پیام شرکت کنندگان در کنگره هشتم سازمان به فعالین کارگری و کارگران پیشرو

رفقای عزیز، همرزمان، به‌خوبی می‌دانید که بیش از یک‌صد سال است که توده‌های زحمتکش مردم، طبقه کارگر، زنان، جوانان و دیگر اقشار زحمتکش جامعه برای به‌دست آوردن آزادی و عدالت و برابری مبارزه می‌کنند. انقلابات مختلف و شورش‌های متعدد و خیزش‌های بی‌شماری را برپا داشتند. هزاران نفر در این راه جان خود را از دست دادند، بی‌شمارانی زندانی و شکنجه شدند و میلیون‌ها نفر آواره و به بردگی کشانیده شدند. اما هنوز اهداف وآرمان‌های آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه آنها متحقق نشده‌اند و هنوز از ابتدایی‌ترین حقوق وآزادی‌های سیاسی، حق تشکل و تحزب و غیره محروم هستیم.

ناکامی‌های پی در پی توده‌های زحمتکش مردم و انقلابیونی که طی یک قرن گذشته جان و هستی خود را در راه مبارزه با حکام مستبد و مرتجع و اقلیتی صاحب قدرت و ثروت فدا کردند، مبین این واقعیت انکارناپذیر است که مبارزات پراکنده و ونامتشکل و قیام‌ها و خیزش‌های ناگهانی بدون رهبری انقلابی به نتیجه مطلوب نمی‌رسند، یا اصلاً به نتیجه نمی‌رسند.

از طرف دیگر نتایج و پی آمدهای اعتراضات و اعتصابات و خیزش‌های سال‌های اخیر، از جمله خیزش زن- زندگی- آزادی نیز موئید آن هستند که پیروزی جنبش‌های اجتماعی زنان، جوانان، دانشجویان، کارمندان، روشنفکران و خلق‌های تحت ستم و استثمار و دیگر اقشار محروم و زحمتکش جامعه ایران در گرو حضور طبقه کارگر قدرتمند و متحد و متشکل در صحنه مبارزه است. در حالی‌که طبقه کارگر ایران فاقد تشکل‌های سراسری و اتحاد و اتفاق لازم است و این یکی از ضعف‌های مهم طبقه کارگر ایران در مبارزه علیه سرمایه‌داری و همچنین یکی از موانع بسیار مهم و اساسی پیشروی سایر جنبش‌های اجتماعی مترقی و انقلابی علیه نظام سرمایه‌داری حاکم و دولت مذهبی آن محسوب‌ می‌شود.

به نظر ما فدائیان کمونیست به مثابه بخش کوچک اما متشکل طبقه کارگر ایران ضروری‌ست به اتفاق شما فعالین و کمونیست‌ها و روشنفکران طبقه کارگر قبل از هر کاری برای حل این معضل چاره اندیشی بکنیم.

رفقا ما در دنیایی زندگی و مبارزه می‌کنیم که رشد و تکامل ابزار تولید و به‌ویژه امکانات گسترده گردش اطلاعات تغییرات مهمی را در ساختارها و مناسبات اجتماعی به وجود آورده ‌است، ابتکارات اندیشه‌ها و نظرات به‌همراه آن خواست‌ها و مبارزات در چهارگوشه جهان در گردش است. اعتصاب در یک مجتمع صنعتی، کشاورزی و خدماتی و تظاهرات و تجمعات اعتراضی در دورافتاده‌ترین نقطه جهان در یک چشم به‌هم زدنی برای ما قابل مشاهده و درس‌آموزی است. دست یافتن به نظرات، منابع متنوع و کتب و مقالات، امکانات ارتباطی و مکان‌های تماس و گفت‌وگو و تبلیغ و ترویج فراوان در دسترس است، که امکانات زیادی را در اختیار ما قرار می‌دهند تا از تجربیات جنبش کارگری در سایر کشورهای جهان آگاه باشیم و از آنها بیاموزیم و نیز آثار فراوانی برای مطالعه تحقیق و تفحص در دسترس است ضروری است با استفاده از همه این امکانات سطح دانش مارکسیستی و آگاهی طبقاتی و سوسیالیستی خود را ارتقاء دهیم، چون بدون تئوری انقلابی انقلاب پیروزمند نیز ممکن نیست.

