سایت فدائی، ارگان رسمی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
حساس زماندا گیچمیش ئیل ایشسیزلیک ویوخسولیخ جوانلارین قاپیسین دوور!
حساس زماندا گیچمیش ئیل
ایشسیزلیک ویوخسولیخ جوانلارین قاپیسین دوور!
بوگونلرده ایشسیزلیگ داهی دا گنیش صورت ده گنجیلرین یاشاییشین واونلارین گله جکلرینی بویوک خطرلریله مواجه ئدیب. سوز یوخ کی بو دوران دا ایشسیزلیک کاپیتالیسمین دوغوم یولداشیدیر ، اونان آنادان اولوب و اونان دا آرادان گده جک ،لاکن کاپیتالیسمین بحرانی دوره لرینده ایشسیزلیک سرطان غده سی کیمی رشد ئدیب و ایشچی و زحمتکش انسانلارین دیریلیک لرینیی بویوک خطریله تهدید ئدیر . بحرانی دوره لرده دولت و کاپیتالیستلر الله شیر تمام بحرانین آغیرلیقینی ایشچیلر ، جوانلار ، قادینلار ین بونونا یوکله سین . واونلاری ئیشده ن اشیگه آتماقینان ، دارو ندارین سویماقینان ئوزحیاتینا ادامه ویرسین . ئوسیزلیک و ئشسیزلیک ، اوارالیک ، بو پدیده نین آشکار نتیجه لرینن دی .
ایراندا کی اسلام جمهوریتی هم ساختاری بحرانینان مواجه دی و همیده و نئولیبیرالی سیاستلرین قاباقا آپاریلماسی بوبحرانی داهی دا درینلشدیریب .اوندان علاوه امپریالیستی مملکتلرین تحریمی و جنگ خطری زحمتکشلرین یاشایشین چوخ آغیر بیر وضعیه ته سالیب .
تبریزین جوانلارینین بیکار لیق آمارینین یوخاری گدمه سی نه گوره جبیب شیری آذر تبریز شهرینین شوراسینین عضوی بیله دییر: اونلارکی دییللر تبریزده جوانلارین بیکارلیغینین آماری چوخ دگیل گرک بیللر کی بیکارچیلیق تبریز جوانلارینین ایچینده بیداد ایلیر .شیری آذر اشاره ئدیرکی کارخانالارین فله ای تعطیل اولماسی دستمزدلارین آشاقی گه لمسی بویوک مشکلرده ن بیریسی دیر کی باعث اولوب تبریز جوانلار ئوز گویوب کلان شهرلره مهاجرت ئدیللر.
بویوک اقتصادی و همیده سیاسی چتنینیکه معروض قالان آذربایجان خالقی رژیم و سویگونچی سرمایه وقدرت صاحابلارینین قاریشیسیندا ان یوللاری ال بیرده مباریزیه باشلاماق و انو نتیجیه چاتیرماقدیر .
بیانیه کارگران دربند به مناسبت روز کارگر
رضا شهابی و بهنام ابراهیم زاده، دو فعال کارگری در بند ۳۵۰ اوین با صدور بیانیه ای از داخل زندان از تمامی کارگران و زحمتکشان و فعالین کارگری و تشکل های مستقل کارگری و شخصیت های مردمی مدافع حقوق کارگران و انسان های آزاده خواسته اند که با اتحاد و همبستگی خود روز جهانی کارگر را هر چه با شکوه تر برگزار کرده و بر مطالبات بر حق در این بیانیه پافشاری کرده و حمایت خود را اعلام کنند.
به گزارش کلمه، این بیانیه با تصریح پنج درخواست از سوی این دو کارگر دربند در تبیین حقوق و خواسته های صریح در جهت احقاق این حقوق قانونی به پایان رسیده است.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
روز جهانی کارگر در حالی فرا می رسد که میلیون ها کارگر ایرانی در شرایط بسیار سخت معیشتی به سر می برند و اعتراض خود را به شکل های گوناگون همچون سالیان گذشته ابراز می دارند و همچنین در این رابطه تعدادی از فعالین سندیکاها و دیگر تشکل های کارگری در زندان به سر می برند.
روز جهانی کارگر به پاسداشت مبارزات خونین کارگران به ویژه کشتار کارگران شهر شیکاگو برای اجرای هشت ساعت کار در تاریخ مبارزات کارگری به عنوان روز جهانی کارگر شناخته شد. از آن تاریخ عموم کارگران جهان و همچنین کارگران ایران این روز را گرامی داشته و اعتراضات و خواسته های خود را به ویژه در این روز اعلام می کنند.
در کشور ما اول ماه می مصادف با یازدهم اریبهشت است اما دولتمردان ایران به کارگران در تشکل های مستقل کارگری اجازه هیچ گونه اعتراض و راهپیمایی نمی دهند و با کارگران با شدت هرچه تمام تر برخورد می کنند و حق مسلم ما کارگران در داشتن حقوق اولیه مان در ایجاد تشکل ها و سندیکاهای کارگری را پایمال نموده اند. روز کارگر و حق اعتراض و ایجاد تشکل های مستقل کارگری در بیشتر کشورهای جهان به رسمیت شناخته شده است.
دستمزدهای ناچیز، سفره های تهی کارگران و همچنین افزایش تورم، عوارض و خسارات جبران ناپذیری را برای کارگران به وجود آورده است. شعارها و عملکرد مسوولان برای رفع مشکل کارگران اثر چندانی ندارد. شرایط به گونه است که طبقه کارگر و دیگر اقشار جامعه زحمتکش نمی توانند شان خود را با شرایط کنونی حفظ کنند و دولت ایران با وجود این که یکی از امضا کنندگان مقاوله نامه های بین المللی سازمان جهانی کار و اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده ۲۳) است اما هیچ گاه حقوق اساسی کارگران را مطابق با استانداردهای بین المللی رعایت نمی کنند.
مطابق قانون و کنوانسیون های بین المللی تشکیل نهادهای کارگری بدون دخالت دولت و کارفرما حق کارگران است اما دولت ایران به کارگران اجازه ایجاد تشکل و سندیکاهای کارگری مستقل و راهپیمایی و اعتراضی و برگزاری مراسم اول ماه می، روز جهانی کارگر، را نمی دهد و با برگزار کنندگان مراسم اول ماه می به شدت برخورد می نماید.
کارگران ایران به صورت واقعی و گسترده و مستقل از تشکل های دولتی از حق برگزاری مراسم اول می محروم هستند. ضرب و شتم و دستگیری و زندانی کردن اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد توسط تشکیلات جکومتی و شوراهای اسلامی کار، زندانی کردن اعضای سندیکای نیشکر هفت تپه و فعالان کارگری در پارک لاله تهران و دیگر دستگیری ها نمونه های فعجش بر نقض آشگار حقوق کارگران ایران هستند.
