اعلامیه شورای همکاری نیروها ی چپ و کمونیست در باره هشتم مارس روز جهانی زن

هشت مارس بار دیگر فرا می رسد.این روز، روز جهانی زن  را به همه ی زنان و مردان آزاده ی جهان، به همه زنان و مردان آگاهی که درصف مقدم پیکارهای ستم جنسیتی قرار دارند، به ویژه به همه زنان کارگر و زحمتکش که نیروی اصلی مبارزه علیه مرد سروری و پدرسالاری هستند  تبریک می گوئیم. سنت برگزاری روز جهانی زن در جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر شکل گرفته است. در سال ۱۹۱٠ کنگره انترناسیونال سوسیالیست در کپنهاگ ، به پیشنهاد کلارا زتکین ، روز جهانی زن را به عنوان روز جهانی پیکار برای حق رأی زنان و علیه تبعیض ها و پیش داوری های مرد سالارانه تعیین کرد. و در سال ۱۹۱۱ بود که نخستین روز جهانی زن با شرکت بیش از یک میلیون نفر در آلمان ، اتریش ، دانمارک و سویس برگزار شد.
زنان کشورما علاوه بر تحمل بارسنگین همه مظاهر پدرسالاری و مردمحوری که طی هزاران سال تاریخ جوامع طبقاتی به جوامع معاصر به ارث رسیده در کشوری زندگی می کنند که آپارتاید جنسیتی خشن، عریان و رسمی را یکی از مهم ترین بنیادهای نظری و دلائل وجودی خود دانسته،  فرودستی زنان را قانون مقدس و تغییر ناپذیر الهی قلمداد کرده و هر نوع مخالفت با آن را در حکم “محاربه با خدا” و سزاوار مرگ میداند.
از جمله برخی از مظاهر فرودستی زنان که با پیدایش نظام جمهوری اسلامی پا به عرصه ظهور نهاد عبارتند از: حجاب اجباری،چندهمسری، الغاء حداقل سن ازدواج زنان، رسمیت بخشیدن به همه اشکال قرون وسطائی خشونت توسط مردان علیه زنان، قوانین ضدبشری قصاص، محروم ساختن زنان از مشارکت سیاسی و  بیشمار حقوق اقتصادی،اجتماعی و مدنی برابر با مردان نظیر حق آواز خواندن، حق شرکت به عنوان تماشاچی در وزشگاه ها و… این وجوه ستم های هزار لایه بر زنان تا سرحد آپارتاید جنسیتی زنان ایران را به  شهروندان درجه دوم و فرودست در رژیم جمهوری اسلامی مبدل ساخته است.
این آپارتاید جنسیتی در تمامی طول حیات رژیم جمهوری اسلامی نه تنها بی وقفه ادامه یافته بلکه در چند سال اخیر برای سرکوب و مهار هر چه بیشتر جنبش اعتراضی زنان ایران رو به تشدید نهاده است. کاهش میزان اشتغال رسمی زنان به پائین ترین سطح در میان کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا،طرح سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاهها برای ممانعت از ورود زنان به تحصیلات عالی،طرح تعادل جنسیتی در آموزش و پرورش برای کاهش استخدام زنان معلم ، طرح هایی مانند آمران به معروف و ناهیان از منکر که منجر به فاجعه اسید پاشی های زنجیره ای شد، طرح صیانت از حریم عفاف و حجاب، طرح تعالی خانواده و جمعیت، بازنشستگی زودرس و یا طرح هائی نظیر دورکاری برای خانه نشین کردن زنان، طرح افزایش نرخ باروری و زاد و ولد اجباری زنان برای دو برابر کردن جمعیت کشور که زنان و به ویژه زنان کارگر و زحتمکش را به قربانیان اصلی این سیاست ارتجاعی مبدل میکند … مظاهر دست اندازی های جدید حاکمان ارتجاعی به موقعیت زنان ایران در چند سال اخیر است.
طبعاً بار اصلی آپارتاید جنسیتی متوجه زنان طبقه کارگر و زحمتکش می شود که جمعیت اصلی فرودستان جنسی و جنسیتی را تشکیل می دهند.این بخش مهم از طبقه کارگر ایران با حذف از عرصه اشتغال با قراردادها ومزایای رسمی به وحشیانه ترین شکل ممکن در بخش های اشتغال غیررسمی،بدون برخورداری ازهیچ گونه پوشش قوانین کار، تامین اجتماعی وفقدان حداقل ملزومات امنیت محل کارتحت بهره کشی قرارمی گیرد.