بولیوی وکودتای نظامی بعد از 13 سال

بعداز انتخابات اخیر ریاست جمهوری در بولیوی که در تاریخ 20 اکتبر 2019 برگزارشد، Morales  Eva با بیش از 47 درصد آرا درمقابل 36درصد آرای رقیب انتخاباتی خود«کارلوس مسا» رئیس جمهوراسبق وراستگرای بولیوی تاسال 2005 توسط کمیسیون انتخابات پیروزانتخابات اعلام شد. اما طرفداران «کارلوس مسا» ازهمان روز اعلام پیروزی Eva Morales  به بهانه «تقلب»، نتیجه انتخابات را قبول نکرده ودست به تظاهرات و درگیریهای خیابانی وآتش زدن اماکن عمومی زدند وبا حمایت ارتش وپلیس به اذیت و آزار توده های زحمتکش مردم و بویژه هواداران و فعالین تشکلها ، وطرفدار رئیس جمهورگرداختند و خانه های فعالین و کارمندان دولتی را به آتش کشیدند . اوج درگیریها تا همین روز یکشنبه 10 نوامبرادامه داشت . با تشدید اعتراضات توسط مخالفان و حمایت کشورهای موسوم به “سازمان کشورهای آمریکایی” و نظر هیات اعزامی این مجموعه که تحت نفوذ واشینگتن می باشد مخالفان خواهان ابطال انتخابات و برکناری اعضای کمیسیون انتخابات شدند، با افزایش فشارها برمورالس رئیس جمهوری رسما تمام خواست های مخالفان را پذیرفت وبا برکناری تمامی اعضای کمیسون انتخاباتی اعلام کرد  که به زودی یک انتخابات سراسری تحت نظارت سازمانهای بین المللی برگزار می شود. هنوز جندساغتی از این سخنان مورالس نگذشته بود که  فشار ارتش و نیروهای پلیس کشور برعلیه مورالس افزایش یافت و فرمانده ارتش “ویلیامز کالیمان” خواستار استغفای رئیس حمهوری شد که همه خواست های مخافان را برآورد ودستور برگزاری انتخابات جدید تخت نظارت سازمان ملل را اعلام کرده بود. علاوه بر سرپیچی نیروهای مختلف ارتش و پلیس از دستورات رئیس جمهور،بخشی از آنها بصورت سازمانیافته درحالیکه روی خودرا پوشانده بودند با اعمال خشونت وایحاد رعب وهراس درجامعه زمینه را برای کودتا علیه مورالس فراهم کردند. این اقدامات خشونت آمیز تا آنجا پیش رفت که در همین روز 8 ساعت بعد از اعلام انتخابات جدید از طرف رئیس جمهور ، فرمانده کل ارتش و رئیس پلیس بولیوی جدا از یکدیگر در یک مصاحبه تلویزیونی برای برقراری “صلح ” درخواست استعفای رئیس جمهور را دادند . مدت کوتاهی بعد از این فرمان Eva Morales با مشورت بامتحدین خود، یعنی اتحادیه های کارگری و نیروهای سیاسی – اجتماعی، اعلام استعفا کرد و در پیامی تلویزیونی برای بازگشت و برقراری صلح اجتماعی از سمت ریاست جمهوری کناره گرفت . رئیس جمهور در این پیام، اعلام نمود :” که استعفای من برای این است که دو رهبر اپوزیسیون دست از آتش سوزی منازل مردمان بردارند . برای این کنار می کشم که مبارزین زن و مرد که در پستهای سیاسی در حال فعالیت هستند ، تحت تعقیب و آزار قرار نگیرند . من متاسفم و بسیار نگرانم بخاطر این کودتا ! مبارزه ادامه دارد و ما مبارزه مان را برای حقوق مساوی در جامعه ادامه خواهیم داد . ”

بولیوی از سال 2006 در طی 13 سال رهبری Eva Morales  با برنامه های اجتماعی خود ، میلیونها نفر از مردم بولیوی را از فقر نجات داد . گسترش امکانات ترابری و ایجاد جاده ها ، پروژه های   مورد نیاز جامعه ایجاد تاسیسات و خانه سازی برای طبقه کارگر واقشار محروم بولیوی ، امکانات بهداشت و درمان مجانی برای توده های فقیر ، ملی کردن منابع طبیعی گاز ( بولیوی یکی از بزرگترین کشورهای دنیا در تولید گاز است ) منابع طبیعی و جنگل در دستور کار دولت قرار گرفت .

مورالس موفق شد با تغییر قانون اساسی  یک نظام سیاسی سکولار که در آن هویت قومی و فرهنگ‌های بومی به رسمیت شناخته میشود را تاسیس کند.