کارگران ایران به ویژه فعالین کارگری زندانی این روز بزرگ را گرامی داشته و امیدواریم در سال جدید هیچ کارگر و انسان آزادی خواهی به خاطر حق خواهی و طرح مطالبات صنفی و سیاسی خود در ایران و دیگر کشور ها دستگیر و زندانی نباشد. ما فعالین کارگری، سندیکایی و دیگر تشکل های کارگری در بند یکبار دیگر به بهانه روز جهانی کارگر خواسته های به حق خود را اعلام می داریم:
۱- ما کارگران در بند خواستار ایجاد سندیکا و تشکل های کارگری و اجرای دیگر حقوق بنیادین کارگران طبق استاندارهای سازمان جهانی کار هستیم.
۲- به رسمیت شناخته شدن حق اعتراض و اعتصاب و راهپیمایی ها و دیگر مراسم اعتراضی کارگری به ویژه در روز جهانی کارگر
۳- ایجاد کار برای کارگران بیکار و رفع هرگونه نابرابری میان کار زنان و مردان، لغو کار کودکان زیر ۱۸ سال، افزایش دستمزد ها مطابق با آمار و ارقام واقعی، امنیت شغلی کارگران و لغو قرار دادهای سفید امضا و موقت
۴- پایان یافتن اخراج، تعقیب، بازداشت و زندانی کردن مدافعان حقوق کارگران و تمامی فعالان سندیکایی و دیگر تشکل ها.
۵- حمایت از اعتراضات کارگران در همه کشورها که بر اثر بحران های اقتصادی و افزایش فقر و شکاف طبقاتی به وجود آمده است.
در پایان ما از تمامی کارگران و زحمتکشان و فعالین کارگری و تشکل های مستقل کارگری و شخصیت های مردمی مدافع حقوق کارگران و انسان های آزاده می خواهیم با اتحاد و همبستگی خود روز جهانی کارگر را هر چه با شکوه تر برگزار کرده و بر مطالبات بر حق در این بیانیه پافشاری کرده و حمایت خود را اعلام کنند.
رضا شهابی عضو هیات مدیره و مسئول مالی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران
اسعد (بهنام) ابراهیم زاده
زندان اوین بند ۳۵۰
اردیبهشت ۹۱
عاشیق حسن اسکندری‌نین عزیزلمه تؤره‌نینده
تهران، مثلی گؤرونمه‌ین مدنی ییغینجاق گؤردو!
آذربایجان ائل عاشیغی، عاشیق حسن اسکندری‌نین 60 ایللیگی مناسبتیله تشکیل اولونان مجلسده، 2500 نفره یاخین آذربایجان مدنیتی وورغونلاری اشتراک ائتدیلر.
تهرانین جنوب حصه‌سینده یئرلشن بهمن مدنیت سارایینین 2000 نفرلیک شهید آوینی سالونوند، مرداد آیینین اون‌بیری ساعت 4 دن 9 قده‌ر، خالقیمیزین سئویملی اوغلو عاشیق‌حسنین شرفینه موسیقی و شعر آخشامی کئچیریلدی.
مراسم اجرا اولونان سالون بیر آز مدت مراسم باشلاناندان سونرا دولوب، نئچه یوز نفر ایاق اوسته و یا فرعی سالوندا قورولموش “مدار بسته” تلویزیونلاردا مراسیمی سئیر ائتدیلر. بئش ساعتلیک بو مراسیمده آذربایجان عاشیق، موغام و کلاسیک موسیقی‌لریندن نمونه‌لر اجرا اولوندو و عاشیق حسنین حیات و یارادیجیلیغی باره‌ده شعرلر و مقاله‌لر اوخوندو.
مراسمین مفصل گزارشی و اورادا اوخونان شعر و مقاله‌لر تدریجله آذربایجان سایتیندا وئریله‌جکدیر. هله‌لیک بو مراسیمین حاشیه خبرلرینی و مراسمدن بیر نئچه عکسی آذربایجان عزیز اوخوجولارینا تقدیم ائدیریک:
- مراسمی گؤرکملی آذربایجان شاعری و ساهر ادبی- مدنی درنه‌یینین اداره هیاتی عضوی حسن ایلدیریم و صابر ادبی انجمنی‌نین اداره هیئتی عضوی کریم قربانزاده جنابلاری اجرا ئتدیلر.
- قوروجو هیئتین وئردیگی برنامه اساسیندا، مراسیمی آذربایجانین تانینمیش عالمی رحیم رئیس‌نیا آچدی.
- بوتون موسیقی گروهلار اؤز اجرالارینی آذربایجانین ملی گئییمینده اجرا ائتدیلر.
- آذربایجان ایشیق گنجلری توسطیله عاشیق حسنین حیاتی باره‌ده دوزه‌لن 15 دقیقه‌لیک سندلی فیلم، اشتراکچیلارین بؤیوک رغبتینی قازاندی.
- تبریزده گلن 60 نفرلیک تبریز ملی اورکستری گروهو شهریار صدیقین رهبرلیگیله آذربایجان خالق ماهنیلارینی یئنی شیوه و بؤیوک کر دسته‌سینین مشایعتیله اجرا ائتدیلر.
- مراسیمه ایرانین مختلف یئرلرینده، شخصیتلر و درنک‌لر طرفیندن پیاملار گؤرندریلمیشدیر.
- مجلیسده گیلان، کرمان، تهران، خراسان و ایرانین بیر چوخ استانلاریندان مدنی درنک‌لر نماینده‌لری اشتراک ائتمیش، عاشیق حسنی تشکیل اولونان مناسبتله تبریک ائتدیلر.
- عاشیقین خارجده یاشایان دوستلاری و آذربایجان سایتی‌نین تحریریه هیاتینین مجلیسه گؤندردیگی پیام و تحفه‌سی، مجلسین سون حصه‌سینده رسمی اولاراق مراسیمین اجرا کمیته‌سی طرفیندن عاشیق حسنه وئریلدی
- ائلدار موسیقی گروهونون قادین عضولری، اذربایجانین ملی گئییمینده سئنه چیخدیقلاری اوچون اشتراکچیلارین بؤیوک رغبتینی قازانمیش، و تشویق ائدیجی اوزون ال چالمالارلا قارشیلاندیلار.
- مراسم مناسبتیله یاییلان مختلف بروشور و مطبوعات اؤزه‌ل نومره‌لری و عاشیقین خاطره کتابی اشتراکچیلارین بؤیوک سئوینجینه سبب اولموشدو.
- مراسیمین رسمی برنامه‌سینده اولان بیر ایکی نفرین مقاله‌لرینه اوخوماق اجازه‌سی وئریلمه‌میشدیر.
- آذربایجاندان گلن “رودکی موسیقی گروهو” ایرانی موسیقی ردیفلرینی مجلیسده اجرا ائتدیلر.
