هیچ اطلاعیه ای در اینمورد منتشر نکرده است. حتی بیانیۀ اعتراضی برای پارلمان اروپا از طرف این سازمان در رابطه با این خشونت ها بر علیۀ فیلمبرداران و خبرنگاران درکاتلان دردست نیست و تا حالا

هم دیده نشده است ( توضیح از ما)].                                                                                                    

در سالهای گذشته هیچ انعکاس خبری در مورد بمباران عراق که موجب کشته شدن تعداد کسیری از خبرنگاران عراقی در بغداد و دیگر شهرهای عراق گشت از طرف ” خبرنگاران بدون مرز” حتی یک کلمه دیده نمیشود. این سازمان “خبری” کلمه ای از 600 نفر در قفسه های ابو قریب در بغداد را در تمامی زمان موجودیتش  بر زبان نیآورده است. با وجود اینکه بعدها مشخص شد که تعدادی از این اسیرها روزنامه نگار بودند. از قتل 23 گزارشگر کلمبیایی که سیاستهای دولت ترور کلمبیا را افشا کرده بودند، صحبتی از این سازمان “خبری” دیده نمیشود. از تعقیب وقتل روزنامه نگاران برزیلی، گواتمالی و هندوراسی گزارشی دیده نمیشود. برای “روزنامه نگاران بدون مرز” بدتر از هرچیز و بدتراز همۀ اینها، کوباست. بخوبی میتوان تمامی این شواهد را در سایت این سازمان دید.                              

چرا این همه  تبلیغات منفور و سالیان دراز دشمنی بی وقفه با کوبا؟ کوبا ایجاد مزاحمت میکند چرا که کوبا مخالف سیستم لیبرالیسم نو است، امریکای شمالی و متحدین آن میدانند که کوبا با چهرۀ محبوبی که  در قارۀ امریکای لاتین دارد، سرمنشأ و عامل اصلی تحولات روی افتاده در سالهای گذشته و در سالهای اخیربه نفع توده های امریکای لاتین و بر علیۀ سیاستها و دستورات استعمار نو بوده است. بهمین خاطر برای “خبرنگاران بدون مرز”، کوبا یکی از این دشمنان است. گزارشات و خبرهای “خبرنگاران بدون مرز” پر از “آزادی عقیده”، “آزادی بیان” و “دفاع از حقوق بشر” است و این امرحتی بخشی از نیروهای چپ را به خود کشانده است.                                                                        

در تاریخ آوریل 2013 اعضای “خبرگزاران بدون مرز” در پاریس خود را به درهای ورودی سفارت کوبا زنجیر کرده و ورود مراجعین  به سفارت را سدبندی میکنند. همچنین  درهمین روز دفتر توریستی کوبا را در پاریس در آکسیونی سازماندهی شده مورد خسارت قرارمی دهند. [اینجا معلوم میشود که مذاکرات دبیرکل این سازمان با مسئولین رادیو مارتی در سال 2006 در میامی بر سر چه معاهداتی بوده است (توضیح از ما)]. در جولای 2014 سازمان ملل متحد نمایندۀ  “خبرنگاران بدون مرز” را که بعنوان یکسال ناظر در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل فعالیت می کرد از کار برکنار کرده و چونکه “خبرنگاران بدون مرز” در خیلی موارد خارج از محتوای کار خود غلوهای مغرضانه و یکطرفه را بانجام رسانده اند وی را برای یکسال سلب مسئولیت نمودند. در همین سال در گزارشی که “خبرنگاران بدون مرز” انتشار می دهد کوبا را بزرگترین زندان در دنیا قلمداد میکند ( آنها منظورشان گوانتانامو نیست). در فرودگاه پاریس در روزهای مختلف، این سازمان “خبری” در بین 10000 توریست فرانسوی که راهی مسافرت به کوبا بودند دست به توزیع اطلاعیه بر علیه مسافرت به کوبا میزنند و در اطلاعیه هایشان عکسهایی از پلیس های کوبایی را که باتوم در دست دارند را نشان داده و بر روی صورت این پلیس ها چهرۀ چه گوارا را مونتاژ کرده اند. بعد از چند روزکوتاهی در حین پخش این اطلاعیه ها، از طرف یک دادگاه فرانسوی حکم توقف این آکسیون به “خبرنگاران بدون مرز” اعلام شد و آنها مجبور شدند به آکسیون خود پایان دهند.                                                                               

                                                                       

[ تمامی این آکسیونهای “خبرنگاران بدون مرز” در حالی ست که تا به امروزاین سازمان حتی یک   آکسیونی برای آزادی Julian Assange   پایه گذار صفحۀ WikiLeaks انجام نداده.

