اتحاد فدائیان کمونیست
کار ، مسکن ، آزادی ، جمهوری فدراتیو شورائی!

در کوبا چه خبر است؟                         

 

بعد ازظهر یکشنبه 11 جولای در یکی از محلات هاوانا به نام سان آتونیو لوس بانیو، تظاهرات اعتراض آمیزی بخاطر شرایط اقتصادی سختی که بخصوص از طی یکسال ونیم اخیر در کوبا شکل گرفته است، صورت گرفت. از آغاز شروع ویروس کووید و اشاعه کرونا در دنیا، کوبا بخصوص حتی بیشتر از دیگر کشورهای دنیا دچار مشکلات اقتصادی وخیمی شده است. واردات و تولید ارزاق و مایحتاج ضروری مردم بشدت رو به کاهش و قیمت ارزاق به حد زیادی افزایش یافته است. همچون خیلی از کشورهای دنیا بخصوص کشورهای امریکای لاتین، حتی کشورهای اروپایی نیز سخت درگیر این بحران اقتصادی شده اند. پرتقال، اسپانیا نمونه های بارز آن هستند. اما کوبا بر خلاف گزارشهای خبرگزاریهای بین المللی که طی ساعتها و روزهای گذشته خبر از طغیان و اعتراضات سراسری در سراسر کوبا میزنند، درگیر بخش نارضایی جمعی ست که ضدید و مخالفتی با حکومت کوبا نداشته بلکه خواهان بهبود شرایط اقتصادی فعلی هستند. این دومین بار است که بعد از سال 1994 جمعی در یکی از محلات هاوانا دست به اعتراض زده اند. در سال 1994 در اوج سالهای “بحران اقتصادی ویژه” که به همین نام در کوبا معروف است که در سالهای فروپاشی شرق اروپا روی داد، بحران اقتصادی وسیعی گریبانگیر کوبا شد. کشورهای غرب بخصوص آلمان جدید و کشورهای همپیمان با آلمان، تمامی روابط اقتصادی خود را با کوبا قطع کردند و همزمان، بوش رئیس جمهور امریکای شمالی محاصرۀ اقتصادی خود را بر علیه کوبا گسترش داد. امپریالیسم امریکای شمالی و متحدین آن در این دوره، روزشماری مرگ کوبا را همچون اروپای شرقی آنموقع را، در انتظار داشتند. در همان سال یعنی 1994 هزاران نفر تصمیم به خروج از کوبا گرفتند و فیدل کاسترو مرزها را به طرف امریکای شمالی باز کرد و اعلام نمود هر کسی که مایل است میتواند از کشور خارج شود. صدها نفر با قایقهای پلاستیکی و لاستیکی شروع به پارو زدن به طرف امریکای شمالی کردند که بعد از چند روز پلیس آبهای مرزی ایالات متحده، آنها را دستگیر کرده و شمار زیادی از آنها را دوباره به کوبا باز گرداند. امروز حدودا بعد ازگذشت سی سال از این رویداد، حوصلۀ امپریالیسم برای از هم فروپاشی حکومت کوبا از سر نرفته بلکه بدون اینکه اجازۀ سفر و اجازۀ معاملات اقتصادی برای کوبا را بدهد، با تشدید جنگ اقتصادی بر علیۀ کوبا و تشدید روز به روز آن، خواهان ماندن کوبایها در کوبا برای سقوط حکومت و فراخوان گسترش اعتراضات در این کشور را در دستور کار خود قرار داده است. این موضوع، ایجاد  و حمایت از نارضایتی ها در داخل، استراتژی حکومت امریکای شمالی ست که در حال حاضر به همراه دیگر تاکتیکهای جنگی که در خورجین خود برای موقع مبادا در دست دارد و از 62 سال پیش، از آغاز انقلاب کوبا تا به امروز بر علیۀ کوبا در پیش گرفته است.  امروز در تاریخ 13 ماه جولای نیابت وزیر امور خارجه ایلات متحده امریکا اعلام نمود: ” کوبایها بدانند که ما حامی آنها هستیم. به تظاهرات خود ادامه دهید و دست از هرگونه تظاهرات نامسلات آمیز بپرهیزید. ایالات متحدۀ امریکا هیچگونه دخالتی در اعترضات داخل کوبا ندارد… .”