- اؤلکه‌نین مختلف مطبوعات و خبر آژانسلاری ایشچیلری مجلیسین گئدیشاتیندا خبر و شکیللر تهیه ائدیردیلر.
- آذربایجانین آق‌ساققال عاشیق و موسیقی خادملریندن سئن اوستونه دعوت ائتمکله و اونلارین آدلارینی چکمکله خصوصی قدردانلیق اولدو. او جمله‌دن: عاشیق رسول، عاشیق دهقان، عاشیق عین‌الله، اژدرعمی، عاشیق اشرف، علی فرشباق، حسن دمیرچی، تبریز موسیقی آموزشگاهلارینین رهبرلری و ….
- مراسیمین سون حصه‌سینده عاشیق حسنین اوغلو عاشیق نبی چیخیش ائتدیلر.
- مراسیمین زمانی 4 ساعت تعیین اولماغینا باخمایاراق، بیر ساعت اوزاندی و اشتراکچیلارین داغیلماسی گئجه ساعت 11دک چکدی.
- مجلیسین سونوندا عاشیق حسنه‌نین 40 ایل‌لیک فعالیتیندن تجلیل ائتمک اوچون اونا مختلف شخصیتلر، مطبوعات نماینده‌لری، عاشیقی سئونلر، انجمن و درنک‌لر طرفیندن تحفه‌لر وئریلدی.
- عاشیق حسن مراسیمده اؤز گؤزل دانیشیقیلا قوناقلاریندان تشکرلرینی بیلدیردی.
عاشیق حسنین 60ایللیکی مناسبتیله مجلیسی تبریز موسیقیچیلرینین صنفی انجمنی، ساهر ادبی- مدنی درنه‌یی، صابر ادبی انجمنی، آذری فصلنامه‌سی و آذربایجان ایشیق گنجلری طرفیندن قورولموشدور.
مراسیمین شکبللری
| مجسین آپاریجیلاری | مجلس اشتراکچیلاری | رحیم رئیس‌نیا |
| تبریز عاشق گروهو | عاشیق اشرف – تبریز عاشق گروهو | ناصر داوران- شاعر |
| هاشم ترلان- شاعر | عاشق حسن و حیات یولداشی | حبیب فرشباف- شاعر |
| استاد عاشیق چنگیز مهدی‌پور- دالغا گروهو | آغ ساققال‌لار، ساغدان سولا: اژدر عمی- عاشق فتح‌الله- عاشق دهقان- عاشق عین‌الله | آذربایجانین قوجامان معلمی- فریدون قره‌چورلو |
| جلال سپهری- ائلدار موسیقی گروهو | ائلدار موسیقی گروهو | تبریزین ملی ارکستری گروهو |
| عاشق فرخ و عاشق چنگیز مهدی‌پور | مسعود آذر- یازیچی | بهروز چای‌اوغلو- شاعر |
| تیریز موسیقی گروهونون کر دسته‌سی | مرتضی مجدفر- یازیچی و ژورنالیست | عاشیق حسنین چیخیشی |
| عاشیق حسنین چیخیشی |
همزمان با نوزدهمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو این سازمان میزبان برگزاری نشستی مهم با موضوع حقوق اقلیتهای اتنیکی و دینی در ایران بود.
در این نشست که با میزبانی ام آر جی(سازمان دفاع از حقوق اقلیتها) و یو ان پی او(سازمان ملیتهای بدون نماینده) در روزهای ۲۳ و ۲۴ اسفند ۱۳۹۰ برگزار شده بود مارک لاتیمئر دبیر سازمان بین المللی دفاع از حقوق اقلیت ها، فاخته زمانی فعال حقوق بشر آذربایجانی و مدیر انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران(آداپ) و منیره سلیمانی از حزب مردم بلوچستان، کریم عبدیان از سازمان حقوق بشر اهواز و آنتونیو برچینگر از مسئولین سازمان عفو بین الملل به عنوان سخنران حضور داشتند و به بحث و بررسی وضعیت حقوق بشر اتنیکهای ترک٬کرد٬عرب٬بلوچ در این کنفرانس پرداختند.
متن سخنرانی فاخته زمانی بدین شرح است:
نخست از سازمان ملتهای بدون نماینده “یو ان پی او” و سازمان بین المللی دفاع از حقوق اقلیت ها “ام آر جی” به خاطر دفاع از حقوق گروههای محروم در سراسر جهان و برگزاری این جلسه تشکر می کنم.
خاورمیانه و جهان عرب جهان دوران خارق العاده ای را سپری می کند. اعتراضات مدنی بر علیه رژیمهای فاسد تقریبا به ۲۰ کشور گسترش یافته و حرکتهای اجتماعی آغاز شده در این کشورها تحسین جامعه بزرگ بین المللی را برانگیخته است. همزمان با سقوط دولتهای فاسد در یکی از بی ثبات ترین مناطق، حکومت ایران همچنان در قدرت بوده و به نقض حقوق بشر ادامه می دهد و جهان از وضعیت اقلیتها در این کشور بی اطلاع مانده است.
من برای صحبت در خصوص آذربایجانیها که یکی از این اقلیتها است و از ابتدایی ترین حقوق انسانی اش محروم نگه داشته شده اینجا هستم.
آذربایجانیها بیشتر در شمال غربی ایران ساکنند و بزرگترین جامعه غیر فارس کشور را تشکیل میدهند. پس از روی کار آمدن حکومت پهلوی در سال ۱۹۲۵ آذربایجانیها به همراه دیگر اتنیکهای غیرفارس در ایران٬ در قانون و عمل مورد نژادپرستی و تبعیضهای فرهنگی، زبانی و اقتصادی قرار گرفته اند. در کشور چندزبانه ایران٬ فارسی همچنان تنها زبان سیستم آموزشی کشور است. آذربایجانی ها به سبب مشکلات آموزش زبان و تبعیضهای سیستماتیک نمی توانند از فقر به جا مانده از نسلها رها شوند و در داخل جامعه خودشان از لحاظ اجتماعی و اقتصادی راکد باقی مانده اند. آن ها برای پایان دادن به این نابرابری اجتماعی – اقتصادی و تبدیل زبان ترکی به زبان آموزش در مدارس مبارزه ای طولانی داشته اند.
فعالان آذربایجانی شامل فعالان حقوق بشر، روزنامه نگاران، نویسندگان و دانشجویان که از حقوق جامعه تحت ستم خود دفاع می کنند، با خطراتی از قبیل بازداشتهای غیرقانونی تا قتل به دست مأموران امنیتی روبرو هستند. اعتراضات مدنی فعالان آذربایجانی برای حقوق فرهنگی، پایان دادن به بی عدالتیهای اجتماعی و اقتصادی و محافظت از محیط زیستشان با خشونت و دستگیریهای گسترده سرکوب می شود.
