پیشنویس قطعنامه کنگره هفتم درتشریح مواضع سازمان درباره ضرورت وحدت های حزبی وجبهه ای

نظربه اینکه:

1. نظام سرمایه داری ایران ورژیم سیاسی مذهبی وسرکوبگروارتجاعی آن تابه امروز بحرانهای  اقتصادی وسیاسی متعددی را پشت سرنهاده است. بحرانهائی که میتوانست تغییرات تعیین کننده ای در مبارزه طبقات اجتماعی وتوازن قوا وپیشروی وپیروزی جنبشهای اجتماعی وانقلابی ایران ایجادکند. اما بنا بدلایل مختلف ازجمله نبود تشکل و تحزب وساختارمناسبی که این جنبشهای اجتماعی وطبقاتی را زیرچترخود متحد کرده و هدایت کند .این بحرانها باسرکوب شدید وبی رحمانه طبقه حاکم رفع ورجوع شده اند. این بحرانها درپیامد خود علاوه برتشدید جدال بین طبقه حاکم ّ، گسترش مبارزات کارگران،زحمتکشان ،زنان وجوانان جامعه رانیزدرپی داشته است و بویژه بعد از خیزشهای توده ای 96 و98 وگسترش اعتصابات کارگری، این مبارزات وارد فاز جدیدی شده است.
2.  باتشدید بحران اقتصادی وسیاسی وتعمیق شکاف طبقاتی ،  مبارزه طبقه کارگر وزحمتکشان برعلیه ستم واستثمار وزور و سرکوب ،مبارزه برعلیه تبعیضات جنسی ،ملی ، مذهبی  ومبارزه علیه تخریب محیط زیست ومبارزه برای رهائی زنان وکسب آزادیهای سیاسی وحقوق فردی واجتماعی تشدید خواهد شد ودرچشم انداز، گسترش اعتصابات سراسری وخیزشهای توده ای  محتمل است.
3. اما تجربه اعتصابات کارگری وخیزشهای انقلابی  توده ای خودانگیخته و بدون برنامه ورهبری انقلابی درکشورهای مختلف منطقه وازجمله درایران نشان داده است که طبقه حاکم با سرکوب ونیرنگ قادراست این خیزشهای انقلابی وتوده ای راسرکوب وموقتا به بحرانهای خود مهاربزند .ازسوی دیگر درچنین شرایطی ازناتوانی طبقه کارگر و متحدین زحمتکش آن درهدایت تحولات انقلابی به سمت تغییرات بنیادی درساختاراقتصادی ،اجتماعی وسیاسی جامعه،و بتناسب روند روبه زوال قدرت سیاسی مستقر،گرایشات بورژوائی، ناسیونالیستی ، شوونیستی  و مذهبی نیز بدیل های مختلف خودرا روبه طبقه کارگر وجامعه معترض اعلام میکنند وهرکدام به فراخورخویش باحمایت وپشتیبانی مادی ومعنوی قدرتهای امپریالیستی که درپی تامین منافع خود درایران ومنطقه هستند ،تلاش میکنند مبارزات کارگران وزحمتکشان را درسمت اهداف خود کانالیزه کرده ودست آوردهای آنان را مصادره بمطلوب بنمایند.
4. سازمان ما براساس اسناد برنامه ای خود وتحلیل مشخص ازشرایط موجود وباجمعبندی ازتجربیات گذشته وسطوح واشکال مبارزات جاری معتقد است که طبقه کارگر بدون ستادرزمنده ای ازپیشگامان خود از یکسو و متحد کردن همه زحمتکشان حول جبهه ای انقلابی ازسوی دیگر قادر به پیشروی وپیروزی نهائی نخواهد بود.

