حماسه سیاهکل جلوه ای با شکوه از عشق و ایثار- پیام فعالین داخل کشور

حماسه سیاهکل جلوه ای با شکوه از عشق و ایثار

در پنجاهمین  سالروز حماسه سیاهکل  و بنیانگذاری سازمان چریک های فدایی خلق ایران گرمترین و انقلابی ترین درودهایمان را نثار شما  رفقای شورای برگزاری پنجاهمین سالگرد حماسه سیاهکل و همچنین تمامی عزیزان شرکت کننده  در مراسم بزرگداشت این روز تاریخی می کنیم.

 رفقای گرانقدر فدایی اینک در آستانه پنجاهمین سالگرد حماسه سیاهکل، به عنوان فعالین ” سازمان اتحاد فداییان کمونیست ” در داخل کشور،  برایمان بسی مایه غرور و مباهات است که ”فدایی ” بار دیگر با تحلیل درست از شرایط  مبتلا به جامعه با حس مسئولیت پذیری بالا به  انجام رسالت واقعی خود همت گمارده، رسالتی که رفقای دلیر ما با درایت و هوشمندی بسیار پنجاه سال پیش با نثار خون پاکشان رقم زدند و پرچمی را برافراشتند که هیچگاه بر زمین نخواهد افتاد. آموزه ای که این رفقا آفریدند تا همیشه زنده و ماندگار است، هر چند به کرات بیان شده ولیکن همواره باید با صدایی رسا بیان کرد که رفقای ما با اندک امکانات و کمترین نفرات با اجرای یک عملیات کوچک نظامی، چنان کردند که تا به امروز، خشم و کین بورژوازی و جیره خوارانش را به همراه داشته، به یکباره حماسه سیاهکل نقطه آغازین فروریختن هیمنه و اقتدار پوشالی رژیم پهلوی شد، هیمنه ای که با هزینه های گزاف و سرکوب گسترده کسب کرده بود و فدایی شد خار چشم بورژوازی که هیچگاه از آن خلاصی ندارد، و مهمتر اینکه حماسه سیاهکل حیاتی دوباره به جنبش کمونیستی ایران دمید، جنبشی که با فرار عده ای از رهبران حزب توده و خیانت و همکاری بخشی دیگر، خانه نشینی و سر درلاک خود فرو بردن اکثر هواداران حزب بعد از کودتای بیست و هشت مرداد، به محاق عجیبی فرو رفته بود و عملا وجود خارجی نداشت، رفقای ما گفتمان کمونیستی را دوباره زنده کردند و علیرغم تمام تلاشهایی که اپورتونیستهای دل در گرو بورژوازی، برای معرفی جنبش فدایی به عنوان یک حرکت کور ماجراجویانه به کار بستند، گستردگی استقبال توده ها بخصوص جوانان از مراسم یازده اردیبهشت سال 58 نشان داد که فدایی پیوند تنگاتنگی با توده کار و زحمت دارد که هرگز گسسته نخواهد شد و همچنان فدایی مورد وثوق و احترام توده هاست  ، این همان رسالتی است که رفقا رقم زدند و اکنون بر دوش ما قرار دارد. اینک جامعه با حاکمیت بحران زده و به بن بست خورده ، در رخوت  فرو رفته، خشم و نفرت از رژیم از یک سو و یاس و ناامیدی از سوی دیگر در بین توده ها به عینه قابل مشاهده است  و با وجود تعدد جریانات انقلابی کمونیست، کمترین نمود عینی از این جریانات در داخل به چشم نمیخورد که خود یکی از مهمترین عوامل دامن زدن به این سرخوردگی در بین توده هاست، آنچه  به عنوان اعتراض و شورش به مانند آبان 98 بروز میکند ناشی از انباشت خشم و نفرت و به تنگ آمدن توده هاست که به دلیل نبود ستادی سازمانده و رهبری کننده با سرکوب