 بیش از 60 سال است که امپریالیسم امریکا در انتظار شورش داخلی و “جنگ داخلی” در کوباست. بدون هیچ تاملی در صورتیکه به تصور ایالات متحده امریکا، شورشی در داخل کوبا رخ دهد، برنامه اشغال نظامی کوبا در دستور کار این امپریالیسم است. با احتیاط این موضوع که ایالات متحده کاملا به این موضوع آگاه است که براحتی نمیتواند دست به اشغال نظامی کوبا بزند! اشغال جمهوری پرتوریک در کارئیب در دهۀ هشتاد و اشغال هائیتی در دهۀ نود توسط نیروهای نظامی امریکای شمالی و اخیرا کشتن رئیس جمهور هائیتی توسط مزدوران کلمبیایی نمونه های واضحی ست که همچنان زنده هستند.                                                            

اعتراضاعت روز یکشنبه 11 جولای در محلۀ سان آنتونیو لوس بانیو در حا لی صورت میگیرد که مردم دچار مشکلات اقتصادی وخیمی در کوبا شده اند. همزمان با این اعتراضات در هاوانا، 24 ساعته رسانه های وابسته به کوبایی – امریکای های ساکن میامی در ایالت فلوریدا از طریق رادیوها و تلویزیونهای حمایت شده از طرف حزب جمهوری خواهان و حزب دمکراتها فراخوان شورش و تظاهرات را در کوبا میدهند. این در حالی ست که از زمان به روی کارآمدن بایدن در ایالات متحده امریکا نه تنها جنگ اقتصادی برعلیه کوبا کاهش نیافته، بلکه افزایش یافته است! 2 سال قبل از شکست ترامپ در” انتخابات ” نوامبر 2020 قوانینی تصویب شد که حتی کشورهای سومی اجازۀ معاملات اقتصادی با کوبا را ندارند. حتی ارسال قطعات پزشکی و صادر کردن مواد دارویی به کوبا چه از طریق امریکای شمالی و یا کشورهای سوم ممنوع اعلام شده است. برای مثال دولت سوئد نزدیک به دو سال است که ارسال قطعات پزشکی را به کوبا ممنوع کرده است. در تاریخ اوت 2020 شرکت توریستی اسپانیایی”ایبه ریا” که در هتل سازی و ارسال میلیونها توریست به کوبا فعالیت داشت و سالها معاملات اقتصادی با کوبا در پیش گرفته بود مورد تهدید و مجازات میلیونها دلار شد و این امر به آنجا کشیده شد که با دستور ترامپ ” ایبه ریا” تمامی هتلهای خود را در کوبا به تعطیل کشاند و مسافرتها با شیوع کرونا نیز کاهش یافت. تمامی بانکهای اروپایی که در دست در دست بانک بین المللی دارند حتی بانکهای نیمه دولتی اروپایی همچون بانک پست تمامی همکاریهای ارزی و ارسال ارز به کوبا را بخاطر ترس و وحشت از تهدیدهای ایالات متحده قطع کردند.  در ژانویه 2021 ایالات متحده امریکا، کوبا را در لیست کشورهای تروریستی قرار داد. تمامی ارتباطات هنری، ورزشی، تحصیلی و آموزشی، تبادلات دانشگاهی، ارسال ارز از طرف خانواده های کوبایی مقیم ایالات متحده به اقوام خود در کوبا و مسافرتهای خانواده گی و توریستی، یکجانبه از طرف امریکای شمالی فسخ شده است. قراردادها و پیمانهایی که از زمان دولت اوباما به اجرا درآورده شده بود، شامل این پیمانها میباشد. در کنار این جنگ اقتصادی غیرانسانی که روز به روز افزایش یافته است، خصوصا دورۀ پانادمی کرونا وضعیت اقتصادی جامعه کوبا را به سختی کشانده است. در کنار تمامی حیله های امپریالیسم، در ماه سپتامبر 2020 دولت ترامپ با اهدا 20 میلیون دلار به اپوزیسیون کوبایی ها در میامی برای گسترش رسانه های خبری برعلیه کوبا قدمهای دیگری را برای تقویت وابسته ها و مزدوران خود، چه در داخل ایالات متحده و چه در خارج از امریکای شمالی برداشت.                             