به گفته سازمان عفو بین الملل، افرادی که برای ترویج فرهنگ و هویت آذربایجانی فعالیت می کنند و خواهان حقوق زبانی آذربایجانیها در ایران می شوند با اتهاماتی نامعلوم و مبهم همچون “تبلیغ پان ترکیسم در راستای فعالیت بر علیه امنیت کشور” متهم می شوند. بازداشت شدگان را تحت شکنجه های روحی و جسمی قرار داده و مجبور به اعتراف به کارهای ناکرده می کنند.
یکی از این فعالین سعید متین پور فعال حقوق بشر و روزنامه نگار آذربایجانی است. او به خاطر مبارزه صلح آمیزش برای حقوق جامعه اش در حال گذراندن یک دوره حبس هشت ساله است و سازمان عفو بین الملل وی را زندانی وجدان و عقیده نامیده است.
حمله رسانه ها و مطبوعات دولتی ایران به فرهنگ، زبان و هویت آذربایجانی و تحقیر آنها امر پنهانی نیست. ترکهای آذربایجان نه تنها در مکانهای خصوصی و محل کار بلکه در رسانه ها نیز مسخره شده و مورد تحقیر و استهزاء قرار می گیرند.
از سال ۲۰۰۶، بعد از تأسیس آداپ تا کنون، من و همکارانم منابع زیاد و متنوعی را رصد کرده ایم که نژادپرستی بر علیه ترکهای آذربایجان را به صورت مداوم ترویج می کنند. اولین و مهمترین اینها تصویری است که فرهنگ ایرانی و مدیای آن از ترکهای آذربایجان ارائه می دهد.
در بهار سال ۲۰۰۶، روزنامه دولتی “ایران” کاریکاتوری را منتشر کرد که در آن« ترکهای آذربایجان به سوسک تشبیه شده بودند. در آنجا نه تنها تحقیر و نژادپرستی مورد حمایت دولت ایران، بلکه همزمان پیشنهاد نابودی تمام جامعه آذربایجان مطرح گشته بود. پس از آغاز تظاهرات بر علیه کاریکاتور نژادپرستانه در شهرهای آذربایجان دهها نفر کشته و تعداد زیادی زندانی شدند. شدت سرکوب اگرچه به شدت و وحشیت سرکوبهای پس از انتخابات ایران بود اما جامعه جهانی توجه چندانی به آن نکرد.
همانند بسیاری از نقاط دیگر جهان، زنان در ایران قربانیان خشونت روزانه هستند و سیستم قضایی ایران در مقابل خشونتی که زنان با آن روبرو می شوند خیلی کم و بعضا هیچ عکس العملی نشان نمی دهد. حکومت مردسالار و سیستم و قوانین زن ستیز ایران پیشرفت فرآیند فرهنگی احترام به حقوق زنان در جامعه را با مانع جدی روبرو کرده است. موارد تبعیض آمیز موجود در قوانین مدنی و جزایی ایران نقشی اساسی در قدرتمند کردن مرد دارند، که از یکسو مرد را قادر به اعمال خشونت علیه زن می کند و از سوی دیگر برای زنانی که به مقابله با این قوانین تبعیض آمیز می پردازند سقفی شیشه ای ایجاد می کند. به گفته فرانک فرید فعال حقوق زنان و شاعر آذربایجانی “نژاد، قومیت، جنسیت، زبان و فرهنگ، طبقات اجتماعی، مذهب و منطقه ی سکونت و عدم توانایی و … جزو عواملی هستند که نابرابری و تبعیض ایجاد می کنند. اغلب زنان ما، با بیشتر این تبعیضها مواجهند و در شرایط پیچیده ی برآمده از این نابرابریها، زنان اعتماد به نفس خود را از دست می دهند و خود را در هم شکسته می یابند.” به این ترتیب زن جامعه اقلیت دوبار قربانی می شود و به گفته دیگر فعال زن آذربایجانی “ما هم زن و هم از جامعه اقلیت هستیم و در جمهوری اسلامی ایران تحت ظلم مضاعفیم.”
بعضی از افراد جامعه آذربایجان و خصوصا زنان به دلیل عدم توانایی در صحبت کردن و درک مفاهیم به زبان فارسی، تنها زبان رسمی در ایران، در سیستم قضایی ایران با مشکل روبرو می شوند. برای نمونه می توان سکینه محمدی آشتیانی را نام برد که یک زن آذربایجانی است که به مجازات سنگسار محکوم شده است. پسر و وکیل خانم محمدی باور دارند که وی به صورت عادلانه محاکمه نشده است. به اعتقاد آنها او زیر فشار و شکنجه اعتراف کرده است و علاوه بر این بدلیل اینکه وی تنها ترکی می داند سخنان مامورانی را که فارسی صحبت می کرده اند و همچنین صحبتهایی که در جریان محاکمه رد و بدل شده بود را نتوانسته بود متوجه شود.
در ایران تحت سلطه فرهنگ فارس و مذهب شیعه، اقلیتهای دینی آذربایجان همچون سنی ها، علویها، یهودیان، مسیحیان و بهائیان با هر دو تبعیض ملی و دینی روبرو می شوند. این تبعیض ها شامل مواردی همچون داشتن شانس ناچیز برای تحصیلات عالی، نداشتن حق تاسیس مدارس دینی و نهادهای غیر دولتی، سخت بودن دستیابی به مشاغل دولتی و همچنین بی عدالتی در سیستم قضایی و روبرو شدن با جزاهایی سنگین تر نسبت به جرمشان می باشد.
بر اساس گزارشاتی که آداپ از جوامع علوی و سنی آذربایجان بدست آورده عده ای از افراد آن جوامع بر اساس اسناد ساختگی و در محاکماتی ناعادلانه به اعدام محکوم شده اند. این اتهامات ساختگی بر اساس اعترافات گرفته شده زیر شکنجه و بر اساس مدارک آماده شده توسط وزارت اطلاعات ایران به این افراد وارد شده است. در سال ۲۰۱۱ حداقل شش آذربایجانی سنی (کوره سنی) در زندان مرکزی ارومیه به جرم قاچاق اعدام شده اند. از دیگر موارد دادرسی ناعادلانه می توان به مورد جوان ۲۷ ساله مهدی قاسم زاده که از علویان آذربایجان است اشاره کرد که در فوریه ۲۰۰۹ به اتهام محاربه با خدا اعدام شد.
علاوه از این حکومت ایران در مناطق محل سکونت آذربایجانیهای علوی و سنی با تغییر مسیر آبهای زیر زمینی٬ روستاهای این مناطق را بی آب گذاشته و کشاورزان را با مشکلات اقتصادی روبرو می کند.
