چپ امروز،سایه ای خفیف از چپ دیروز

در بررسی عملکرد چپ امروز،با هر متر و‌ معیاری که داشته باشید،از هر فرمولی استفاده کنید،براحتی متوجه خواهید شد؛جبهه ی چپ عملکرد بسیار ضعیفی در تاثیر بر توده ها و جذب نیروهای خلقی داشته است.فشارهای گسترده ی روزافزون و افزایش استبداد نظیر آنچه در مورد شریفه محمدی  و پخشان عزیزی رخ داد،البته بی تاثیر نبوده است اما به هر شکل باید پذیرفت،بازوی چپ اپوزیسیون نه در تئوری و نه در عمل دست به عملیات تبلیغاتی نزده و تنها از دور،مشاهده گر صرفِ عمل توده ها بوده است!در زمان استبداد شاهی،علاوه بر آنکه هر عمل انقلابی از سوی جناح چپ مخالفین رژیم،نظیر :ترور،بمب گذاری،دستبرد به بانک و انفجار در مراکز پلیسی و اعتصابات و اعتراضات گسترده جمعی،سبب جذب نیروهای جدید و یا حداقل سمپات ها میشد،نشریات،جزوات،کتابها و حتی مطالبی که در محافل خصوصی و حلقه های کوچک مطالعه و مطرح میشد،افراد جدیدی را به تئوری انقلابی مارکسیستی نزدیک میساخت.حالا اما شرایط به کلی دگرگون شده،نه عملی از اردوگاه چپ(به شکل گسترده،هدف دار و مداوم)رخ میدهد و نه در زمینه ی نظری،شاهد تغییری چشمگیر در جهت جذب توده ای هستیم!البته این به معنای عملکرد خوب جناح راست اپوزیسیون نیست،اگر چپ امروز از خلأ بروزرسانی اندیشه و‌عمل رنج میبرد،دست راستی ها مدتهاست اصولا چیزی تحت عنوان اندیشه و‌عمل ندارند!اما یک تفاوت عمده موجب رغبت بیشتر توده ای به سمت آنهاست و آن چیزی نیست جز تبلیغ گسترده و موثر!شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی کاملا در چنگ اپوزیسیون راست است و این یعنی تریبونی بسیار بزرگ و قدرتمند که دائما از کاباره های زمان همایونی کلیپ های رنگ و لعاب دار شده پخش میکند!و مخاطبان اکثرا جوانی که در فقدان هرگونه سرگرمی و تفریحی،در آرزوی بازگشت به دوران نکبت بار پهلویسم،روز را به شب میرسانند!گرانی کتاب،سانسور رسانه ها،قهر جمعی با مطالعه و تحقیق و فست فودیسم در جمع آوری و پردازش اطلاعات نیز دست به دست هم داده تا تاریخ جنایات رژیم پیش به کلی در زیر «بزک های من و تویی»دفن و پنهان گردد.

شبکه های مطرح فارسی زبان در ماهواره  دائما با پوشش فعالیت های به اصطلاح انقلابیِ!شاهزاده ربع پهلوی و مقایسه ی وضع وخامت بار امروز ایران با  زمانی که ژاپن منطقه بود!نام و خاطر پهلویسم را به مخاطب پمپاژ میکند!اما در این میان چپ کجاست؟!پنهان شده در بین صفحات کدام جلد از سرمایه؟!فرو رفته در خوابی عمیق از چند دهه پیش؟!در آرزوی کدام انقلاب خلق الساعه؟!حالا اگر هم کسی به چپ گرایش پیدا میکند نه بخاطر فعالیتهای ادوگاهی این جناح،که به خاطر مطالعه و تحقیق شخصی صرف است!و این یعنی جمعیتی اندک که تازه آنهم تک تک و نفر نفر به افکار متمایل به چپ دست می یابند و نهایتا به کنج خلوت میخزند و از جامعه میبُرند و نه توده ای متحد،سازمان یافته و دارای پتانسیل انقلابی!باید از حداکثر ظرفیت اردوگاه چپ برای زیر و رو کردن این معادله استفاده کرد،تبلیغ هم در نظر و هم در عمل میتواند تنها کلید گمشده ی قفلی باشد که دربِ میان چپ و توده را بسته!

حسام کریمی – مرداد 1403