وحشیانه رژیم طی مدت کوتاهی خاموش میشود، ما در حد توانمان میکوشیم به طریقی با این نقیصه بزرگ مقابله کنیم ولی واقعیت چیز دیگری است، باید با تمام وجود بپذیریم که هیچ نیرویی به تنهایی قادر به هیچ کاری نیست برای پیشبرد امر انقلاب و سازماندهی و هدایت کارگران و زحمتکشان همه به هم احتیاج داریم آنهم در شرایط اسف باری که جنبش کمونیستی در حال حاضر بر عکس دهه چهل که دچار خمودگی و سکوت بود، به پر گویی و بی عملی مبتلا شده و غرق در مباحث روشنفکری و تئوری پردازی های سخیف و بی خاصیت که نه تنها هیچ گرهی از کار انقلاب باز نمیکند بلکه خود به معضلی برای اردوی کار و زحمت بدل شده و ناگفته نماند که جریانات اپورتونیست کاملا هوشمندانه به این آشفتگی و بی پرنسیبی دامن میزنند . اکنون ایجاب میکند همه  طیفهای مختلف درون جنبش فدایی، به لحاظ گفتمان قالب درون جنبش کمونیستی و نزدیکی بسیار دیدگاهها، به  رسالت تاریخی خود عمل کنیم و با ایجاد نوعی وحدت در جنبش فدایی و طرح گفتمانی پر قدرت در جنبش کمونیستی ، برای پایان دادن به این دوره بی عملی  اقدامی جدی به عمل آوریم و ایمان داشته باشیم این گام بزرگ میتواند برای احیای دوباره جنبش کمونیستی و انسجام بخشیدن به آن بسیار موثر باشد و بالطبع میتواند تاثیر به سزایی بر ارتقاء مبارزه کارگران و زحمتکشان  بر علیه نظام سرمایه داری و حاکمیت سیاسی آن ، جمهوری اسلامی ، بگذارد . گرامیداشت پنجاهمین سالگرد حماسه سیاهکل به طور مشترک توسط منفردین و فعالین طیفهای مختلف فدایی، بسیار امید بخش است  مشروط بر اینکه اقدامات مشترک تداوم داشته باشد و ارتقاء یابد و همه ما کاملا مسئولانه و بدور از هر گونه دلبستگی های تشکیلاتی برای نزدیکتر کردن دیدگاهها بکوشیم . بر این باوریم که برخورد قاطع و بدون اغماض با اپورتونیستها و منحرفین جا خوش کرده در درون جنبش کمونیستی و پالایش آن از اولین اولویت های ما میبایست قرار گیرد. به نظر ما در این راستا رفقای خارج از کشور به لحاظ دسترسی به منابع و متون مارکسیستی و تسلط بر مباحث تئوریک و احیانا فراغ بال بیشتر، میتوانند اقدامات موثرتری انجام دهند که خود میتواند به نزدیک تر شدن هر چه بیشتر نیروهای چپ انقلابی به یکدیگر گردد  و به همراه مبارزه با جیره خواران بورژوازی ضروری است اقداماتی عملی و اجرایی برای تحقق جبهه انقلابی را در دستور قرار دهیم ، نهادی که تنها گزینه اجرایی و عملی برای شکل دهی آلترناتیویی قدرتمند در برابر رژیم است و تحقق آن ضروری ترین اقدام برای جلوگیری از بروز سال 57 دیگری است . ما هیچ چیز ارزشمندی جز منافع طبقه کارگر نداریم که به آن دل ببندیم، همیشه باید به یاد داشته باشیم که ما میراث دار زنان و مردان دلیری هستیم که برای تحقق آرمانشان، برای رهایی طبقه کارگر بدون کمترین تردیدی تنها داشته خود را که جز جانشان نبود، نثار کردند و نام فدایی را ماندگار و جاودانه ساختند .

فعالین داخل کشور سازمان اتحاد فدائیان کمونیست