شهرهای آذربایجان در شمال غربی ایران با فاجعه محیط زیستی ناشی از خشکاندن دریاچه ارومیه روبرو هستند. دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه آب شور جهان بوده و مابین استانهای آذربایجان شرقی و غربی قرار گرفته است. در اواخر ماه آگوست و همچنین ماه سپتامبر در چندین شهرآذربایجان از جمله اورمیه و تبریز دهها هزار نفر به کوچه ها و خیابانها ریختند و اعتراض خود به سیاستهای غلط سدسازی و آبیاری حکومت ایران که باعث خشکی دریاچه ارومیه شده است را ابراز کردند. تظاهرکنندگان آذربایجانی با حمله خشن پلیس سرکوب شدند. در اثر این حملات تعداد زیادی زخمی و هزاران نفر بازداشت و بر اساس گزارشات رسیده چهار تن کشته شدند.
بر اساس گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) در فوریه ۲۰۱۲ ، پایین آمدن سطح آب دریاچه نمکهای باقی مانده در قسمتهای خشک شده دریاچه را به حال خود رها کرده و منطقه ای بیابانی از نمک به وسعت ۴۰۰ کیلومتر مربع بوجود آمده است. این منطقه نمکی موجب خسارت به کشاورزی منطقه شده و مانع رویش بافت طبیعی گیاهی در منطقه خواهد شد. همزمان این نمکها به وسیله باد پخش شده و می تواند “طوفان” نمکی ایجاد کند. همانند طوفانهایی که بعد از خشک شدن دریاچه آرال که در ۱۲۰۰کیلومتری دریاچه ارومیه قرار دارد ایجاد شد.
در سالهای اخیر حکومت ایران روی بیش از ۲۰ رود منتهی به دریاچه ارومیه سدسازی کرده است. به گفته متخصصان و گروههای محیط زیستی این سدها به همراه پلی که شهرهای ارومیه و تبریز را به هم متصل می کند باعث شده اند که جریان آب به داخل دریاچه و همچنین جریانهای آبی در داخل دریاچه کاهش یابد و این امر سبب بخار شدن بیشتر آب دریاچه ارومیه شده است.
خشک شدن دریاچه ارومیه زندگی ۱۳ میلیون نفر از ساکنان بومی منطقه و همچنین کشورهای همچون جمهوری آذربایجان، ترکیه،عراق و ارمنستان را تحت تاثیر قرار خواهد داد. به گفته دکتر اسماعیل کهرم استاد محیط زیست دانشگاه تهران اگر دریاچه ارومیه خشک شود شش الی هشت شهر با مدفون شدن زیر لایه های نمک به کلی از بین خواهند رفت.
آقایان و خانمها؛
مشکلات اقلیتهای ایران در جامعه بین الملل بازتاب بسیار اندکی داشته است. جامعه بین المللی لازم است که این مسئله را مورد توجه قرار داده و از دولت ایران بخواهد:
– تحصیل به زبان ترکی در مدارس و ایجاد مطبوعات مستقل در آذربایجان مجاز کند و زندانیان عقیده و وجدان را که به خاطر دفاع از حقوق فرهنگی و زبانی آذربایجانیها به حالتی بیگناه بازداشت شده اند آزاد، و دستگیری فعالین حقوق آذربایجانیها را که اقدام به تجمعات صلح آمیز کرده و یا با نشریات مدافع حقوق آذربایجانیها همکاری میکنند، متوقف سازد.
-به تبعیضات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر علیه آذربایجانیها و دیگر اتنیکهای غیرفارس ایران پایان دهد.
– حکومت ایران را به از بین بردن تبعیض موجود بر علیه زنان و دختران و به اجرای تعهدات بین المللی خود در راستای ایجاد برابری جنسیتی فرابخواند.
– از ایران بخواهد، اعدام آذربایجانیهای غیرشیعه، و دیگر اقلیتهای مذهبی و اتنیکی در ایران را، که براساس اعترافات گرفته شده زیر شکنجه و اسناد تهیه شده توسط وزارت اطلاعات محکوم می شوند، متوقف کرده، اقلیتهای مذهبی آذربایجان را در فعالیتهای دینی سیاسی و اجتماعی آزاد بگذارد و ایران را برای پایان دادن به تبعیض شغلی و تحصیلی تشویق کند.
آداپ با توجه به اینکه بحران دریاچه ارومیه بحرانی بین المللی است جامعه جهانی و از جمله برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد(UNEP) و نهاد فرهنگی و علمی، پژوهشی سازمان ملل متحد(یونسکو) را به مداخله و نشان دادن راه حلهای بحران دعوت می کند. ما معتقدیم جامعه جهانی و سازمانهای بین المللی باید در کنار ساکنان بومی و اقلیتهای اتنیکی باشد و همزمان با دفاع از حق آنها برای آزادی بیان، تجمع و اعتراض مسالمت آمیز، از حق آنها برای دسترسی به آب تمیز برای مصرف روزانه و کشاورزی دفاع کند.
گزارشی از همایش «وال‌استریت؛ دریچه‌ای رو به جهانی نو» در دانشگاه آزاد تبریز
همایشِ «وال‌استریت؛ دریچه‌ای رو به جهانی نو» روز دوشنبه 8 اسفند 1390 در سالن آمفی‌تئاتر شهریارِ دانشگاه آزاد تبریز و به میزبانیِ کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز و با حضور دکتر فریبرز رئیس دانا، دکتر محمد مالجو و پرویز صداقت برگزار شد. سخنرانِ آغازین این همایش دکتر محمد مالجو بود که به بررسی چرایی ظهور بحران اقتصادِ جهانی از سال 2008 به این سو پرداخت. وی با بررسی تحولات اقتصادیِ سرمایه‌داری جهانی از رکود ساختاری دهه‌ی 1970 به این سو، به چگونگی سیطره یافتن آنچه که امروزه نئولیبرالیسم خوانده می‌شود پرداخت و ریشه‌ی بحران سال 2008 به این سو را در شکست سیاستهای نئولیبرالی ردیابی کرد. به نظر وی شکل‌گیریِ جنبش اشغال وال‌استریت واکنشی است به بحرانی که سلطه‌ی سیاستهای نئولیبرالیستی بر اقتصادِ جهانی و بالاخص اقتصاد آمریکا پدید آورده است. سخنرانِ بعدی پرویز صداقت بود که بحث خود را بر لحظه‌ی وقوع بحران و پیامد‌های اجتماعی و سیاسی آن متمرکز کرد. وی با وام‌گیری از آرا چارلز کیندلبرگر به بحث فروپاشی بازار‌های مالی و ترکیدنِ حباب‌های مالی پرداخت و با بررسیِ واکنش مردم به این بحران به بررسی موقعیت اجتماعی جنبش اشغال‌ِ وال‌استریت و ترکیب مردم حاضر در این اعتراضات اشاره کرد. سخنران سوم این همایش دکتر فریبرز رئیس‌دانا بود که بحث خود را بر محور بحران اقتصادِ جهانی و جنگ قرار داد. وی در این مورد به بحث پرداخت که چگونه یکی از مهمترین واکنش‌ها به بحران در نظام سرمایه‌داری، خود را قالب میل به جنگ افروزی توسط کشورهای امپریالیستی نشان می‌دهد. او ضمن ارائه‌ی مباحثی تاریخی، وضعیت کنونی مناسبات بین‌المللی و ظهور جنگ‌هایی که دول امپریالیستی از آن منتفع می‌شوند را به بحث گذاشت
محاکمه فرانک فرید فعال جنبش زنان آذربایجان
محاکمه فرانک فرید فعال جنبش زنان آذربایجان
چهارشنبه, 12/03/1390 – 08:06
دادگاه رسیدگی به اتهامات فرانک فرید فعال جنبش زنان آذربایجان دوم اسفندماه با حضور تعدادی از زنان نویسنده و شاعر آذربایجانی، فعالان حقوق زنان و نیز وکلای زن، در شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز برگزار شد.
