برپاخیز ای داغ لعنت خورده ,  روز روز تو و پیکار پیکار توست.

بار دیگر 11 اردیبهشت روز کارگر روز فریاد علیه سرمایه داری روز تجلی قدرت طبقه کارگر روز برابری و برادری فرا رسیده آن هم در شرایطی که کارگران ایران بحرانی ترین و سخت ترین روزها را سپری میکنند. گرانی و تورم افسار گسیخته بیداد میکند, فقر و بیکاری و تبعات آن سایه سنگین و سیاه خود را بر زندگی کارگران گسترانیده , صدها کارخانه و کارگاه و مراکز تولیدی یا به تعطیلی کشیده شده اند یا بدون پرداخت حقوق کارگران با کمترین توان با کار ادامه میدهند. عدم دریافت حقوق و تورم تامین ابتدایی ترین نیازهای روزمره زندگی را برای کارگران مشکل کرده است درحالی که عده قلیلی با داراییهای سرسام آور و نجومی خود که از چپاول و غارت ماحصل کار کارگران و زحمتکشان در پناه قوانین ارتجاعی رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی بدست آورده اند در بهترین شرایط زندگی میکنند. سرمایه دارن همیشه در تلاشند با استفاده ازتمامی امکانات و ابزارها با کمترین حقوق و مزایا در ابتدایی ترین شرایط کاری از کارگران بهره کشی کنند.

تنها سلاح برنده و قدرتمند کارگران برای طرح مطالبات خویش و تحقق شرایط بهتر کاری و افزایش حقوق و مزایا و….. اتحاد و همبستگی است که میبایست با برپایی تشکلهای طبقاتی خویش صفوف خود را در برابر بورژوازی هرچه منسجم تر گردانند چرا که در برابر سرمایه داران متحد تنها کارگران متحد توان ایستادگی دارند. حرکتهای اعتراضی و طرح مطالبات در مراکز مختلف کارگری هرکدام ضربه ای بر پیکر سرمایه داری حاکم است ولیکن پراکنده ماندن و تداوم این پراکندگی این امکان را به رژیم سرمایه داری میدهد که با سرکوب سریع آن از همراهی و همبستگی سایر کارگران با این حرکتها جلوگیری کند.

رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی برای حمایت از منافع سرمایه داران از هیچ اقدامی روی گردان نیست و طرح هر خواسته ای از طرف کارگران و زحمتکشان را به منزله اقدام علیه نظام و پذیرفتن حتی بخش ناچیزی از آن را به معنی تضعیف نظام میداند. در این راستا حتی طرح ابتدایی ترین مطالبات کارگران به مانند دریافت حقوق ماهیانه پاسخی جز سرکوب و شکنجه و زندان نمیابد و به وضوح نشان میدهد هرگونه حرکت صنفی با پاسخی که رژیم به آن میدهد خود به خود جنبه سیاسی میابد و خود به خود بقای رژیم را زیر سوال میبرد. باید این باور را توضیح دهیم که تنها راه تحقق ابتدایی ترین حقوق انسانی , حذف فقر و بیکاری و فحشا و اعتیاد , تنها راه تحقق آزادی و برابری برچیدن مناسبات سرمایه داری و بساط رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و برقراری حکومت کارگری و تحقق سوسیالیسم است.

مرگ بر رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد سوسیالیسم

کمیته ایالتی تهران

9/2/87