اما فراموش نکنیم که مالکیت عمده ابزار و وسائل تولید از جمله شبکه‌های عظیم ارتباطات اجتماعی که محصول و فرایند کار و کوشش جامعه است، در دست اقلیتی از صاحبان قدرت و ثروت متمرکز شده است که این ابزار و وسائل را در مهندسی افکارعمومی در راستای حفظ وضعیت موجود به کار می‌گیرند. ما در هر لحظه با انبوهی از اطلاعات نادرست مواجه‌ایم که راستی آزمایی آنها ضروری و اما بسیار مشکل و گاه امکان‌ناپذیر است. علاوه بر همه اینها صدها و هزاران مقاله، کلیپ و فیلم و سخنرانی، کامنت در تحریف تاریخ جنبش کمونیستی و کارگری، در تحریف سوسیالیسم و تضعیف جنبش کارگری، در فضای مجازی تولید و پخش می‌شوند. علاوه بر آن انواع سوسیالیست‌های خورده بورژوا، ابداعات خود در باره سوسیالیسم و مبارزه طبقاتی را در این شبکه‌ها رواج می‌دهند. به تحزب‌گریزی و تشکل ستیزی دامن می‌زنند و تحت عنوان دفاع از جنبش کارگری با اشاعه شعارهای ضد و نقیض در فضای مجازی به دشمنان طبقه کارگر یاری می‌رسانند. فضای مجازی در کنار همه محسنات خود که باید به‌نحو احسن و هوشمندانه و هدفمند از آن استفاده‌کرد، محل فعالیت ارتش سایبری و نیروهای امنیتی برای شناسایی فعالین و نیز سرگرم کردن آنها حول موضوعات پیش پا افتاده و یا مهندسی شده برای انحراف افکار و مبارزات کارگران و اختلاف افکنی بین آنها نیز هستند. اگر شبکه‌های تلویزیونی جریانات بورژوایی ضد کارگری و کشورهای امپریالیستی حامی آن‌ها را هم در نظر بگیریم که منظم به شست‌وشوی مغزی کاربران مشغولند، آنگاه کار مهم، و ضروری در عین حال دشوار حفظ استقلال طبقاتی کارگران و پیشاهنگی و پیشروی این طبقه در مبارزات جاری بیشتر و بیشتر آگاه خواهیم شد.

پس در شرایط مشخص کنونی چگونه می‌توانیم در حین مقابله با هجوم نرم افزاری و سخت افزاری طبقه حاکم، به ضعف‌ها و کمبودهای نظری و عملی خود به‌ویژه در حوزه تشکل‌یابی فائق بیاییم؟

به نظر ما در شرایط مشخص کنونی می‌باید ولو در قالب گروه‌های کوچک کارگران پیشرو و کمونیست، ضمن شرکت در مبارزات جاری در محل کار و زیست در عین حال باید تلاش کنیم سطح مطالعه و آگاهی خود را بالا برده و با مطالعه آثار مارکسستی و آموزش از تجربه جنبش جهانی کمونیستی و کارگری به سوسیالیسم علمی مسلط و مجهز باشیم تا بتوانیم از شرایط و اوضاع و احوال سیاسی و تحولات اقتصادی، اجتماعی و صف بندی طبقاتی در کشور و در ارتباط با آن تحولات جهان و منطقه درکی روشن به‌دست آوریم. چون تنها نیروی فداکار و آگاه این طبقه قادر است اقشار عقب‌مانده‌تر توده طبقه کارگر را در مبارزات جاری و چشم‌انداز آینده با خود همگام سازد، دانش آنها را نسبت به مبارزه‌ای که در حال انجام هستند و یا در پیش روی دارند تکمیل کنند.