به گزارش زمانه، این شاعر و نویسنده آذربایجانی متهم به تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری است.
دادگاه، شرکت خانم فرید در کنفرانس‌های خارج از کشور، مصاحبه با رسانه‌ها و نیز انتشار مقالات او در نشریات مختلف را مصداق تبلیغ علیه نظام دانسته است.
این در حالی است که تمامی مصاحبه‌ها، نوشته‌ها و کنفرانس‌هایی که فرانک فرید در آنها شرکت داشته است در رابطه با مسائل و مشکلات زنان در ایران و به‌ویژه آذربایجان بوده است.
اتهام توهین به رهبری نیز به دلیل برخی عکس‌هایی است که در سیستم کامپیوتر وی که در حین تفتیش منزلش ضبط شده بود، پیدا کرده‌اند.
فرانک فرید چندی پیش نیز در دادگاه عمومی ـ جزایی تبریز به اتهام اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات محاکمه شد که هنوز رأی این دادگاه به وی ابلاغ نشده است.
در جریان اعتراضات خیابانی به خشکاندن دریاچه اورمیه در شهرهای مختلف آذربایجان تعداد زیادی از زنان پشتیبان محیط زیست دستگیر و محاکمه شدند
این نویسنده و مترجم ۱۲ شهریورماه در جریان اعتراضات خیابانی به روند خشکاندن دریاچه اورمیه در تبریز دستگیر و ۴۱ روز در بازداشت موقت به‌سر برده بود.
مأموران امنیتی در حین دستگیری فرانک فرید به ضرب‌وشتم او پرداخته بودند که منجر به وارد آمدن آسیب‌های جدی به وی شده است.
در جریان اعتراضات خیابانی به خشکاندن دریاچه ارومیه که در پی عدم تصویب طرح آب‌رسانی به این دریاچه توسط مجلس شورای اسلامی، در شهرهای مختلف آذربایجان از جمله تبریز، ارومیه، اردبیل و زنجان برگزار شد تعداد زیادی از زنان پشتیبان محیط زیست دستگیر و محاکمه شدند.
در تبریز حدود ۱۲ زن دستگیر شده بودند که در این بین بهجت فرامرزی به شش ماه حبس تعزیری و ۲۰ ضربه شلاق، رقیه حسن‌زاده به ۹۱ روز حبس و ۲۰ ضربه شلاق محکوم شدند. سه نفر تبرئه شدند و دادگاه بقیه نیز تشکیل نشده است.
در بین زنان معترض دستگیر شده چهره‌های فرهنگی به‌نامی دیده می‌شود از جمله فرانک فرید شاعر، نویسنده، مترجم و فعال حقوق زنان که تاکنون سه کتاب از آثار وی منتشر شده است.
همچنین منیره اکبر پوران شاعر، مترجم، وبلاگ‌نویس و کار‌شناس ارشد زبان فرانسه نیز از زنان دستگیر شده اعتراضات مذکور بود.
با توجه به اینکه دادگاه انقلاب و دادگاه جزایی تبریز برای دستگیرشدگان اعتراضات فوق، احکام سنگین حبس‌های تعزیری و شلاق صادر کرده است، نگرانی‌های زیادی وجود دارد که فرانک فرید و سایر زنان دستگیرشده نیز با احکام سنگینی روبه‌رو شوند.
فرانک فرید نخستین زن آذربایجانی است که از زمان پس از انقلاب به دلیل فعالیت‌هایش در رابطه با مسائل زنان محاکمه می‌شود.
مصاحبه با نیما پوریعقوب از اعضای جنبش دمکراتیک کارگری
در خرداد ماه سال جاری چند تن از فعالین کارگری و دانشجویی در تبریز دستگیر شدند که پرونده آنها به پرونده تبریز معروف شد پس از اذیت و آزار بسیار آنها و تهدید های مستمر خانواده هایشان دادگاه برای چهار نفر شان 22و نیم سال که طی سال های اخیر بی سابقه بوده است حکم زندان صادر کرد پس از طی دو الی چهار ماه آنها موقتا” با وثیقه های سنگین آزاد شدند و مدتی بعد حکم های صادر شده در دادگاه تجدید نظر نیز بی هیچ تغییری تایید شد. و همچنین باز به صورت بی سابقه سریعا” و بدون رعایت قوانین موجود اقدام به اجرایی احکام کردند. بطور کلی روند پرونده نشان داد که جمهوری اسلامی با نقشه های از پیش طراحی شده برخی از این فعالین را که هیچ کاری نکرده بودند بدون هیچ دلیل و مدرکی شکنجه ، محاکمه و زندانی کرده است . کمیته حمایت از شاهرخ زمانی طی حدود 9 ماه فعالیت خود تلاش کرده است اثبات کنداتهامات وارد شده به این زندانیان بخصوص شاهرخ زمانی و محمد جراحی کاملا” دروغ و بی پایه است در این راستا بود که وقتی اعضای جنبش دمکراتیک کارگری بیانیه اخیر خود را صادر کردند و در آن به عدم عضویت شاهرخ زمانی و محمد جراحی در تشکل فوق اشاره نمودند کمیته حمایت از شاهرخ زمانی تصمیم گرفت برای روشنتر شدن موضوع با جنبش دمکراتیک کارگری مصاحبه در مورد شاهرخ زمانی و محمد جراحی که هم اکنون در زندان مرکرزی تبریز هستند انجام دهد که پس از تماس ایمیلی با تشکل فوق رفیق نیما پوریعقوب از طرف جنبش دمکراتیک کارگری مسئول جواب گویی به سوالات ما شدند که با تشکر از رفیق نیما و دیگر رفقایشان مصاحبه فوق را در پی ملاحضه خواهید کرد.