مورالس بمثابه رهبر “جنبشی برای سوسیالیسم”  با سلطه آمریکا در منطقه مخالف بود او در سال ۲۰۰۸، فیلیپ گولدبرگ، سفیر آمریکا در بولیوی را اخراج کرد.وفعالیت سازمان مبارزه با مواد مخدر آمریکا و نیزفعالیت آژانس توسعه  بین المللی آمریکا دربولیوی را متوقف کرد..

دشمنی سرمایه داران و کارتلهای بین المللی در بولیوی بر علیه جکومت چپ بولیوی از همان آغاز بر سرکار آمدن حکومت بوجود آمد . سازماندهی گروه ها و تشکیلات و احزاب الیگارشی بر علیه برنامه های مردمی دولت چپ بولیوی از این زمان آغاز گشت . انسجام این گروه ها با حمایت مالی و سیاسی امریکای شمالی بخصوص با به حکومت رسدن ترامپ در امریکای شمالی گسترش یافت . طوری که ترامپ دشمن اصلی صلح  و سوسیالیسیم ، جنگ اقتصادی – سیاسی و نظامی بر علیه کوبا ، نیکاراگوئه ، بولیوی و ونزوئلا را2018 اعلام نمود . تهدیدهای نظامی و محاصره بی رحمانه ی اقتصادی امریکای شمالی بر علیه کوبا و ونزوئلا تاکنون به شکست کشیده و اپوزیسیون بورژوازی ونزوئلا که حمایتهای ترامپ و کشورهای امپریالیستی آلمان ، فرانسه و دیگر همپیمانان آنرا به همراه خود دارد ، تاکنون نتوانسته بر علیه ونزوئلا به موفقیتهای برنامه ریزی شده خود دست یابد .

بولیوی جزو یکی از کشورهای امریکای جنوبی محسوب میشود که بیشترین کودتاهای نظامی را تاکنون در تاریخ قاره امریکایی جنوبی بخود دیده است . تنها در طی این 13 سال حکومت چپ بولیوی بود که خبری از کودتا در این کشور نبود . خصلت طبقاتی و پایه و اساس نظم میلیتاریسم بولیوی از دهه 30 میلادی و در کل در قرن بیستم میلادی تا 13 سال پیش به به قدرت رسیدن نیروهای انقلابی و چپها در بولیوی به این شکل بود که تماما در اختیار امپریالیستها و ژنرالهای دیکتاتور وابسته به آن قرار داشت . حکومتهای دیکتاتوری نظامی بولیوی تا دهه 90 با بی رحمانه ترین شیوه های مرگ و تعقیب و شکنجه با همکاری سازمان سیا، نمایندگان اتحادیه های کارگری ، سوسیالیستها ، کمونیستهای مبارز ، اقوام بومی ، دانشجویان مبارز ، زنان و روشنفکران این کشور را مرود سرکوب قرار میداد . این زنجیره های امپریالیستی و پیوندهای آنان با ارتش و سرمایه داران هنوز بعد از 13 سال جکومت چپ ها به رهبری Eva Morales  نتوانست بخوبی از ریشه کن گردد و پایه های نظامی اقتصادی و قضایی همچنان مستقیم و غیر مستقیم در دست عوامل آنان قرار داشت . بهمین خاطر امروز شاهد تهدیدات و تصمیمات روسای ارتش و رئیس پلیس بولیوی هستیم که دستورات خود را به کرسی می نشانند . اکنون شاهد خرابکاریها ؛ تهدیدات ، تروها ، بمب گذاریها و آتش سوزیهای سازماندهی شده اپوزیسیون طرفدار کودتاچیها و امپریالیستها طی درچند روز گذشته در بولیوی هستیم .

