بزودی این زمستان نیزسرخواهدآمد

تا که در بند یکی بندم هست-

با تو ای سوخته، پیوندم هست

سی و هفت سال ازاقدام ددمنشانه جمهوری اسلامی و تیرباران رفیق سعید سلطانپور شاعر،نمایشنامه نویس و کارگردان تاتر میگذرد.رژیم جمهوری اسلامی بمثابه یک دولت سرمایه داری مذهبی تازه به قدرت رسیده که رسالت آن متوقف کردن روند انقلابی و سرکوب و فرونشاندن جنبش های اجتماعی توده های زحمتکش مردم و برقراری سیستم سرکوبگر دیگری این بار بنام اسلام و قوانین اسلامی بود.ازهمان بدو به روی کارآمدن اش سرکوب جبش کارگری،روشنفکران ، زنان ، نویسندگان وهنرمندان،جنبش خلقهای تحت ستم واستثمار وسازمانهای مدافع حقیقی منافع توده های مردم را مورد یورش وحشیانه قرارداد.دراعمال این سیاست به غایت ضد مردمی علاوه بربکارگیری دستگاه ستم وسرکوب رژیم شاهنشاهی ،ازطریق سازماندهی ارازل واوباش تحت عناوین مختلف نظیر ،کمیته های انقلاب اسلامی وسپاه پاسداران وغیره استفاده نمود و با بسیج بخش ناآگاه ومذهبی و فریب خورده جامعه که عکس خمینی را درماه دیده بودند و به وعده ووعید های او مبنی بر حمایت از «مستضعفان »و مجانی کردن برق و آب و غیره باورکرده بودند، تا مقطع 60 خرداد توازن قوارا به نفع طبقه حاکم و روحانیت تازه به قدرت رسیده تغییرداد.

ازخردادشصت یورش همه جانبه به انقلابیون ،تشکلهای کارگران ، معلمان دانشجویان ،دانش آموزان زنان و دیگرزحمتکشان آغاز ودست آوردهای قیام توده ای مردم یکی پس ازدیگری بازستانده شدند .ازاین پس کشتارآشکار،درخیابانها، دستگیری ،زندان ، شکنجه و اعدام های دسته جمعی به سیاست روز سردمداران رژیم تبدیل شد.

31خرداد شصت با تیرباران رفیق سعید سلطانپور همراه ١۴ تن از دیگر زندانیان سیاسی درواقع آغازسرکوب و کشتار مخالفین به صورت وسیع و همه جانبه و آشکار کلید زده شد.

دژخیمان جمهوری اسلامی سعید سلطانپوررا درشب عروسی اش دستگیرکرده بودند .

سعید سلطانپور کمونیست ،عضو سازمان چریکهای فدائی خلق ایران و یکی ازچهره های درخشان ادب و هنر مبارزایران بود که به خاطرنوشته ها ، اشعار و نمایشنامه هایش سالها درزندانهای رژیم شاه زیر شکنجه مقاومت کرده بود . سعید ازاعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران نیز بودو خلاقیت های هنری وادبی وی تاثیرماندگاری درفرهنگ وهنر انقلابی برجای گذاشته است.یاد وخاطره سعید سلطانپور دربیداری ورزم دلاورانه توده های زحمتکش مردم تبلورمییابد و پابرجا است و اشعار انقلابی او گرمابخش قلب مبارزینی است که برعلیه ظلم وستم واستثمار بپا خواسته اند.بی تردید روزی فراخواهدرسید که این زمستان نیز سرخواهد آمد و به یمن جانفشانی وفداکاری سلطانپورها توده های زحمتکش بیدار میشوند وبهارآزادی فراخواهد رسید . یاداش گرامی وراه اش پررهروباد.

اسامی عده دیگری از هنرمندان ونویسندگان که بعد ازسال شصت توسطرژیم ددمنش جمهوری اسلامی جانباخته اند. درآستانه سی وهفتمین سالگرد اعدام سعید سلطانپوریاد همه این جانباختگان را که درراه آزادی اندیشه وبیان ازجان خویش مایه گذاشتند ،گرامی میداریم.

 

۱- سیمون فرزامی، روزنامهنگار، مفسر خبرگزاری پارس و سردبیر روزنامۀ فرانسوی زبانِ “ژورنال دو تهران”، در سن ۷۰ سالگی در آذرماه سال ۱۳۵۹ به اتهام رابطه با امریکا و جاسوسی برای اسرائیل (تیرباران).

