سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
کنفرانس مونیخ و مذاکرات ریاض بین ابرقدرت‌ها
پس از کنفرانس امنیتی مونیخ، دیروز دوشنبه ۱۷ فوریه، نشست مشترکی بین وزرای خارجه روسیه و آمریکا به همراه تعدادی از دیپلمات‌های دو کشور در ریاض، پایتخت عربستان سعودی، برگزار شد. به گزارش خبرگزاری‌ها، این نخستین نشست برای تدارک مقدمات عادی‌سازی روابط میان دو کشور و همچنین آماده‌سازی مذاکرات آتی به منظور پایان دادن به جنگ در اوکراین و سازماندهی دیدار بین رؤسای جمهور ترامپ و پوتین بود که در این زمینه ها به توافق رسیدند.
اتحادیه اروپا که تحت رهبری آمریکا در دوره بایدن، انقلاب میدان اوکراین را سازماندهی کرد، با تجهیز گروه‌های نئونازی و الیگارشی اوکراین، این انقلاب را به پیش برد و با یک کودتای خونین، رئیس‌جمهور منتخب اوکراین را سرنگون ساخت. در ادامه، این اتحادیه به مدت هشت سال حملات و کشتار در مناطق جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک را سازماندهی کرد. پس از حمله روسیه به اوکراین و نقض قراردادهای مینسک، اتحادیه اروپا با گسترش دامنه ناتو به مرزهای روسیه، آتش جنگ را شعله‌ورتر کرد. این جنگ نه‌تنها صدها هزار کشته و مجروح بر جای گذاشت، بلکه تمام جهان، به‌ویژه کشورهای اروپایی، را تحت تأثیر قرار داد. در نهایت، ارسال میلیاردها دلار تسلیحات به اوکراین، آموزش و تجهیز سربازان اوکراینی در کشورهای مختلف و اعزام آن‌ها به جبهه‌های جنگ، نتوانست مانع پیشروی‌های مداوم ارتش روسیه شود و عملاً روسیه به عنوان پیروز میدان جنگ شناخته شد.
امید می‌رفت که در کنفرانس مونیخ، سران اتحادیه اروپا به همراه ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، دستگاه دیپلماسی ترامپ را متقاعد کنند تا از سیاست اعلام‌شده خود مبنی بر پایان دادن به جنگ در اوکراین دست بردارد یا حداقل آن را تعدیل کرده و با اتحادیه اروپا هماهنگ سازد. اما سخنرانی جی ونس، معاون ترامپ، آب پاکی را روی دستان خالی سران اتحادیه اروپا ریخت. او نه‌تنها اعلام کرد که خطر اصلی از جانب روسیه و چین نیست، بلکه از درون خود اتحادیه اروپا سرچشمه می‌گیرد، بلکه از شرکت ندادن اتحادیه اروپا در مذاکرات صلح با روسیه نیز خبر داد. سران اتحادیه اروپا که از سخنان معاون رئیس‌جمهور آمریکا خشمگین و عصبانی شده بودند، پس از پایان کنفرانس، به دعوت امانوئل مکرون، نشست اضطراری‌ای در پاریس تشکیل دادند که به دلیل اختلافات متعدد بین اعضا به نتیجه‌ای نرسید.
اکنون نخستین نشست مشترک روسیه و آمریکا و مذاکرات آن‌ها بدون حضور کشورهای اروپایی در جریان است. کشورهایی که تمام دارایی خود را صرف جنگ با روسیه کردند و اکنون با بحران‌های شدید اقتصادی و سیاسی مواجه‌اند و اعتبار گذشته خود را از دست داده‌اند. این کشورها چاره‌ای جز تمکین به سیاست‌های جدید آمریکا ندارند. نتیجه این مذاکرات، حتی اگر به پایان جنگ در خط جبهه کنونی منجر شود، پیروزی بزرگی برای روسیه محسوب خواهد شد. این سؤال مطرح است که آیا اوکراین به شکل فعلی باقی خواهد ماند یا خیر؟ و اگر مذاکرات به نفع روسیه به پایان برسد، آیا سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) قادر خواهد بود موقعیت فعلی خود را حفظ کند؟ ده‌ها سؤال دیگر درباره آینده مطرح است که هم‌اکنون نمی‌توان به‌طور قطع پیش‌بینی کرد.
اما آنچه مسلم است، جنگ بین روسیه و اوکراین به این دو کشور محدود نبوده و در طول این سه سال، موجب تغییرات گسترده در آرایش قوا و صف‌بندی‌های جدید در سراسر جهان شده است. این جنگ با منافع گروه‌های مختلفی از کشورها و بسیاری از کشمکش‌های ژئوپلیتیک و اقتصادی جهان پیوند خورده و بسیار پیچیده‌تر از آن است که تنها با یک بده‌بستان میان ترامپ و پوتین حل و فصل شود. بی‌شک، روند مذاکرات، حوادث دیگری را در سایر نقاط جهان رقم خواهد زد و بسیاری از معادلات کنونی را دگرگون خواهد کرد. ما در آستانه تحولی بزرگ در جهان هستیم و باید منتظر ماند و دید که در نهایت، توازن قوا بین ابرقدرت‌ها به چه سمتی خواهد رفت و چه نتایجی در بر خواهد داشت.