جولیان آسانژ با ارائه گزارشاتی درمورد نقش ارتش امریکای شمالی و کشورهای ناتو دربمباران عراق و ارائه اسنادی در مورد کشته شدن صدها افراد غیرنظامی در این بمبارانها، وظیفۀ انسانی و واقعی یک گزارشگر را انجام داد. وی بخاطر همین انجام وظیفه سالهاست در یک زندان لندن در سلول انفرادی بسر می برد. جرم جولیان آسانژ تلاش برای افشای جنایات جنگی ومبارزه با سانسور بوده. سؤال اینجاست که چرا  “خبرنگاران بدون مرز” علاقه و تمایلی برای آزادی جولیان آسانژ ندارند؟                              

سازمان “خبرنگاران بدون مرز” همچنین کلامی در چند سال اخیر Edward  Snowden که نزدیک به ده سال است از امریکای شمالی فراری شده، به زبان نمیآورد. ادوارد سنودن در دفاع از آزادی بیان و با ارائه اسنادی در مقابله و افشاگری بر علیۀ قدرت تام ارگانهای دولتی و سازمانهای امنیتی و جاسوسی  امریکای شمالی و نقش آنها در کنترل  زندگی روزمره عادی شهروندان امریکای شمالی، مورد تعقیب قرار گرفت و مجبور به فرار از این کشور شد.                                                  

بیش از 35 سال است که مومیا ابوجمال روزنامه نگارسیاه پوست امریکایی  در زندان انفرادی در امریکای شمالی اسیر است. وی به اتهام “قتل یک پلیس” به حکم اعدام محکوم شد، قتلی که تا بامروز به اثبات نرسیده است. بخاطر موج وسیع اعتراضات بین المللی و همبستگی جهانی، حکم اعدام این گزارشگر به حبس ابد تبدیل شد. نیروهای آزادیخواه و انسان دوست همچنان خواهان آزادی مومیا ابوجمال هستند اما از”خبرنگاران  بدون مرز” سخن و تلاشی برای آزادی این خبرنگار سیاه پوست دیده نمیشود.                                                                                                       

  Ignacio Ramonet پرفسور جامعه شناس، استاد دانشگاه پاریس، نویسنده و فلسفه دان معروف اسپانیایی که تا سال 2017 مسئولیت بخش امریکای لاتین را در روزنامه Le Monde diplomatique

 (لوموند دیپلماتیک) بعهده داشت، اعتراض خود را بخاطر فعالیتها و عملکردهای ” خبرنگاران بدون مرز” و سیاستهای دوگانۀ این سازمان به بحث گذاشت. این امر باعث شد که  لوموند دیپلماتیک  وی را از کار برکنار کرد وسمت سردبیری بخش امریکای لاتین را نیز از وی گرفت چرا که ایگناسیو  رامونت  مقالات و جزوه ات و کتابهایی  در جهت حمایت از احزاب، جنبشهای توده ای وحکومتهای ضد لیبرالیسم نو در امریکای لاتین نوشته بود. مدت کوتاهی  پس از اخراج رامونت، لوموند دیپلماتیک  تمامی آثار، جزوات ونوشته های وی را کلا از صفحات این روزنامه حذف کرد.                                                                                                             

روزنامه لوموند دیپلماتیک  بعنوان یک روزنامۀ ” چپ “همکاری  و رابطۀ خوشایندی با ” خبرنگاران بدون مرز” دارد اما برای این ” سازمان خبری” ظاهرا سانسور، اخراج و قلم گرفتن از دست گزارشگر و محققی همچون  ایگناسیو  رامونت اهمیت  ندارد. احتمالا چونکه  لوموند دیپلماتیک  منقدین و مخالفین خود را با پنبه سر می برد  برای سازمان “خبرنگاران بدون مرز” ارجی برای درج این  رویداد نیست .(توضیح از ما)]                                                                                                   

بخش انترناسیونال سازمان اتحاد فدائیان کمونیست 

   دی ماه 1399