سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
به بهانه نشست چهارم شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست .
ایجاد یک تشکل تحت عنوان شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست بدون شک اقدامی ارزشمند بوده و هست و نشان از ان دارد که طیف چپ انقلابی بر این باور است که بدون اتحاد و یک پارچگی در یک اتحاد عمل و یا حتی فراتر از ان منسجم شدن در یک جبهه واحد انقلابی چپ نمی تواند در تحولات اتی کشور هیچ نقشی را ایفا نماید . و در پس ان اگر همین پراکنده گی ادامه داشته باشد حرفی نیز برای مطرح نمودن در منطقه اشوب زده و به جنگ کشیده شده خاورمیانه برای زدن ندارد .
اما متاسفانه شاهد این بوده ایم که در این مدت علی رغم گذشت چند سال ازتشکیل این تشکل هیچ خروجی بجز چند اعلامیه و اطلاعیه و نشست پالتاکی نداشته و ندیده ایم که انهم از روند حرکت و ارائه بحث ها نشان از ان دارد که توافقی کلی و منسجم بر روی مطالب ارائه شده نبوده و نیست!
به راستی چه چیز مانع رشد و تعالی چنین اتحادهایی تا کنون بوده است ایا ما تحلیلی درست و منطقی از اتحادهای پیش از این و علل ناکام ماندن انها داشته ایم و اگر داشته ایم ایا این تجارب را بکار بسته واز ان ناکامیها درس گرفته ایم ؟
چپ تا کنون برای ایجاد چنین اتحادهایی خیز برداشته ولی تاکنون نتوانسته است به مراد خود برسد عیب در کجاست؟
ما در اتحاد های پیشین که با شکست مواجه گردیدند چه دیدیم ان نشست ها را چگونه ارزیابی کردیم بدون شک میدانیم که ان نشست ها دست اوردهایی بهمراه داشته است که نباید نادیده بگیریم حتی دست اوردهای منفی ان باید نگریسته شود تحلیل شود و از انها تجربه فرا گرفته شود که متاسفانه ظواهر امر نشان میدهد که چنین نبوده است .
در اتحادهای پیشین ما شاهد ان بودیم که از همه نیروهای مدعی چپ حتی نیروهای منفرد دعوت به عمل امد که در ان نشست ها شرکت کنند و برای انها بصورت منفرد رایی برابر با سازمان های متشکل شرکت کنندده در اتحاد در نظر گرفته شد و…. این دیدگاه که ناشی از تحت تاثیر قرار گرفتن شرکت کننده ها به دموکراسی های بورژوایی سخن میگفت عملا نشان داد که این روش غلط بوده و راه به جایی نخواهد برد .
رفقا نیروهایی که به سمت و سوی اتحاد و همکاری و همیاری و… قدم بر میدارند بدون شک از قبل از تشکیل چنین ارگانی سمت و سوی خود را ارزیابی نموده و این تاکتیک را در خدمت استراتژی مورد نظر خود در نظر میگیرند و به سمت چشم انداز خود از این نشست پیش میروند و در وحله اول بر اثر چشم انداز خود و در نهایت نامی که بر ان نشست خواهند گمارد نیروهای مورد نظر خود رابرای این اتحاد یا هرنامی که در چشم انداز خود دارند انتخاب میکنند بدون شک همه واقف هستید که اگر این تشکل را اتحاد بخوانیم نیروهایی که در ان شرکت خواهند کرد متفاوت با نیروهایی که در یک جبهه میگنجند خواهد بود .بل طبع نامی هم که به نیروهای شرکت کننده در انها تعلق دارد متقارن است . در یک تشکل مثل جبهه نیروهای غیر کمونیست هم میتواند حضور داشته باشد نیروهای دموکرات مثل تشکل زنان و تشکل های مدافع کارگران و…. اما از انجایی که این نیروها دموکراتیک هستند و اعضای تشکیل دهنده انها میتوانند از هر خاستگاه طبقاتی باشند در تشکل های کمونیستی با اهداف مشخص کمونیستی نمی گنجند بلکه میتوانند به دفاع یا منتقد در کنار انها باشند نه در خود تشکل .
پس چرا ما شاهد حضور تشکل های دموکراتیک در این نشست هستیم ؟
رفیق کمال طی سخنانی در نشست چهارم مطرح نمود که با حضور نیروهایی که تمامیت رژیم را زیر سوال نمی برند و با کلیت مقابله نمیکنند و نیم نگاهی به سوی دیگر دارند این تشکل راه به جایی نخواهد برد!
رفقا چه ما بخواهیم چه نخواهیم طرز تلقی های موجود در نشست نمایندگان تفکر های موجود در جامعه است من نیز با نگاه رفیق کمال موافق هستم و میدانم و باور دارم که ان طرز تلقی تا مقطعی با ما همراه خواهد بود و تا به انتها ما را همراهی نخواهد کرد اما راه و روش درست چیست؟
بیایید از منظر پزشکی به قضیه نگاه کنیم در موقع مواجهه یک پزشک حاذق با بیماری که مشکلی حاد دارد جراحی اخرین چاره است . اما این بدان معنی نیست که راههای رشد بیماری را مسدود نکنیم باید روش های صحیح را بکار برد تا از رشد بیماری جلو گیری کرد و تکنیک درست را بکار برد که بدون جراحی بیمار را بهبودی ببخشیم .
جریانات تشکیل دهنده نشست از همان ابتدا باید در جلو کاسب کارانه برخورد کردن بعضی از جریانات موضع درست و انقلابی میگرفتند اینکه جریانی چند سازمان دموکراتیک را وارد تشکلی کمونیستی کند خود به اندازه کافی سوال بر انگیز هست اما وقتی از ان برای پیش بردن اهداف خود بصورت اتخاذ رای و بالا بردن ارا خود استفاده کند این دیگر کاسب کارانه برخود کردن و رفتاری بدور از پرنسیپ های کمونیستی است .!؟؟
بیایید اینگونه فکر نکنیم و خوش باورانه بگوییم رفقا قصدشان از این کار این بوده که تعداد امضا کننده گان را زیاد و در نتیجه نمایش قدرت بدهند که اگر هم چنین باشد این تفکری کودکانه بیش نیست زیرا همه میدانند که این تشکل های دموکراتیک از چند نقز به تعداد انگشتان یک دست نهایتا تشکیل شده و برای داخل این نه تنها امید بخش نیست بلکه میدانند به چرخه ای مانند اتحاد های قبلی دچار خواهد شد تازه اگر موضوع رای و نقش این تشکلات را در اخذ رای ندانند . و جای تعجب است که تشکلی که شعار ارا توده ها را میدهد و از دموکراسی انهم بشیوه دموکراسی بورژوایی کاملا دفاع میکند بیشترین نفرات را از طریق اینگونه تشکلات وارد نشست کرده که حقوق دیگر سازمانها که پرنسیپ ها را رعایت کرده اند را پایمال نماید!!؟؟
رفقا این کمیت نیست که میتواند راه گشا و اثر گذار باشد رشد دروغین و بادکنکی هیچگاه به جنبش چپ کمک نکرده و نخواهد کرد بلکه چگونگی تفکرات و طرز تلقی ما و مهم تر از همه عملکرد ماست که می تواند هم راه گشا باشد و هم بارغه ای از امید را در داخل بین نیروها و جنبش کارگری دامن بزند.
محسن رچب زاده 5/11/2016