گرامی باد چهل وهفتمین سالگردحماسه سیاهکل وسی و نهمین سالگرد قیام بهمن 57

چهل و هفتمین  سالگرد حماسه سیاهکل وبنیانگزاری سازمان چریکهای فدائی خلق ایران  و سی ونهمین سالگرد قیام توده های مردم علیه رژیم استبدادی شاه ازفرازهای مهم تاریخ مبارزات توده های زحمتکش مردم ایران برای رهائی از ستم واستثمار و نابرابری های اجتماعی محسوب میشود.
درآن برهه تاریخی نیز همچون امروز ستم وسرکوب و بی حقوقی بیداد میکرد. انسانهارا به خاطر خواندن یک کتاب و یا انتقادی خرد ازدستگاه دولت،دستگیر و به زیر شکنجه میبردند. حق تشکل ، تحزب و فعالیت های  سیاسی ،صنفی و سندیکائی  مستقل بکلی ممنوع بود. درشرایط نبود وسائل ارتباط جمعی، نظیر اینترنت و غیره که تاحدودی گردش اطلاعات و اخبار را ممکن کرده ودراین رابطه دیوار استبداد را شکسته است ،درآن زمان استبداد شاهی چنان خفقانی ایجاد کرده بود و چنان رعب و وحشتی بر جو جامعه حاکم کرده بود که هرگونه تلاشی برای تجمع ، تشکل و فعالیت روشنگرانه برای ارتقاء سطح آگاهی طبقه کارگر وتوده های مردم  با دستگیری و مجازات های سنگی مواجه میگردید. شاه و طبقه حاکم یقین داشتند که توانسته اند ایران را به جزیره ثبات و امنیت درصحنه پرتلاطم جهان و ومنطقه ،تبدیل کنند.
درچنین شرایطی بود که دراواخر دهه 1340 عده ای از جوانان کمونیست با جمعبندی از وضعیت اقتصادی و سیاسی جامعه  وتدوین تئوری مبارزه مسلحانه ، سرانجام در 19 بهمن 1349 با حمله به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل  ، مبارزه مسلحانه  علیه رژیم شاه و کل نظام ارتجاعی حاکم برایران را آغاز نمودند.

حمله به پاسگاه سیاهکل و مبارزه مسلحانه علیه قدرت سرکوبگر طبقه حاکم درراس آن شاه، با این امید آغاز شد که  بدینوسیله قدرقدرتی دستگاه جهنمی سلطنت استبدادی و ترس و وحشت نهادینه شده دردل طبقه کارگر و توده های زحمتکش مردم بشکند و آنها به قدرت لایزال خود  آگاه شوند ،تا بتوانند  با سلاح آگاهی و تشکل خود، نظام ارتجاعی حاکم را سرنگون کرده و سرنوشت خود را دردست گیرند .

چند سالی از حماسه سیاهکل و آغاز مبارزه مسلحانه نگذشته بود که  به رغم شهادت بسیاری از رفقا در زیر شکنجه و میدانهای نبرد و تیرباران ، آموزه های اقدام انقلابی آنان  درخیزش توده ای وقیام قهرآمیز بهمن 56 تبریز به شعله ای تبدیل شد که به فاصله کمتر از یکسال سراسر ایران را فراگرفت ودر 22 بهمن 57  با قیام مسلحانه رژیم ستم شاهی را به گور سپرد.

اما  نباید فراموش کرد که نه اقدام  انقلابی رفقای ما و نه خیزش توده های زحمتکش مردم ، به تنهائی و بدون تشکل و آگاهی  طبقه کارگر و به میدان آمدن این  طبقه قدرتمند و بدون سرنگونی نظام سرمایه داری حاکم برایران  ، نمیتوانست ونتوانست آرمانهای  رزمندگان سیاهکل و توده های قیام کننده در  بهمن 57 را متحقق سازد. همانطور که به تجربه دیدیم هرچند درنتیجه رزم دلاورانه چریکهای فدائی خلق و قیام شکوهمند بهمن ماه ،رژیم شاه سرنگون شد ، اما باز هم برای چندمین بار بورژوازی ایران درسازش با امپریالیسم وارتجاع داخلی قدرت سیاسی را درچنگ خود حفظ کرد وبا تلفیق دین ودولت یکی از ارتجاعی ترین روبنای سیاسی را برجامعه ما حاکم گردانید.

اینک که 47سال از حماسه سیاهکل و39سال از قیام خونین توده های مردم سپری میشود، توده های زحمتکش به جان آمده ازستم واستثمار و سرکوبگریهای رژیم حاکم، ازهفتم دیماه امسال بمدت ده روز، در بیش ازصد شهر به پا خواستند وکل طبقه حاکم را با همه جناح ها ودسته ها موردتعرض قراردادند و براستی دنیا را شگفت زده کردند و نشان دادند که وضعیت موجود را نمیخواهند و خواستار دگرگونی عمیق درساختار اقتصادی ، اجتماعی وسیاسی جامعه هستند. اما همانطورکه تاریخ بارها نشان داده است وشکست قیام 57 نیز این واقعیت را تایید میکندکه تنها کافی نیست توده های مردم ادامه وضعیت موجود را نخواهند ، بلکه لازم است بدانند که چگونه میتوانند نظام حاکم را سرنگون کنند و چه سیستم اقتصادی و اجتماعی وسیاسی لازم است تا بتوانند حقیقتا برسرنوشت خویش حاکم شوندو بر ستم واستثمار و بی حقوقی تارخی خود خاتمه دهند.

این وظیفه بزرگ بردوش پیشروان جنبشهای اجتماعی از جمله فدائیان کمونیست است که به ارتقاء سطح آگاهی و سازمانیابی توده های کارگر و زحمتکش یاری رسانند .خواست ها و مطالبات آنها را جمعبندی کرده وبصورت شعارهای مشخص وروشن مطرح کنند . تمام توان وظرفیت خود رابرای تدارک شرکت موثر درحوادث اجتماعی آینده بکارگیرند. فراموش نباید کرد که تضاد بزرگ جنبش طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه ما درمبارزه علیه نظام حاکم، ضعف عنصرآگاهی و سازمانی درعین حال آمادگی شرایط عینی است. به همین خاطراست که بدون حل این تضاد، برغم خیزشهای متعدد توده ای وبرغم گسترش بی سابقه اعتراضات و اعتصابات کارگری، اما صاحبان قدرت و ثروت توانسته اند همچنان به حاکمیت خود ادامه دهند .حاکمیتی که جزسیاهی وتباهی وفقروگرسنگی و سرکوب ابتدائی ترین آزادیهای سیاسی و مدنی، برای توده های کار وزحمت و ثروت های باد آورده برای مافیای قدرت،ثمردیگری دربرنداشته است . پس درچهل هفتمین سالگرد حماسه سیاهکل و سی و نهمین سالگرد قیام توده های مردم، بکوشیم ازتجربیات حماسه آفرینان سیاهکل وتجارب قیامهای گذشته گذشته و شکست و پیروزیهای خویش بیاموزیم ، تا ازتکراراشتباهات وانحرافات گذشته پرهیز نموده وبرای تحقق آرمانهای سوسیالیستی وانسانی که از حماسه سیاهکل تاکنون هزاران انسان برای تحقق آن جان فداکرده اند ،متحد ومتشکل شویم.

گرامی باد یادجان باختگان حماسه سیاهکل  و قیام خونین بهمن ماه

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی  ایران

برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی ایران

زنده باد سوسیالیسم

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست 17 بهمن 1396