در روز  شنبه 9 نوامبر خانه خواهر رئیس جمهور Eva Morales  به آتش کشیده میشود و منازل افراد فعال سیاسی حامی دولت شناسایی شده و مورد هجوم قرار میگرد . شخصیتهای مبارز و سوسیالیست مورد تهدید قرار می گیرند . عین این وقایع در طی چند سال گذشته و ماهها پیش نیز در ونزوئلا بر علیه حکومت انتخابی مادورو صورت گرفت . بولیوی در شرایط دشواری قرار گرفته است . توده های میلیونی عظیمی به طرفداری از حکومتی که 13 سال برنامه های حمایت از توده های فقیر بولیوی را در دستور کار خود داشته وبکلی جهره این کشوررابه نفع زحمتکشان دگرگون کرد، اینک در مبارزه سخت در مقابل کودتاگران و نیروهای ارتجاعی و بورژوازی قرار گرفته اند . در روز جمعه 8 نوامبر در شهر Cachabamba  جمعی از پلیس های ماسک زده با رژه نظامی خود خواستار سرنگونی حکومت شدند . در خیلی از شهر ها استاندارها و شهردارهای منتخب مردم را مورد تهدید و کتک قرار داده و آنها را مجبور به استفعا نمودند . در لاپاز پلیس و نیروهای ارتش دست از نگهبانی و حمایت ساختمانهای دولتی برداشتند . در روزهای شنبه و یکشنبه تاریخ نهم و دهم نوامبر، باندهای مسلح مخالفین دولت بدون نگهبانی نیروهای پلیس و بدون هیچ سدی ، مرکز رادیو و تلویزیون دولتی را اشغال کرده و موجب به تعطیل کشاندن آن شدند . مدیر یکی از ایستگاهای رادیویی اتحادیه های کارگری توسط نیروهای مخالف دولت به درخت بسته میشود و زمان زیادی مورد شکنجه و اذیت و ازار قرار میگیرد . به گفته خبرهای داخلی از بولیوی عوامل بخشی از ارتش و پلیس و کودتاگران در طی روزهای گذشته تنها منتظر عکس العمل هوادران و نیروهای طرفدار رئیس جمهور بودند که چه مقاومتی از طرف آنها در مقابل آتش سوزیها و حملات باندها به فعالین سیاسی شگل می گیرد که سرانجام کودتای خود را در روز یکشنبه 10 نوامبر به کرسی می رساندند . در تمامی ارگانها و رسانه های غربی سایتها و خبرگزاریهای آنها که خود را بعنوان اخبار «آزاد ، دمکرات و بدون سانسور» قلمداد می نمایند ، در طی روزهای گذشته حتی یک کلمه از کودتا و آتش سوزیها ، خرابکاریها و تهدیدهای روسای پلیس و نیروهای ارتش در بولیوی را به میان نیاورده اند . آنان به ظاهر دمکرات ، اما بنابه پایه طبقاتی و و به کرسی نشاندن نیات بورژوازی، دیکتاتوری سرمایه و حاکمیت بورژوازی را در دستور کار خود دارند. سرکوب مبارزات سندیکاها ، تعقیب کارگران و مبارزین سوسیالیست و توده های زحمتکش وبطورکلی بازگرداندن خوانتاهای نظامی را درمقابله با موج خواست های رادیکال وچپ این ج.امع رادردستورخود قرارداده اند.

بولیوی در مدت کوتاه 13 سال حاکمیت مردی کشاورز و رهبراتجادیه کشاورزان که با انتخابات آزاد ، به ریاست جمهوری برگزیده شد . کشورهای امپریالیستی غرب، بخصوص آلمان ، فرانسه ، انگلیس به سرکردگی امپریالیسم امریکا بدون استثنا در طی این 13 سال برعلیه آن توطئه کردند. هیچ تمایلی برای همکاریهای اقتصادی – سیاسی با بولیوی نداشتند . احزاب لیبرال اروپایی ، سوسیال دمکراتها ، دمکرات مسیحیهای  اروپا و رفرمیستها با پروژهای مالی – سیاسی اپوزیسیون بولیوی را در طی چند سال گذشته حمایت کرده اند ( به گزارشات ، خبرها و پروژه های موجود در سایت وزارت امور خارجه کشورهای غرب میتوان مراجعه کرد ) . در حال حاضر نیروهای عظیمی به هواداری از دست آوردهای 13 سال حکومت Eva Morales  خود را بسیج و سازماندهی کرده اند . بخصوص نیروهای بومی (Indigena ) Indios  و تو ده های فقیر بولیوی که دهها سال حاکمیت دیکتاتوری سرمایه دارن و نظامیان را بردوش کشیده اند ، نمی خواهند دوباره مورد سرکوب و استثمار قرار گیرند . حرکتها و تعقیبهای راسیستی برعلیه Indios  دوباره در خیلی مناطق در دستور کار عوامل ارتجاعی و اپوزیسیون قرار گرفته است . در کنار تعقیب و تهدید نیروهای سوسیالیست ، فعالین مبارز Indios  مورد تهدید جانی و مالی قرار گرفته اند .

Eva Morales , Indiods  و نیروهای سیاسی اجتماعی و اتحادیه های کارگری بر علیه تهدیدات و تعقیبات نیروهای ارتجاعی اعلام مقاومت و بسیج عمومی کرده اند . Eva Morales  اعلام کرده است که : ” خطای من این است که چپ ، Indgena  و ضد امپریالیست هستم ، من و خلق بولیوی مبارزه خود را همچنان ادامه خواهیم داد . ”

سرنوشت بلیوی باردیگر نشان میدهد که بدون درهم شکستن ماشین دولتی بورژوازی تلاش و فداکاریهای نیروهای چپ ومدافع منافع توده های زحمتکش بوسیله همین دستگاه های نظامی وبوروکراتیک به جا مانده درهم کوبیده خواهد شد.تنها قدرت اقتصادی وسیاسی و نظامی دردست توده های کارگرو زحمتکش درشورا ها وسایرارگانهای اقتدار توده ای است که میتواند سمت گیری سوسیالیستی و رهائی توده های دربند ستم واستثمار را تامین وتضمین نماید.

دهم نوامبر 2019

خسرو اسدیان