اتحاد فدائیان کمونیست
کار ، مسکن ، آزادی ، جمهوری فدراتیو شورائی!

گرامی باد اول ماه مه روزتجلی همبستگی کارگران سراسر جهان !

سازمان اتحادفدائیان کمونیست فرارسیدن اول ماه مه 2017(11اردیبهشت) 1396 را به همه کارگران شادباش میگوید.
کارگران مبارز!
در سال1886   دراعلامیه فراخوان کارگران به شرکت در تظاهرات اول ماه مه  در آمریکا  چنین نوشته شده بود.
« یک روز شورش – نه آرامش ! روزی که حرف ، حرف سخنگویان لاف زن  نهاد های اسیر کننده طبقه کارگر جهانی نباشد . روزی که طبقه کارگر قوانین خویش را برپا دارد و قدرت اش را دارد که این قوانین را به اجرا دربیاورد . قوانینی که تماما  خلاف موافقت  استثمارگران و حکمرانان برسرنوشت  طبقه کارگر است .روزی که نیروی عظیم کارگران متحد دربرابر قدرتی که امروز بر سرنوشت همه انسانها حکم میراند ، صف آرائی میکند ..»   درآن زمان حق با رفقای ما بود  و آنها بدرستی دریافته بودند که  درمصاف کار و سرمایه ،نیروی کار تنها به   قدرت متحد و انقلابی خود متکی است و  دراین مبارزه تاریخی و جهانی  دو دنیا درمقابل هم قرارگرفته اند ، دنیای سرمایه  ودنیای کار؛ دنیای سرمایه داری ودنیای سوسیالیسم !
چرا از طبقه کارگر جهانی و قوانین اش صحبت میشود که تماما خلاف موافقت استثمارگران وحکمرانان برسرنوشت طبقه کارگر است ؟ چون راستا وچشم انداز مبارزه اردوی کار برعلیه سرمایه  درسراسر جهان یکی است . محو ستم واستثمار  وتمام تبعات ویرانگر ناشی ازآن ؛ ایجاد نظامی که درآن استثمار فرد ازفرد ، کارمزدی  وفقر وبیکاری وجنگ وکشتار رخت بربسته باشد .
اول ماه مه تجلی اتحاد وهمبستگی مبارزاتی کارگران جهان برای رسیدن به چنین اهدافی است  وبی  تردید مبارزه کارگران ایران نیز بمثابه گردانی از طبقه کارگر جهانی  دراین راستا طی طریق میکند .
کارگران مبارز!
تعرضات نظام سرمایه داری به طبقه کارگر و زحمتکشان درسراسرجهان ،تشدید تضاد بین کار وسرمایه ، تشدید تضاد بین امپریالیستها که بصورت  جنگهای خانمانسوز وویرانگر نیابتی و غیرنیابتی برای تجدید تقسیم مناطق نفوذ جریان دارد ،اظهر من الشمص است. و تکرارمکرر این همه فجایع بویژه برای میلیونها کارگر  وزحمتکشی که با خون وپوست خود آن را لمس میکنند ،دردی را دوا نخواهد کرد. درجهانی که هشت نفرازثروتمندترینها ی اش به اندازه 3 میلیارد و 600 میلیونفر بقیه مردم، ثروت دراختیاردارند .صحبت کردن از عدالت و نظام آزادیها ی واقعی  افسانه ای بیش نیست. ثروت بادآورده اقلیتی سرمایه دار ستمگر و استثمارگر  و تشدید فقر و نداری و جنگ و آورارگی برای طبقه کارگر و محرومان جامعه ،نمود واقعی و چهره عریان نظام استثمارگرانه سرمایه داری و استمرار تاکنونی آن درجهان است که باید با گسترش مبارزات طبقه کارگر وزحمتکشان جامعه به عقب رانده شده وسرانجام سرنگون گردند تاجوامع بشری بتوانند درآزادی کامل برسرنوشت خویش حاکم شوند و برستم واستثمار ، سرکوب ، جنگ و سایرتبعات ویران کننده نظام سرمایه وسود پایان دهند.
درکشور ما ایران نیزصاحبان سرمایه وثروت که بوسیله حاکمیتی  مذهبی وارتجاعی  قدرت را دردست دارند، بعنوان یکی از کشورهای سرمایه داری جهان  ازاین قانون مستثنی نیست. اینجا صاحبان سرمایه با تکیه بر قوانین مذهبی  و سیاست سرکوب آزادیهای سیاسی و مدنی، جلوگیری از شکلگیری تشکلهای مستقل سندیکائی و احزاب و سازمانهای کارگری زمینه های تشدید استثمار و سودآوری سرمایه را برای سرمایه داران داخلی و خارجی بیش ازبیش فراهم مینمایند.