• سازمان ما که همواره  برضرورت اتحادهای  اجتماعی درمبارزه علیه نظام سرمایه داری وبویژه رژیم ارتجاعی وسرکوبگر جمهوری اسلامی تاکید داشته ودراین راه کوشش های فراوانی کرده است . درشرایط حساس کنونی باردیگر برضرورت مبرم اتحاد پیشگامان طبقه کارگراز یکسو وتلاش جهت سازمانیابی جنبشهای اجتماعی دریک جبهه انقلابی ازسوی دیگرتاکید میکند

   تکرار می کنیم که:

الف: سازمان اتحاد فداییان کمونیست برای فائق آمدن برپراکندگی وتفرق میان کمونیستها علاقمند به آغاز بحث ها باهدف اتحاد تشکیلاتی و حزبی با هر حزب یا سازمانی است  که  مواضع نظری و سیاسی خود را به سازمان ما نزدیک می بینند. هرجریانی که این اتحادهای حزبی  تشکیلاتی را درشرایط کنونی قدمی به جلو و به نفع جنبش  طبقه کارگر وچپ ایران میداند ماازآن استقبال میکنیم.این اتحادهای حزبی بیشک قدمی است ضروردررفع پراکندگی جنبش کمونیستی واقدامی است درراستای ارتباط ارگانیک باطبقه کارگروتشکیل حزب انقلابی آن.

علاوه بر این:درشرایطی که جامعه درغلیان است وجنبش روبه اعتلاء وتشکل حزبی دارای ارتباط ارگانیک باطبقه کارگر وزحمتکشان دردوردست  

ب:  ما جبههٔ انقلابی واحد با ساختار معین با هر تعداد از احزاب، سازمانها،تشکلها، نهادها و اشخاص که ایجاد چنین جبهه ای را ضروری میدانند، راآلترناتیو منطقی برای متحد شدن نیروهای پراکنده جبنبش های اجتماعی و چپ انقلابی  برای شرکت موثر وعملی درمبارزات جاری در شرایط کنونی میدانیم . درشرایط حساس کنونی برای متحد شدن سازمانها، افراد، تشکلها ،نهادهای مختلف کارگران، زنان ،بازنشستگان، پرستاران،دانشجویان،کشاورزان وهنرمندان وغیره در چنین جبهه ای را ضروری میدانیم.  روشن است که علاوه بر پلاتفرم مشترک منطبق برنیازهای جنبش ،ساختار چنین جبهه ای هم ازجمله مباحث وتوافقات خواهد بود ۰ یک ساختار مناسب برای یک جبهه که فراتر از اتحاد عمل است ولی با اتحاد تشکیلاتی وحزبی فاصله دارد.(1)

هدف تلاش برای متحد شدن جنبشهای اجتماعی گوناگون باجهتگیری ضدسرمایه داری است که هم اکنون درصحنه مبارزه حضوردارند. یاری رساندن به شکلگیری جبهه متحد انقلابی است که  تمام جنبشهای توده زحمتکش مردم  رازیرچترخود گردآورد ومبارزه برای سرنگونی انقلابی رژیم حاکم درراستای ایجاد تغییرات بنیادی درساختاراقتصادی واجتماعی ایران مبتنی برشوراها را سازمان دهد وهدایت کند  وگفتن ندارد که طبقه کارگر قدرتمند ایران نیروی هژمون چنین جبهه ای خواهد بود وتاکنون نیزنشان داده است که چنین است .طبقه کارگری که باگردآوری متحدین خود درمبارزات جاری علیه رژیم سرکوبگرحاکم به فضا وامکانات لازم برای فائق آمدن برضعفهای خود، نظیر تشکل وتحزب ،استقلال طبقاتی وارتقاء آگاهی سوسیالیستی…نیز دست خواهد یافت.

بنظر ما تنها با تحلیل مشخص ازشرایط مشخص ودرگیرشدن درمبارزات طبقه کارگر وزحمتکشان درعرصه هاواشکال مختلف است که میتوان به همه گیرشدن گفتمان سوسیالیستی وپیروزی طبقه کارگر درجبهه نبرد علیه سرمایه یاری رساند. 

بنا برشرایط عینی وبا توجه به پراکندگیهای موجود وتجربیات زیسته، نیازطبقه کارگربه داشتن حزبی انقلابی ازیکسو و ایجاد جبهه واحد مبارزه علیه تعرضات سرمایداری و سازماندهی مبارزه تهاجمی علیه آن ازسوی دیگر را به امری اجتناب ناپذیر تبدیل کرده است .

زیرنویس (1) راه کارما برای وحدت های حزبی وپایه نظری وپلاتفرم عملی  این جبهه و نیزاتحاد فراگیر نیروهای طرفدار سوسیالیسم، طبقهٔ کارگر و زحمتکشان جامعه دراسناد برنامه ای  وقطعنامه های مصوب درکنگره های قبلی  پیشنهاد شده است .