مسئله با اهمیت حیاتی دیگری که بلندگوهای بورژوایی و اپوتونیست‌های رنگارنگ خرده‌بورژوا و سازشکاران در حال تزریق به جنبش کارگری هستند، فردگرایی، سست‌عنصری، اشاعه یأس و ناامیدی به‌جای شور و اشتیاق مبارزه و نیز عدم تفکیک بین فعالیت در سوسیال مدیا و محل کار و زیست و تأکید یک‌جانبه به فعالیت‌های علنی هستند. آنها با نفی سازماندهی مخفی و اشکال مختلف تلفیق مبارزات علنی و مخفی همان کاری را می‌کنند که طبقه حاکم و پلیس و ارگان‌های جاسوسی و مبلغین و مروجین آنها آن را می‌خواهند. در حالی‌که ما ضمن بیشترین استفاده از امکانات علنی و فعالیت در سازمان‌ها و مجامع و تشکل‌های علنی می‌باید هم خود را معطوف سازمان دادن خود در هسته‌ها و حوزه‌های مخفی در محیط کار و زیست سازیم، سازماندهی که متکی به ارتباطات زمینی در محل کار و زیست است نه توسل به سوسیال مدیا که تماماً توسط ارتش سایبری بورژوایی حاکم و دول سرمایه داری رصد می‌شوند. سازمان‌یابی کارگران کمونیست در هسته‌های سرخ به‌صورت مخفی با رعایت اصول سازماندهی این هسته‌ها که در جزوه‌ای به همین نام از طرف سازمان منتشر شده‌است. نه‌تنها ما را قادر می‌سازد با تلفیق درست فعالیت علنی و مخفی در مبارزات جاری کارگران شرکت فعال کرده و به ارتقا سطح کمی و کیفی این مبارزات یاری رسانیم و در شرایط مشخص، اعتصابات و اعتراضات و خواسته‌ها و مطالبات پراکنده را به‌هم پیوند دهیم، بلکه از همه مهمتر در شرایط مشخص کنونی سازماندهی این هسته‌ها به مثابه سنگ بنای حزب انقلابی آینده کارگران از اهمیت فوری برخوردار است. حزبی که بتواند در جنگی طولانی و پیچیده با بورژوازی انضباط پولادین و عزم راسخ و و حدت اراده کارگران را تأمین کند که بدون آن پیروزی بر طبقه حاکم امکان‌ناپذیر خواهد بود. خلاصه کلام به نظر ما در شرایط مشخص کنونی سازمان‌یابی کارگران پیشرو و کمونیست در هسته‌های مخفی درون مراکز کار از اولویت اول برخوردار است. ما به سهم خود از تلاش و گذاشتن انرژی و توان بر هر آنچه که به امر تشکل و تحزب و پیروزی کارگران در مصاف با طبقه حاکم و دستگاه دولتی سرکوبگر آن یاری رساند، یار و همراه شما بوده و خواهیم بود.

رفقا و هم‌رزمان!