با درود به رفقای جنبش دمکراتیک کارگری
ما در کمیته حمایت از شاهرخ زمانی وقتی بیانیه شما را دیدیم به چند موضوع مهم پی بردیم که لازم است برای روشن شدن برخی ابهامات در رابطه با زندانی شدن شاهرخ زمانی و محمد جراحی سئوالات بی جواب خود را از شما جویا شویم .
قبل از مطرح کردن سئوالات ،از اینکه توانستید ضربه به تشکیلات خود را برطرف کرده و مجددا” سازمان یابی کنید بسیار خوشحال شدیم و امیدواریم هر چه بیشتر در مسیر انقلابی خود پیروز و موفق باشید .
البته سئوالات بیشتری در رابطه با شروع فعالیت،نوع فعالیت و جمع بندی عمل تشکیلاتی و تئوریکی وجود دارد که در این رابطه شاید زمان دیگری اقدام نماییم اما اکنون آنچه برای ما و بخصوص شاهرخ زمانی و محمد جراحی بسیار مهم است علل دستگیری آنها تقریبا” همزمان با یورش به تشکیلات شما و وارد کردن اتهام شراکت آن دو نفر در تشکیلات جنبش دمکراتیک کارگری است که باید هر چه بیشتر شفاف شود .از این رو سئوالات ما حول عدم ارتباط آن دو با تشکیلات شما دور می زند.
در این راستا من حسین حمیدی عضو کمیته حمایت از شاهرخ زمانی اولین سئوال را مطرح می کنم :
حسین حمیدی : شما در بیانیه شماره یک خود یورش به جنبش دمکراتیک کارگری را رور19/3/1390 اعلام کردید در حالی که شاهرخ زمانی را در تاریخ 17/3/1390 دستگیر کردند تفاوت این دو تاریخ در چیست ؟
نیما پوریعقوب : با درود به شما و رفقا در کمیته ی حمایت از شاهرخ زمانی، قبل از جواب به سوال مقدمه کوتاهی لازم است.
ما پس از وقفه ای چند ماهه و پس از این که توانستیم مجددا نیروهای خود را سازمان دهی کنیم اقدام به صدور این بیانیه کردیم، چرا که ضرورت آن با توجه به احکام ناعادلانه ی صادره در خصوص آقایان زمانی و جراحی به شدت احساس می شد. البته این بیانیه با توجه به جمع بندی رفقا از تجربه ی خرداد ماه و عملکرد قبل از آن صادر شده است. اما جواب سوال :
بلی، همان طور که در بیانیه ذکر شده است، یورش رژیم به جنبش دموکراتیک کارگری در روز 19 خرداد ماه 1390 انجام گرفت، در این روز یکی از اعضا دستگیر شده و به بازداشتگاه اداره ی اطلاعات تبریز منتقل می شود. البته آقای زمانی و آقای جراحی در روز 18 خرداد ماه بازداشت شده بودند، همان طور که آقای زمانی خود در نامه ای که به قاضی پرونده حمل بر نوشته بودند اشاره کرده اند، ایشان در تهران بودند و در لحظه ی ورود به تبریز دستگیر می شوند. در اصل من آقای زمانی را مدت بیش از شش ماه بود که ندیده بودم و آشنایی ام هم با ایشان بسیار سطحی و در حد دوستی ساده بود. این هم یک مساله ی طبیعی است که فعالین کارگری همدیگر را بشناسند. ایشان هم از اعضای هیئت بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان بودند. ما نه تنها آقایان زمانی و جراحی را می شناختیم بلکه بسیاری دیگر از فعالین کارگری را نیز می شناختیم و کم و بیش با آن ها در ارتباط بودیم. اما این دوستی ها هیچ ربطی به جنبش دموکراتیک کارگری و فعالیت های ما نداشت. همان طور که خود آقای زمانی نیز بارها در دادگاه و جلسات بازپرسی به این
مساله اشاره کرده اند.
حسین حمیدی : شما در بیانیه شماره یک خود گفته اید که شاهرخ زمانی و محمد جراحی هیچ ارتباطی با تشکیلات شما نداشتند اما طبق اعلام دادگاه مأموران در خودروی محمد جراحی تعداد زیادی نشریه ی آوای انقلاب پیدا کرده اند . اگر ایشان ارتباطی با شما نداشت چگونه نشریه آوای انقلاب در خودروی او بوده است ؟
نیما پوریعقوب : در مورد نشریاتی که در دادنامه هم به آن ها اشاره شده است، باید بگویم که خوب من آقای جراحی را از طریق دوستی که در سال 87 با ایشان در زندان تبریز هم بند بودند می شناختم. ایشان با آن اتومبیل مسافرکشی کرده و درآمدشان از این راه بود. هر از گاهی که من هم کاری داشتم با ایشان تماس می گرفتم تا زحمت جابه جایی مرا هم بکشند. روز 17 خرداد من در حالی که در یکی از خیابان های تبریز منتظر تاکسی بودم، ایشان را دیدم، مرا سوار کردند و به مقصدم رساندند. من همراهم حدود 40 عدد از نشریه ی آوای انقلاب را داشتم که زیر پایم طوری قرار دادم که جلب توجه نکند. هنگام پیاده شدن به لحاظ ترافیک سنگین و عجله در پیاده شدن نشریات را فراموش کردم و در ماشین ایشان جا گذاشتم. آقای جراحی از این نشریات هیچ اطلاعی نداشتند و به هیچ عنوان در جریان فعالیت های جنبش دموکراتیک کارگری نبودند و هیچ ارتباطی در این مورد بین ما و ایشان نبود.
حسین حمیدی : طبق دادنامه ی شماره 9009974124100863 مورخ 6/6/1390 از طرف دادگاه اعلام شده است که محمد جراحی به شرکت در تشکیل گروه جنبش دمکراتیک کارگری اعتراف کرده است هر چند که در دادگاه منکر شده است .اگر او با تشکیلات شما ارتباط ندارد پس چرا در بازجویی ها اعتراف نموده است ؟
نیما پور یعقوب : شیوه های قرون وسطایی و به غایت ارتجاعی حکومت ولایت فقیه برای کسی پوشیده نیست. خوب وقتی پیرمرد 55 ساله را روزهای متوالی در سلول انفرادی نگه می دارند و مورد ضرب و شتم قرار می دهند. آیا اعترافات ایشان می تواند مورد قبول باشد؟ آقای جراحی را تهدید کرده بودند که دختر نوجوانشان را بازداشت می کنند و گفته بودند که می دانی که با دختر بچه ها چه می کنیم….
این حد از بی شرمی در تاریخ معاصر بشری بی سابقه است. در مقابل این شیوه ی ضدبشری، آیا اعترافات ایشان یا هر کس دیگر هیچ ارزشی دارد؟
بعد از رفع آن تهدیدات و فشارها و در جلسه ی دادگاه خود آقای جراحی هم صراحتا تمام اتهامات را رد کردند و اعلام کردند که هیچ دخالتی در فعالیت های جنبش دموکراتیک کارگری نداشته اند.
