درباره تفاهم نامه هسته ای

درباره تفاهم نامه هسته ای

همانطورکه قابل پیشبینی بود رژیم جمهوری اسلامی بعداز سالها توهم پراکنی درباره بلندپروازیهای هسته ای وکش وقوس بادولتهای غربی  سرانجام درموقعیتی گریزناپذیر به امضای تفاهم نامه با قدرت های بزرگ تحت عنوان 5 بعلاوه 1تن داد. این قرارداد برخلاف ادعای سران رژیم نه یک تفاهم نامه «برد/برد» بلکه ازسوی جمهوری اسلامی  قبول قراردادی است که سابق براین مدعی بودند که چنین قرارمداری را نخواهند پذیرفت.طبق سند منتشره درمطبوعات ، طبق این تفاهمنامه جمهوری میباید

«ـ میزان عظیمی از ذخیره اورانیومهای غنی شده خود را از بین ببرد.
ـ اورانیوم را بالاتر از ۴ درصد غنی نکند و این کار تنها در نطنز صورت گیرد.
ـ از فردو برای غنی سازی دیگراستفاده نشود.
ـ تنها حدود ۵۰۰۰ سانتریفوز نسل اول از ۲۰۰۰۰ فعلی بکارغنی سازی ادامه دهند.
ـ پروتکل الحاقی و کد اصلاحی ۳٫۱ را اجرا کند. فعالیتهای هسته ای ایران  در مواردی بمدت ۲۵ سال تحت نظر قرار می گیرند و بعد از انهم ایران حق ندارد از پروتکل الحاقی خارج شود.
– کنترل فعالیت های هسته ای ایران، ۱۰ ساله و ۱۵ ساله و ۲۰ ساله و ۲۵ ساله و دائمی خواهد بود.
–   در عوض تحریمهای سازمان ملل از تیرماه بتدریج برداشته می شوند و تحریمهای امریکانیز بتدریج معلق خواهد شد.  – تحریمهایی که مربوط به موشکهای بالیستکی است با قی می ماند.
– وبر خلاف ادعای هیات مذاکره کننده ایرانی مبنی براینکه : “در روز اول اجرای توافق همه ی تحریمهای اقتصادی برداشته می شود”طبق ادعای طرف مقابل، همه تحریمها برداشته نمیشوند بلکه آنها به حالت تعلیق درمیایند تا درهرموردی راستی آزمائی انجام گیرد:
تحریمهای وضع شده از طرف سازمان ملل متحد لغو نمیشوند بلکه به حال تعلیق در میآیند.

جمهوری اسلامی ازارائه اطلاعات دقیق و جزئیات این تفاهمنامه تاکنون امتناع ورزیده است اما اطلاعات اندکی که ازمفاد تفاهمنامه منتشر شده است و ما دربالا به پاره ای ازآنها اشاره کردیم، نشان دهنده این واقعیت است که رهبران جمهوری اسلامی ازمواضع قبلی خود کاملا عقب نشینی کرده اند. آنها تاکنون تنها با بحران سازیهای خود  و بزرگ نمائی مسئله هسته ای درسطح یک مسئله ملی و… ملیاردها دلار ازثروت ملی و دسترنج توده های کارگر و زحمتکش را به کام مافیای قدرت ثروت سراریز کرده ند درحالیکه فقر و نداری ، بیکاری ، گرانی و عدم پرداخت حقوق ودستمزد کارگران را با تحریمات اقتصادی  و خطر جنگ توجیه میکردند، درسایه تحریمها ، و تشدید جو رعب و خفقان با بهانه «مقابله با شیطان بزرگ و صیانت ازمنافع ملی» سرمایه سالاران  و مافیای قدرت و ثروت ازطریق رانت خواری ، قاچاق ، احتکار و گرانفروشی کالاهای ضروری ، ارتشا ء و فساد میلیارد ها دلار به ثروت های خود افزودند. واینک بعد از تحمیل این همه هزینه گزاف بردوش توده های مردم، درواقع امر به نقطه آغازفعالیت هسته ای خود باز گشته است.

این که این تفاهم نامه سرانجام به یک توافق جامع خواهد انجامید یانه ؟ درباره آن حرف وحدیث فراوان است.جمهوری اسلامی برغم عقب نشینی های بسیار ازادعاها ومواضع قبلی خود، اما فشاراقتصادی و مشکلات داخلی ازیکسو وتحولات منطقه ازسوی دیگر سران جمهوری اسلامی را به تعبیری به سرکشیدن جام زهردیگری مجبورکرد. اما اینکه عقب نشینی جمهوری اسلامی از ادعاها و مواضع قبلی خوددرباره برنامه هسته ای، تاچه حدی درسایرمسائل مورد اختلاف درمنطقه با دول غربی  علی الخصوص آمریکا هماهنگ خواهد شد ،امری است که حوادث آینده به آن پاسخ خواهدداد.

آنچه مسلم است درحال حاضر عقب نشینی جمهوری اسلامی خطر فوری جنگ واستفاده ازبحران هسته ای برای منکوب کردن اعتراضات مردم به وضع موجود را ازدست آنها گرفته است واحتمال برداشته شدن بخش قلیلی از تحریمات هم باز نگرانی مردم را ازاین بابت کم خواهد کرد وفشار اقتصادی به بهانه تحریمات را بی اثر خواهد کرد .صد البته نباید دچارتوهم شد که گویا بابرداشته شدن بخشی از تحریمات و یاحتی برداشته شدن همه تحریمات مشکلات اقتصادی و سیاسی مردم حل خواهد شد. چرا که قبل از برقراری این تحریمها نیز وضعیت مردم بهترازاین نبود .

سازمان ما ازابتدا مخالفت صریح خود را با اعمال تحریمها که دود آن به چشم مردم زحمتکش میرفت اعلام کرد و اقدامات احتمالی نظامی را محکوم نمود.بنابراین ازاینکه فعلا با امضای این تفاهمنامه سایه احتمال اقدام ازروی سرمردم به کنار رفته و یا کم رنگ شده است و برخی ازتحریمها برداشته میشود این را به نفع توسعه مبارزات آزادیخواهانه وبرابری طلبانه توده زحمتکش مردم ایران میدانیم و امید واریم توافق هسته ای برای مبارزات توده های زحمتکش مردم موقعیت مناسب تری را بوجود بیاورد. تابتوانند با عزمی راسخ  واراده ای خلل ناپذیر به مبارزات شان جهت رسیدن به ازادی ، برابری و سوسیالیسم  که تنها راه پایان دادن به ستمو استثمار و زور وسرکوب درجامعه است ، ادامه دهند.