نظام سرمایه داری ودولت مکتبی آن درایران، شرایطی را بوجود آورده است که کارگران ایران ازبسیاری حقوق شناخته شده شهروندی محروم هستند . حق تشکل  و اعتصاب ندارند ، نمیتوانند حزب طبقاتی خود را تشکیل دهند، ازتامین وتضمین شغلی ، بیمه های اجتماعی فراگیر و مکفی محرومند،اجازه برگزاری مراسم مستقل اول ماه مه بمنظور طرح خواست هاو مطالبات شان را ندارند.  به یمن فضای امنیتی و سیاست سرکوبگرانه دولت،کارفرماها ازپرداخت بموقع حقوق ودستمزد ناچیز کارگران نیز خود داری میکنند .اعتراضات واعتصابات آنها با دستگیری و زندان و شکنجه مواجه میشود.اضافه براینها، گرانی ،بیکاری ، بی مسکنی ،تبعیضات جنسی و ناهنجاریهای اجتماعی بیشمار یکی ، دیگر از مشکلات کمرشکن توده های زحمتکش مردم است.
سال گذشته برغم تشدید خفقان وسرکوبگریهای  نظام سرمایه داری حاکم برایران ، مبارزات کارگران درشکل اعتصابات ، تظاهرات  واشکال دیگر مبارزه برعلیه تعرض بیرحمانه سرمایه داران ودولت سرکوبگر آنها ابعادی گسترده یافت .متعاقب کارگران ، دانشجویان ، جوانان ، زنان ، معلمان وخلقهای تحت ستم نیز به اشکال مختلف خواستار تحقق خواست ها و مطالبات خود شدند. روشن است که باتشدید شکاف طبقاتی وتداوم ستمگری وسرکوبگری طبقه حاکم، مبارزات کارگران وزحمتکشان هرچه گسترده تر خواهد شد . هم اینک  طلیعه  تشدید مبارزه طبقاتی واعتلای جنبش کارگری  درحال دمیدن است.
دراین میان حضور نظامی امپریالسم آمریکا ، روسیه ودولتهای ضد انقلابی و مرتجع منطقه بمنظور تحقق اهداف تجاوزکارانه وسلطه طلبانه خویش درمنطقه  و تشدید  تهدیدات اقتصادی و حملات نظامی ،و شرکت عملی جمهوری اسلامی درجنگهای منطقه ازیکسو به نظام ارتجاعی حاکم این فرصت را داده است تا سرکوب حرکتهای اعتراضی و جنبشهای اجتماعی داخل  را با دلایل عوامفریبانه ای نظیر، ضرورت حفظ «منافع ملی» و« امنیت ملی» ومقابله با خطر حمله خارجی وغیره توجیه کند.  ازسوی دیگربا به سرکارآمدن ترامپ درآمریکا اپوزیسیون های بورژوائی ، ناسیونالیستی و مذهبی وارتجاعی نیز خودرا آماده بازی خطرناک دربساط امپریالیستها و دول ارتجاعی منطقه میکنند .درچنین شرایطی اول ماه مه فرصتی است تا طبقه کارگر ضمن طرح خواست ها و مطالبات اقتصادی و صنفی خود ،درخواست های سیاسی  را نیز دردستور قرارداده و همزمان بارائه آلترناتیو خود به افشای دشمنان طبقاتی خویش درهمه ابعاد آن، همت گمارد.
این واقعیت ازروز روشن تراست که  مبارزه برای رسیدن به آزادی ، .پایان دادن به ستم واستثمار و جنگ و کشتارجز به نیروی پرتوان طبقه کارگر و توده های زحمتکش مردم میسر نیست. ومهمترین سلاح طبقه کارگر دراین مبارزه وحدت و تشکیلات است.
روز اول ماه مه ،شعارهای مطالباتی اقتصادی و سیاسی تمام بخش های کارگری  راطرح و خواستار وحدت وتشکل کارگران برای تحقق آنها شویم ! بموازات برخی از تشکل های کارگری ،سازمان اتحادفدائیان کمونیست بمثابه تشکلی ازکارگران وزحمتکشان کمونیست ازروزها قبل طی بیش از ده تراکت و نوشته مختلف به برخی از شعارها ومطالبات طبقه کارگر اشاره نموده وخواستار طرح و مبارزه برای تحقق آنها شده است.
کارگران مبارز ! روز اول ماه مه  را به مبارزه  برای  وحدت وتشکل ، به مبارزه برعلیه امپریالیسم وارتجاع داخلی و به مبارزه   برای تحقق شعار  کار، مسکن ،  آزادی  تبدیل کنیم.
زنده باد اول ماه مه روزجهانی کارگر!
زنده باد اتحاد وهمبستگی کارگران سراسر جهان!
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران    برقرار باد جمهوری فدراتیو شورائی ایران
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
دهم اردیبهشت ماه 1396

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.