حسین حمیدی : با توجه به جوابهایی که شما به سئوالات بالا دادید آیا می توان قبول کرد که بیشتر یا تمامی گفته ها و جوابهای بازجویی از روی ناچاری و در واقع قبول، نکرده ها بوده است؟
نیما پوریعقوب : بلی، دقیقا. در واقع تمامی متهمین تمام آن چه را که گردن گرفته اند از روی ناچاری و به ضرب تهدید و شکنجه و… بوده و از اعتبار ساقط است.
حسین حمیدی : با توجه به گفته های شما معلوم می شود که شاهرخ زمانی و محمد جراحی از اتهام عضویت در جنبش دمکراتیک کارگری کاملا” مبرا هستند و حتی دادگاه نیز سند ودلیل بر شرکت آنها بخصوص در مورد شاهرخ زمانی ندارد با این حال هر دوی آنها را محکوم به زندان کرده است بخصوص شاهرخ که هیچ برگه ای را امضا نکرده و سند ودلیل بر علیه او وجود ندارد اما برای او بیشتر از همه زندان صادر کرده اند به نظر شما دلیل دادگاه برای چنین عملی چه می تواند باشد ؟
نیما پوریعقوب : ببینید، ما نمی توانیم حکومت سرمایه داری و فاشیستی حاکم بر ایران را خارج از چهاچوب سرمایه داری جهانی در نظر بگیریم. امروز دیگر به اصطلاح دهکده ی جهانی به صورت ارگانیک عمل می کند و یک کل را تشکیل می دهد که رژیم حاکم برایران هم جزئی از این کل است. شناخت تضادها و حل آن ها هم فقط در این دستگاه میسر است. رژیم و هر عملی که انجام می دهد هم درون همین دستگاه بررسی می شود. در پی بحران فراگیر سرمایه داری جهانی و تشدید تضاد طبقاتی و حمله ی گسترده ی سرمایه داری جهانی به دستاوردهای تاریخی طبقه ی کارگر، موج گسترده ی سرکوب فعالین کارگری در ایران هم آغاز شد. در این مورد نه تنها آقایان زمانی و جراحی بلکه شمار زیادی از فعالین کارگری دستگیر و به احکام سنگین محکوم شده اند. شما در نظر بگیرید شیث امانی، علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده، ابراهیم مددی، رضا شهابی و… را.
به خصوص که پس از جنبش مردمی در طول دو سال گذشته و شقه شدن حاکمیت ولایت فقیه – به طوری که امروز دیگر دانه درشت های این رژیم هم سیرک انتخاباتی را تحریم می کنند و شکاف به درون جناح غالب یعنی بین دو جناح خامنه ای و احمدی نژاد کشیده شده است – حکومت اسلامی به شدت نیازمند سرکوب طبقه ی کارگر و فعالین کارگری است. چرا که خود و حامیان خارجی اش بهتر از همه می دانند که گورکن تاریخی سرمایه داری، جز طبقه ی کارگر نخواهد بود.
در داخل ایران هم باز کیفیت این سرکوب بعضا متفاوت می شود. تبریز به لحاظ سیاسی شهری بسیار حساس است. شهری با سنت تاریخی پرقدرت چپ، که از درون آن بسیاری از شاخص ترین چهره های چپ تاریخ ایران بیرون آمده اند. هم چنین شهری است صنعتی با کمیت قابل ملاحظه ای از جمعیت کارگری که بعد از تعطیلی گسترده ی صنایع در وضعیت اسفباری به سر می برند. در کنار اینها شما در نظر بگیرید تحرکات و اعتصابات خودانگیخته ی کارگران مانند اعتصاب کارگران پتروشیمی را.
رژیم با پرونده سازی علیه فعالین کارگری وبا این احکام سنگین سعی در ایجاد فضای رعب و وحشت در بین کارگران و فعالین کارگری تبریز و مهم تر از آن جلوگیری از تلفیق آگاهی سوسیالیستی با جنبش خود به خودی کارگران را دارد. بنا براین دستگیری و محاکمه زمانی و جراحی در تبریز و دیگر فعالین در نقاط دیگر با توجه به اینکه خود دادگاه و پلیس سیاسی می دانند که انها هیچ کاری نکردند را در دستور کار خود قرار داده اند .
حسین حمیدی : تنها استناد دادگاه برای محاکمه و صدور حکم زندان بر عیله شاهرخ زمانی اعترافات متهم ردیف چهارم است ، که در دادنامه فوق چنین آمده است … اقاریر صریح متهم ردیف چهارم بزهکاری متهمین ردیف اول ، دوم و سوم در حد مشارکت در تشکیل گروه غیر قانونی مخالف نظام … اگر شاهرخ زمانی و محمد جراحی ارتباطی با جنبش دمکراتیک کارگری نداشته اند ، پس چرا متهم ردیف چهارم نسبت به آنها چنین اعترافاتی کرده است؟
نیما پوریعقوب : در مورد متهم ردیف چهارم باید بگویم، ایشان کم سن و سال هستند و تحت فشار های شدید قرار داشتند. پنج روز اول بازداشت به آن ها اجازه ی تماس به خانواده شان داده نشده بود. بی خبری و نگرانی مفرط خانواده ی وی باعث شده بود پدر پیرشان دچار عارضه ی قلبی شده و در بیمارستان بستری شوند. اداره ی اطلاعات در اقدامی ضدبشری همین مساله را دست آویز قرار داده و خانواده ی ایشان را به شدت تحت فشار قرار داده بود. فشارهایی که تا همین اواخر هم ادامه داشت. ایشان چندین بار توسط بازجوها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، تهدید به تجاوز شده بودند و تهدید به منع از ادامه ی تحصیل. در چنین وضعیتی آیا می توان اقاریر ایشان را معتبر دانست؟
حسین حمیدی : رفیق گرامی از اینکه در مصاحبه با ما شرکت کردید و وقت خود را در اختیار ما گذاشتید از شما بسیار متشکر هستیم و همچنین امیدواریم هر چه زودتر شاهرخ زمانی و محمد جراحی و بقیه کارگران زندانی آزادی خود را به دست آورند و باز امیدواریم شما در راه متحد کردن کارگران و ایجاد همبستگی گسترده طبقاتی هر چه بیشتر موفق باشید در انتها اگر مواردی لازم به ذکر است لطفا” بفرمایید .
نیما پوریعقوب : من هم از شما به خاطر فرصتی که در اختیارمان گذاشتید تشکر کرده و امیدوارم هر چه سریعتر آقای زمانی و تمامی فعالین کارگری در بند آزادی خود را به دست آورند.
با سپاس حسین حمید عضو
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
15/12/1390