بمناسبت 21 آذر، هفتاد و پنجمین سالگرد جنبش انقلابی و دموکراتیک آذربایجان

21 آذر امسال هفتاد و پنجمین سالگرد جنبش انقلابی و دموکراتیک آذربایجان است. جنبشی که به همت کارگران، دهقانان، روشنفکران و توده محروم آذربایجان، در یکی از بحرانی ترین ادوار تاریخ ایران بوقوع پیوست و به پیروزی رسید. بعد از شکست انقلاب مشروطیت و تسلط استبداد رضاخانی  و سرکوب هرگونه صدای آزادیخواهی در ایران، قیام توده های زحمتکش آذربایجان اولین جنبش انقلابی بود که  برعلیه ستم و استثمار و سرکوبگری طبقه حاکم بر خواست  از نقطه نظر مضمون عمیقا دموکراتیک انقلابی و آزادیخواهانه و برابری طلبانه  نمونه ای پیشرو نه تنها درعرصه ایران بلکه کل خاورمیانه محسوب میشود.

در مدت  کوتاه استقرار حکومت خودمختار آذربایجان  تغییرات گسترده ای در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی  رخ  داد.

-برای اولین بار درایران و منطقه، آزادی زنان از بند قوانین  زن ستیز دولتی و مبارزه با سنت های ارتجاعی زن ستیز آغازشد. درآذربایجان زنان حق انتخاب کردن و انتخاب شدن درمجالس ملی، انجمن ها و یا همان شوراهای ایالتی و ولایتی  و تمام ارگانهای شهر و روستا با حقوق برابر با مردان را کسب کردند.

-انجام اصلاحات ارضی  و تامین زیر ساختهای  نوین برای ارتباط روستاها و شهرها ،

-تاسیس دانشگاه  و ایجاد کتابخانه ها، پارک ها و مراکز آموزش

-تحصیل بزبان مادری در تمام مقاطع تحصیلی  که در محدوده حکومت آذربایجان این حق شامل سایر اقلیت ها  از جمله کردها، ارمنی ها، آسوری ها نیز میشد

-تصویب قانون کار و بیمه های اجتماعی همه شمول  و تصویب روزکار 8 ساعته و تامین برابری مزد زنان با مردان، حق کار و داشتن مسکن مناسب  و تاسیس مهد کودک ها و قرائت خانه ها

-آزادی اندیشه و بیان و مطبوعات  و انتشارات و تشکل و تحزب

-کشیدن جاده ها، آسفالت خیابانها  و نوسازی  کارگاه ها و کارخانه ها و ایجاد صنایع مدرن

21-آذر به تفرقه و دشمنی بین خلقها که ارتجاع حاکم  در همدستی با روحانیون و دربار برای حفظ منافع خود بوجود آورده بودند، پایان داد و پایه و اساس دوستی بین  ملل ساکن ایران را بنا نهاد و با خلق زحمتکش کرد معاهده دوستی  و همکاری در جهت  دگرگونی جامعه به نفغ توده های زحمتکش  امضاء کرد..

 و تلاش  در این جهت بود که جنبش انقلابی آذربایجان  در سرتاسر ایران و منطقه با استقبال توده های زحمتکش مواجه شد. هر چقدر که این جنبش بواسطه دست آوردهایش میان توده زحمتکشان و جریانات مترقی محبوبیت مییافت، به همان اندازه ارتجاع حاکم و امپریالیست ها را به هراس افکنده بود و در ترس از الگو قرار گرفتن جنبش انقلابی آذربایجان درسایرمناطق ایران و کشورهای همجوار، با آن بدشمنی برخواستند.

سرانجام امپریالیسم و ارتجاع  داخلی و تمام مرتجعین از هر قماش که منافع خود را در خطر میدیدند، متحد شدند و  به بهانه برگزاری “انتخابات” تمام تعهدات خود را زیر پا گذاشته و به آذربایجان یورش آوردند. بعد ازآن به کردستان تاختند. ارتش شاهنشاهی دست در دست  خانها و فئودال ها و سران ایلات وعشایر و روحانیون و ارازل و اوباش وتبهکاران فجایع خونینی را بوجود آوردند که توده های زحمتکش آذربایجان و کردستان هرگز فراموش نخواهند کرد.

امروز با گذشت هفتاد و پنج سال از21  آذر، ستم ملی  و استثمار و بی حقوقی  خلقهای تحت ستم واستثمارآذربایجان، کردستان عرب و بلوچ وغیره همچنان برقرار است . مبارزه علیه ستم ملی  با پیکارعلیه ستم طبقاتی و جنسیتی  درآمیخته است  و مبارزه کارگران و زحمتکشان در اقصی نقاط ایران به اشکال مختلف برای تحقق خواست های تاریخی شان از جمله رفع ستم ملی و کسب حق تعیین سرنوشت، ادامه دارد .

سازمان ما طرفدار برابری کامل حقوق همهٔ خلق‌ها و نیز اقلیت‌های مذهبی ایران است. ما بر این باوریم که خلقهای زحمتکش ایران تنها از ستم ملی نیست که رنج میبرند بلکه از ستم طبقاتی و جنسیتی  و فقدان آزادیهای سیاسی و رفاه اجتماعی  و غیره نیز در رنج وعذابند . آنهائیکه ستم ملی را روا میدارند، آنهائیکه با تشدید استثمار شیره جان کارگر ترک و کرد و لر و بلوچ  و ترکمن وعرب غیره را میمکند و از راه رانت خواری، فساد، دزدی، نپرداختن حقوق کارگران وکارمندان، ویرانی کشاورزی و به فقر و آوارگی کشاندن روستائیان و ترویج فساد، اعتیاد و نفی حقوق زنان، کودکان، بزور سرنیزه و سرکوب بر ایران حکومت میکنند، صاحبان قدرت و ثروت و بقول معروف “مافیای قدرت وثروت” هستند که تنها با اتحاد کارگران و زحمتکشان و همه جنبشهای انقلابی از جمله جنبش رفع ستم ملی  است که میتوانند با سرنگونی انقلابی این رژیم میتوانند مافیای قدرت و ثروت را از اریکه قدرت به زیر کشیده و با استقرار جمهوری فدراتیو شورائی، سرنوشت خویش را در دست گیرند.

درهفتاد و پنجمین سالگر تشکیل جمهوری خود محتارآذربایجان یاد تمام جانباختگان این جنبش انقلابی تاریخی را که در راه آزادی و برابری جان فدا کردند، گرامی میداریم  و همراه با کارگران و زحمتکشان آذربایجان ودر همبستگی با سایرخلقهای تحت ستم و استثمارایران به مبارزه تا رسیدن به خواستها و آماجهای تاریخی آنها، ادامه خواهیم داد .

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی

زنده بادسوسیالیسم

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست

21 آذر1399