بخش تحتانی این بهره کشی شاهد کارگاه های خانگی نظیر قالیباقی ها،نساجی ها، بافندگی ها …است که میلیون ها زن، دختر و کودک را در شرایط کاربردگی مورد بهره کشی وحشیانه قرار می دهد. حتی زنان با تحصیلات عالی و دانشگاهی که بیشتر از شصت و چهار درصد فارغ التحصیلان دانشگاهی را تشکیل می دهند فقط ده در صد نیروی کار متخصص در استخدام رسمی را تشکیل میدهند.دست یابی حتی به ابتدائی ترین مطالبات جنبش زنان ایران به طورمستقیم و بی واسطه با سرنگونی کلیت رژیم جمهوری و همه جناح های رنگارنگ آن پیوند خورده است زیرا آپارتاید جنسیتی و همه مظاهر برشمرده آن یکی از مهم ترین بنیادهای نظری و دلائل وجودی رژیم جمهوری اسلامی است. ما قویاً از پیکارهای جنبش زنان ایران و به ویژه اردوی زنان کارگر و تهیدست، که ستمکش ترین بخش های طبقه کارگر ایران هستند، برای الغاء آپارتاد جنسیتی حاکم و دست یابی به برابری فراگیر و کامل حمایت کرده و خود را همراه و هم سنگر این پیکارها می دانیم.
اما مرد سروری و پدرسالاری درشرایط امروز جهان و به ویژه ایران با هزاران رشته مرعی و نامرعی در تاروپود نظام سرمایه داری تنیده شده و لاجرم مبارزه علیه ستم جنسیتی را با مبارزه علیه کلیت نظام سرمایه داری به طور بیواسطه و تنگا تنگ پیوند میدهد به گونه ای که مبارزه با پدرسالاری و مرد سروری فراتر رفتن از نظام سرمایه داری و پی ریختن جامعه عاری از ستم و بهره کشی طبقاتی  را به یک ضرورت اجتناب ناپذیر مبدل می سازد. و متقابلاً نمی توان به جنگ نظام سرمایه داری رفت و فمینیسم سوسیالیستی، به معنای دفاع از انسان عاری از تعاریف رایج جنسیتی،عاری از نگاه ابزاری به زن، در جنبش کارگری به مثابه کنشگر اصلی سوسیالسم ، را دورنی نکرد. تاریخچه  پایه گذاری هشتم مارس، روز جهانی زن، توسط رهبران زن جنبش سوسیالیستی گواهی بر این پیوند گُسست ناپذیر، درونی، ضروری و حیاتی است. همین امر نشان دهند ضرورت حیاتی همبستگی انترناسیونالیستی جنبش زنان در سطح جهانی است. در ماه های اخیر شاهد اوج گیری جنبش اعتراضی زنان در کشورهای گوناگون هستیم که آخرین آن ها اعتراض سه میلیون زن در آمریکا و سراسر جهان به انتخاب ترامپ و سیاست های زن سیتزانه وی بود. به مناسبت هشت مارس امسال فراخوانی از سوی فمینست های سوسیالست برای یک آکسیون در هشتم مارس امسال انتشار یافته است که می تواند نقطه عزیمت یک مبارزه جهانی همبسته زنان درکشورهای گوناگون علیه مظاهر زن ستیزانه سرمایه داری حاکم باشد.ما از فراخوان فمینست های سوسیالست حمایت کرده و از همه فعالین زنان میخواهیم که در آکسیون های هشتم مارس امسال با همه قوا و به هر شکل ممکن و موثر شرکت کنند.

درود بر هشتم مارس روز جهانی زن
درود به نیروی طغیانگر زنان برای رهایی
پرتوان باد همبستگی نیروهای عدالتخواه در سراسر جهان
در مبارزه علیه سیستم درهم تنیده ی سرمایه داری و مردسالاری
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی زنده باد سوسیالیسم
دوشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۵ برابر با ۶ مارس ۲۰۱۷

شورای همکاری نیروهای چپ وکمونیست

اسامی امضاء کنندگان:

1– اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان

2 – کانون اندیشه کپنهاگ – دانمارک

3 – حزب کمونیست ایران

4 – سازمان اتحاد فدائیان کمونیست

5– سازمان راه کارگر

6 –  سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

7–  شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران – استکهلم

8 –  شورای فعالین سوسیالیست و آزادیخواه – هامبورگ

9 –  کمیته خارج کشور سازمان فدائیان(اقلیت)

10 –  کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ

11–  کمیته حمایت از مبارزات جنبش کارگری ایران – دانمارک

12–  کمیته حمایت از مبارزات کارگران ایران – فنلاند

13–  نهاد همبستگی با جنبش کارگری ایران – غرب آلمان

14– هسته اقلیت