19 بهمن سمبل پویایی جنبش کمونیستی ایران

در بهمن ۱۷, ۱۳۸۸ ۲۷۶

کمونیسم همواره علم رهایی طبقه کارگر , علم مبارزه بر علیه سرمایه داری و امپریالیسم بوده و خواهد بود . علیرغم تمامی تهاجمات و شانتاژها و تضییقاتی که از جانب بورژوازی صورت گرفته و میگیرد , علیرغم تمامی خیانتها و خودفروشیهایی که توسط اپورتونیستها و مزدوران بورژوازی انجام گرفته و خواهد گرفت , کمونیسم همیشه و در همه حال چراغ راه کارگران و زحمتکشان , چراغ راه پیشروان طبقه کارگر بوده است .

در دهه سی رژیم ارتجاعی شاه پنداشت که با قلع و قمع حزب توده و دستگیری و به سازش و تکریم و تعظیم کشاندن بخشی از رهبران آن و فرار پاره ای دیگر و خانه نشین کردن نیروهای انقلابی و کمونیست پرونده کمونیسم در ایران برای همیشه بسته شده و زمان آسایش سرمایه داری فرا رسیده غافل از اینکه کمونیسم همیشه زنده است چون طبقه کارگر زنده است , چون انقلاب زنده است و مبارزه بر علیه سرمایه داری تداوم دارد . دیری نپایید که پرچم سرخ سرخ کمونیسم اینبار در جنگلهای سیاهکل توسط چند جوان پر شور و عاشق به اهتزاز درآمد و سر فصل نوینی در جنبش کمونیستی ایران گشوده شد .

چند فدایی کمونیسم , فدایی طبقه کارگر , فدایی آزادی و برابری با اعلام تولد ” سازمان چریکهای فدایی خلق ایران ” ضربه ای سنگین بر بورژوازی متوهم و خوش خیال حاکم وارد کردند. اقدام رفقای جنگل با چند سلاح ابتدایی و در منطقه ای دور افتاده و پرت , اگر چه از بار عملیاتی و نظامی ناچیزی بر خوردار بود و لیکن به گواه تاریخ اثری بس شگرف و بزرگ بر جای گذارد و حیاتی دوباره به کالبد بی جان جنبش کمونیستی ایران دمید و به وضوح نشان داد که مارکسیسم لنینیسم از پویایی و توان بسیار بالایی برخوردار است . گواه این حرکت عظیم همین

بس که پس از این اقدام رژیم وحشت زده شاه همه نیروهای مخالف را مارکسیست میپنداشت حتی جریانات مذهبی را مارکسیستهای اسلامی قلمداد میکرد , همین بس که بدنبال این حرکت تمامی نیروهای نوپای سیاسی دمکرات و چپ که مجالی برای اعلام موجودیت یافتند نقطه آغازین حرکت خود را با نقد و بررسی جنبش جنگل می گشودند .

رفقای فدایی در 19 بهمن 49 راهی را گشودند که تا به امروز صدها تن با صلابت و افتخار در آن جان فدا کردند و خواهند کرد . ما با افتخار خود را رهرو راه جان باختگان فدایی میدانیم و با تمام توان میکوشیم در تمامی عرصه های پیکار در میان توده ها و پیشاپیش آنها پرچمدار آرمان والای کارگران و زحمتکشان باشیم و سبعیت و زندان و شکنجه و اعدام رژیمهای شاه و شیخ نتوانسته و نخواهد توانست خللی در اراده کمونیستی فدایی ایجاد کند .

هر چه پر رهرو تر باد راه رهایی طبقه کارگر

مرگ بر امپریالیسم

زنده باد سوسیالیسم

سازمان اتحاد فداییان کمونیست

کمیته ایالتی تهران 17/ 11/88