مسئله دیگری که می‌خواهیم با شما در میان بگذاریم وضعیت حساس کنونی کشور و احتمال بروز حوادث و اتفاقاتی است که پیشگویی و پیش‌بینی دقیق آن ممکن نیست. از قیام بهمن 57 تاکنون شاهد مبارزات پر فراز نشیب توده‌های تحت ستم و استثمار و تبعیض و نابرابری در عرصه‌ها و اشکال مختلف بوده‌ایم. در دو دهه اخیر نسل‌های جوان نیز به میدان مبارزه پای نهاده‌اند که هیچ تصور روشن و تجربه عینی از جریان قیام بهمن 57 و کشتارهای دهه 60 و مبارزات و مقاومت‌های آن دوره ندارند، در دهه گذشته علاوه بر اعتراضات و اعتصابات کارگران و زحمت‌کشان، شاهد چندین خیزش انقلابی بودیم که جوانان تشنه آزادی و رفاه و برابری شرکت گسترده و تعیین کننده در آنها داشتند. از جمله خیزش انقلابی که با شعار زن – زندگی – آزادی، در شهریور سال 1401 رخ داد. خیزشی که ادامه مبارزات چندین دهه گذشته و تبلوری از خشم فروخورده اقشار مختلف مردم به جان آمده از ظلم و ستم و استثمار و تبعیض طبقه حاکم بود و در این خیزش زنان و جوانان نقش اصلی را بر دوش داشتند و به‌رغم گستردگی و شجاعت و شهامت جوانان به‌ویژه زنان، این ستمدیده‌ترین بخش جامعه ما و به‌رغم فداکاری و از جان گذشتگی و تقدیم صدها شهید و هزاران زخمی و زندانی و شکنجه شده و دستاوردهایی که داشت اما به اهداف خود نرسید. شعارها خواسته‌ها و اهداف و آرمان‌های مطرح در این خیزش‌ها و جوشش‌ها انعکاسی از وضعیت مادی جامعه و در هم آمیزی منافع مشترک اکثریت عظیم توده‌های مردم بود که به جنبش‌های اجتماعی گوناگون در سپهر سیاسی ایران شکل می‌دهند. جنبش کارگری، زنان، خلق‌های تحت ستم و استثمار، فعالین محیط‌زیست، رده‌های مختلف بازنشستگان، انبوه میلیونی بیکاران و حاشیه‌نشینان محروم و رانده شده از روستاها و مناطق کشاورزی، دانشجویان و دانش‌آموزان، هنرمندان، نویسندگان و روشنفکران، معلمین، رانندگان، پیروان مذاهب مختلف، پرستاران، کسب و کارهای کوچک و سایر رشته‌های خدماتی و حمل و نقل… هر کدام به‌نحوی و به‌شکل‌ی ویژه و گاه با خیزشی متحدانه اما خود بخودی همچون عاملین تغییرات بنیادی در جامعه دست به مبارزه، اعتصاب تظاهرات تجمعات و خیزش‌های مختلف زده و می‌زنند. چون به تجربه دریافته‌اند که راهی جز مبارزه تا سرنگونی نظام ارتجاعی و دین سالار حاکم و به زیر کشیدن مافیای قدرت و ثروت ندارند. برای همه شما روشن است که این عاملین و حاملین تغییرات بنیادی در جامعه هنوز پیش شرط‌های لازم از جمله تفوق بر پراکندگی به‌لحاظ تشکل و تحزب و انسجام نظری، یعنی تئوری راهنما و استراتژی و تاکتیک‌های مترتب بر آنکه لازمه پیش روی و پیروزی بر دشمن غدار و تادندان‌مسلح است، پیدا نکرده‌اند. طبیعی و روشن است که رفع این موانع تنها در جریان مبارزه و به‌وسیله تلاش و کوشش بی وقفه و هدفمند پیشگامان و پیشاهنگان این جنبش‌ها و در جریان پیش‌روی سنگر به سنگر و کسب پیروزی و ایجاد فضاهای جدید می‌تواند بر طرف گردد نه در اتاق‌های دربسته و محافل درازگو.