۲- حمید رضوان، نویسنده، سال ۱۳۵۹ (قتل در بیمارستان)

۳- علی اصغر امیرانی، روزنامه نگار، سردبیر مجله خواندنیها، اول تیرماه سال ۱۳۶۰ در سن ۶۵ سالگی به اتهام همکاری با اسرائیل و ساواک (تیرباران).

۴- سعید سلطانپور، شاعر، نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر، عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران و سندیکای هنرمندان تئاتر ایران، و فعالِ سیاسی در خرداد سال ۶۰ (تیرباران).

۵- جلال هاشمی تنگستانی، نویسنده، سال ۱۳۶۰ (نحوه مرگ ناروشن).

۶- عطاءالله نوریان، مترجم و نویسنده و فعال سیاسی، سال ۱۳۶۰ (تیرباران).

۷- رحمان هاتفی، روزنامه نگار و نویسنده و فعال سیاسی تیرماه ۱۳۶۲، (قتل زیرشکنجه-یا خودکشی در زندان).

۸- فریدون فرخزاد، شاعر و شومن،۱۶ مرداد ۱۳۷۱ در شهر بُن آلمان (قتل با ضربات متعدد کارد).

۹- حسین صدرائی( اقدامی) متولد ۱۳۲۷در لنگرود، شاعر، نویسنده و پژوهشگر، عضو کانون نویسندگان ایران و فعال سیاسی، سال ۱۳۶۷ (قتل در زندان زیر شکنجه یا اعدام)

 

۱۰- کورش آریامنش (رضا مظلومان) روزنامه نگار، نویسنده و فعال سیاسی، ۷ خرداد ۱۳۷۵ (قتل در پاریس به ضرب گلوله)

 

۱۱- علی اکبر سعیدی سیرجانی، نویسنده و پژوهشگر، ۴ آذرماه ۱۳۷۳ (قتل در زندان).

۱۲- غفار حسینی، مترجم، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران ۲۰ آبانماه ۱۳۷۵ (قتل در تهران).

۱۳- احمد تفضلی، مترجم و زبان شناس، ۲۴ دیماه ۱۳۷۵ (قتل در تهران).

 

۱۴- ابراهیم زالزاده، روزنامه نگارو ناشر، فروردین ۱۳۷۶ (قتل در تهران).

 

۱۵- احمد میرعلائی، مترجم و نویسنده در سال ۱۳۷۷، (قتل در اصفهان).

۱۶- حمید حاجیزاده، شاعر و نویسنده همراه با کودک ۱۰ ساله اش کارون، شهریور ۱۳۷۷ (قتل در کرمان با ضربات متعدد کارد).

۱۷- پیروز دوانی، نویسنده، مترجم و پژوهشگر، در سال ۱۳۷۷ (قتل در تهران).

۱۸- مجید شریف، مترجم و نویسنده ، آذرماه ۱۳۷۷ (قتل در تهران).

۱۹- محمد مختاری، شاعر، نویسنده و پژوهشگر و عضو کانون نویسندگان ایران در آذرماه ۱۳۷۷ (قتل در تهران).

۲۰- محمد جعفر پوینده، مترجم، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران، آذرماه ۱۳۷۷ (قتل در تهران).

۲۱- عزتالله ابراهیم نژاد، شاعر، ۱۸ تیر ۱۳۷۸(قتل).

۲۲- زهرا کاظمی، روزنامه نگار و عکاس، سال ۱۳۸۲ (قتل در زندان اوین).

۲۳- آیفر سرچه، خبرنگار کرد اهل ترکیه، سال ۱۳۸۴ (قتل در ایران).

۲۴- امید رضا میر صبافی ۲۸ ساله، وبلاگ نویس، سال ۱۳۸۷ (قتل در زندان).

۲۵- یعقوب میرنهاد، روزنامهنگار و و بلاگ نویس، ۱۴ مرداد ۱۳۸۷ (اعدام در زاهدان).

۲۶- علیرضا افتخاری، وبلاگ نویس، سال ۱۳۸۸.

۲۷- ستار بهشتی، وبلاگ نویس، آبانماه ۱۳۹۱، به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق شبکه اجتماعی و فیس بوک (قتل زیر شکنجه).