تمامی این شواهد در حالی ست که رسانه های عمومی که سخنگوی سیاستمداران و دولتهای حاکم بر جوامع مختلف هستند، تاکنون گفتاری از نکات بالا نیآورده و یا نمیآورند. حتی گزارشی از این رسانه ها در رابطه با اینکه سازمان ملل متحد خواستار پایان دادن به محاصرۀ اقتصادی بر علیه کوبا است، دیده نمیشود!                                      

در تاریخ 23 ژوئن 2021 سازمان ملل متحد برای بیست و نهمین بار(29) خواستار پایان دادن به محاصرۀ اقتصادی ایالات متحدۀ امریکا بر علیۀ کوبا شد! 29 سال است که هر ساله سازمان ملل متحد با اکثریت آرا، رای برای پایان دادن به محاصرۀ اقتصادی امریکای شمالی بر علیه کوبا میدهد! امسال نیز در تاریخ 23 ژوئن 2021 در نشستی که سازمان ملل متحد بهمین منظور برگزار کرد، 184 کشور با رای خود خواهان پایان دادن به محاصره اقتصادی ایالات متحدۀ امریکا بر علیه کوبا شدند! تنها دو کشور ادامه محاصرۀ اقتصادی بر علیه کوبا را خواستار بودند: ایالات متحده امریکا و اسرئیل! سه کشور نیز رای ممتنع دادند: برزیل، کلمبیا و اکرائین!                                                                   

این شواهد دال بر دمکرات نبودن سیاستهای رسانه های خبری بین المللی ست. حق تعیین سرنوشت خلق کوبا که بیش از 62 سال است شکل گرفته و از انقلاب سرخ کوبا از سال 1959 تا به امروز سرسپردۀ هیچ امپریالیستی نشده است، خاری ست به چشم امپریالیستها و همپیمانان آن و رسانه های خبری آن! تا زمانیکه فیدل کاسترو زنده بود تمامی امپریالیستها اذهان می داشتند که تا زمانیکه این ” دیکتاتور” زنده هست از هر گونه روابط عادی و روابط سیاسی- اقتصادی با کوبا  پرهیز خواهند کرد. امروز دیاز کانل رئیس جمهور وقت کوبا که در زمان انقلاب کوبا در سال 1959 هنوز به دنیا نیآمده بود، خار دیگری ست بر چشم این حکومتداران و سخنگوهای آنان! طبق خبرهای بدست آمده چه در داخل کوبا و چه در خارج از کوبا در بین تبلیغات “اپوزیسیونهای” رنگارنگ کوبایی که بیشتر آنها در فلوریدا و میامی سکونت دارند، بخشی از آنان همچنان خود را آشکارا و( گاها محتاطانه) فیدلیست میدانند و عامل وضعیت وخیم اقتصادی کنونی را رئیس جمهور فعلی کوبا دیاز کانل می بینند و با زیرکی قدمهای اعتراضی خود را بدون اینکه اعتراض به حکومت وسیستم کوبا را داشته باشند، با خبرها و گزارشات پخش شده از میامی هماهنگ میکنند. این جمع هیچگاه و هیچ زمانی حتی یکبار هم صحبت از پایان دادن به جنگ اقتصادی بر علیۀ کشورشان را به میان نیاورده اند! با بعضی از آنها که در خارج بسر می برند با مناظراتی که با آنها داشتیم، اینان حتی خواهان تشدید شدن جنگ اقتصادی بر علیۀ کشورشان هستند بدون اینکه دلایل و مباحث آزموده و روشنی را ارائه دهند.                                   

 

بر علیه این همه تناقضات رسانه ها بر علیه کوبا، بر علیۀ این همه سیاستها و جنگ اقتصادی غیرانسانی بر علیه این کشور و بر علیۀ تمامی حلیه های امپریالیسم برعلیۀ خلق کوبا، در روز چهارشنبه 14 جولای در کوبا و در خارج از کوبا در مقابل سفارتخا نه های این کشور در اروپا و کشورهای مختلف، تظاهرات همبستگی برای کوبا برگزار خواهد شد!       

گزارش از بخش انترناسیونال سازمان اتحاد فدائیان کمونیست      

 

   13 جولای 2021                                

 

  

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.