ما در بالا اشاره کردیم که در لحظه تاریخی کنونی طبقه کارگر ایران خود فاقد تشکل و تحزب لازمه یک مبارزه هدفمند است اما چه کارگران و چه سایر جنبش‌های اجتماعی به هر شکلی و با هر محتوایی که بتوانند به مبارزه شان ادامه می‌دهند و منتظر حل مشکل تشکل و تحزب یابی طبقه کارگر و یا معجزه پیاده شدن ایده‌های خوب ما نمی‌مانند. این از خود ویژه گی جامعه ما در شرایط مشخص کنونی است که علی‌رغم اعمال بی رحمانه ترین سرکوب‌ها از سوی رژیم حاکم اما به‌واسطه فشار زائدالوصف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و خشم و نفری که توده‌های مردم از طبقه حاکم و دستگاه دولتی فاسد و سرکوب‌گر آن بر دل دارند تداوم مبارزات را هرچند به‌صورت پراکنده اما ممکن و جنبش‌های اجتماعی را مستعد خیزش‌های عظیمی می‌نماید که به‌ناگهان جرقه می‌خورد و شعله می‌کشد. در فقدان اعمال رهبری انقلابی به‌ویژه دخالت‌گری کارگران کمونیست و پیشرو جنبش کارگری این خیزش‌ها خیلی زود با دخالت جناح‌های درون رژیم و اپوزیسیون بورژوایی از یک سوء و سرکوب بی رحمانه رژیم از سوی دیگر مدتی آرام می‌گیرند تا بار دیگر و در موقعیتی دیگر ققنوس‌وار از خاکستر خود بر می‌خیزند. تعداد بی‌شماری از مردم و رهبران عملی و انسان‌های آگاه و مبارز کشته می‌شوند و بسیارانی روانه زندان‌ها و یا ناگزیر از مهاجرت اجباری می‌شوند. ما موظفیم این خود ویژگی را مورد تحلیل قرار داده و ارزیابی واقع بینانه‌ای از جنبش‌های اجتماعی، نقاط قوت و ضعف و نیز سمت‌گیری سیاسی و محتوایی آنها داشته‌باشیم. در حالی که خواست‌ها و مطالبات این جنبش‌های اجتماعی از جمله خواست‌ها و مطالبات کارگران نیز است و نمی‌توان از دخالت گری موثر در این جنبش‌ها سرباز زد و به انتظار رفع موانع پیش روی جنبش کارگری نشست. رفع موانع پیشاروی جنبش کارگری و تشکل‌یابی و برآمد آنبه مثابه یک طبقه اجتماعی آگاه به منافع طبقاتی خود و مبارز پیگیر در راه آزادی و سوسیالیسم، درست از مجرای شرکت موثر جنبش کارگری در این جنبش‌های اجتماعی و ایفای نقش سازمان گر و موثر کارگران کمونیست و پیشرو و پیشگام در این جنبش‌ها می‌گذرد. ما کمونیست‌ها و کارگران پیشرو در محل کار و زندگی باید تلاش کنیم این جنبش‌ها و مبارزات پراکنده آنها را بهم نزدیک بکنیم و با مشارکت رهبران عملی این جنبش‌ها از مجموعه خواست‌ها و سطح مبارزات آنها جمع‌بندی واقع‌بینانه‌ای انجام دهیم و با نگاهی انتقادی و انقلابی به نکات قوت و ضعف آنها کمک کنیم تا خواست‌ها و مطالبات و اهداف آنها از انسجام و روشنی کامل برخوردار گردند. و زمینه‌های عملی و نظری اتحاد جنبش‌های اجتماعی در یک جبهه با هدف سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی و تغییرات بنیادی در ساختار اقتصادی و اجتماعی ایران بر بنیاد شوراها فراهم شود. امری که با خواست اکثریت توده‌های زحمتکش مردم تحت ستم و استثمار و تبعیض و نابرابری انطباق دارد. امید واریم فعالین و پیشگامان جنبش کارگری و سایر جنبش‌های انقلابی و تشکل‌ها و کانون‌های فعال در عرصه مبارزه و پشتیبانان آنها در خارج کشور با تلفیق اصولی و هوشیارانه کار علنی و مخفی اصول و آیین کار با هدف آماده سازی و تدوین پلتفرم و راه کارهای عملی این اتحاد اصولی و فراگیر در هر دو حوزه داخل و خارج کشور را فراهم بنمایند ما فدائیان کمونیست چه در عرصه خاص مبارزه طبقه کارگر برای استقرار سوسیالیسم که در بالا مجزا به آن اشاره کردیم و در برنامه و سایر اسناد جزو فعالیت‌های اصلی و روتین ما را تشکیل می‌دهد و چه در تلاش برای اتحاد دیگر جنبش‌های اجتماعی انقلابی در سرتاسر کشور در یک جبهه انقلابی متحد هم‌چون گذشته از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نخواهیم بود.

درود و سپاس بی پایان ما شرکت کنندگان در کنگره هشتم سازمان اتحاد فدائیان کمونیست به همه کارگران پیشرو و کمونیست و کارگران زندانی و همه فعالینی که در این سال‌های سیاه با سازماندهی اعتصابات و اعتراضات کارگری و مبارزه برای آزادی و سوسیالیسم نقش پیشرو و پیشگام و سازمانده جنبش کارگری ایران را در مبارزات جاری به ثبت رساندند.

درود به فعالین و پیشگامان همه جنبش‌های اجتماعی و انقلابی که با تشدید مبارزاتشان در عرصه‌های اقتصادی اجتماعی فرهنگی و پایان دادن به ستم و تبعیض جنسی و جنسیتی، تخریب محیط‌زیست، رفع ستم ملی، مبارزه برای آزادی‌های سیاسی، آزادی اندیشه و بیان و حقوق مدنی، حق تشکل و تحزب و رفاه اجتماعی، و سایر زمینه‌ها توانستند حقانیت و پتانسیل این خواست‌ها را به نمایش گذاشته و زمینه عینی اتحاد جنبش‌های اجتماعی و انقلابی را فراهم بیاورند.

شرکت کنندگان در کنگره هشتم سازمان اتحاد فدائیان کمونیست آذر 1402