کارگران و زحمتکشان باید از ریشه براندازیم کهنه جهان جور و بند

در اردیبهشت ۹, ۱۳۸۴ ۳۲۱

11اردیبهشت ( اول ماه مه) روز جهانی کارگر فرا رسیده , روز اتحاد و حرکت پر خروش طبقه کارگر , روز فریاد کارگران وزحمتکشان بر علیه ستم و استثمار , بر علیه سرمایه داران , برعلیه رژیم چپاولگر اسلامی , بر علیه رژیمی که به عنوان کار گزار سرمایه داری تمام توانش را در حمایت از نظام پوسیده سرمایه داری و فراهم کردن شرایط مطلوب برای غارتگری هر چه بیشتر به کار گرفته .

جمهوری اسلامی کوشیده با بکارگیری تمام ابزارهای مذهبی فرهنگی سیاسی و نظامی و با سرکوب وحشیانه و گسترده دهه 60 کمونیستها و انقلا بیون به هر شکل ممکن رسالت طبقاتی خود را به انجام برساند . دستاورد جمهوری جهل و جنایت برای کارگران و زحمتکشان چه بوده ؟ جز فقر و بیکاری و فحشا جزاعتیاد و تن فروشی و فروش اعضای بدن جز خودکشی و فرزندکشی و فرزندفروشی ……… . سالهاست سرمایه داران زالوصفتانه در سایه جمهوری اسلامی براحتی به غارت و چپاول کارگران و زحمتکشان مشغولند براحتی ارتجاعی ترین قوانین ضد کارگری را با توجیهات شرعی به اجرا گذارده اند حتی تا مدتها از بکاربردن کلمه کارگر و کارفرما اجتناب کرده و بجای ان کارپرداز و کارپذیر را بکار می بردند , لغو قانون استخدام و اجرای قانون قراردادهای موقت , خروج کارگهای زیر ده نفر ازشمول قانون کار , بستن قرارداد با شرکتهای دلالی برای بکارگیری کارگران بطوریکه بخشی از دستمزد گارگران به جیب دلالان سرازیر می شود ………. گوشه ای ازقوانین قرون وسطایی است که توسط جمهوری اسلامی به اجرا گذارده شده , بورژوازی وقاحت و رذالت را به حدی رسانده که با تکیه به رژیم اسلامی بدون هیچ هراسی حتی تا ماهها حقوق کارگران را پرداخت نمی کند , براحتی به اخراجهای دسته جمعی اقدام میکند , هر زمان که بخو اهد بدون درنگ اقدام به فروش یا خراب کردن ساختمانها و تاسیسات کارخانجات و اختصاص زمین برای برج سازی و پاساژ کرده و کارگران را بدون هیچ هزینه ای به خیل عظیم بیکاران ملحق میکند ……

سوال این است با وجود اشکار شدن دزدیها غارتگریها و جنایات باند های مافیای وابسته به رژیم , با وجود عریان شدن چهره درنده و سرکوبگر رژیم , با وجود عیان شدن نقش رژیم در توزیع گسترده مواد مخدر, ترویج فحشا , گسترش فقرو بیکاری , با وجود حرکتهای بسیار چرا این رژیم همچنان به حیات ننگین خویش ادامه می دهد ؟ چرا حرکت های اعتراضی کارگران اغلب بدون نتیجه یا کمترین نتیجه متوقف شده است ؟ جمهوری اسلامی به خوبی می داند هر عقب نشینی در برابر خواست کارگران در برار حرکت های اعتراضی آنها عقب نشینی دیگری را به دنبال خواهد داشت و به همین دلیل تمام توانش را برای سرکوب این حرکت ها به کار گرفته و بی درنگ آنها را به خاک و خون می کشاند به مانند خاتون آباد که خون پاک کارگران خیابان ها را رنگین کرد و هیچ عکس العملی به دنبال نداشت . گسترش و تداوم حرکت های اعتراضی و پیوند این حرکت ها با هم موجب شکل گیری نیروی قدرتمندی میگردد که نوک حمله آن متوجه نظام پوسیده سرمایه داری و رژیم حامی این نظام است . رژیم در کنار سرکوب با پرورش کارگران یقه سفید این مزدوران سرمایه در صفوف کارگران از طریق دائر کردن دکان های جاسوسی ( خانه کارگر , انجمن اسلامی , شوراها , انجمن های صنفی ) سعی در جمع کردن بخشی از کارگران به گرد این مراکز و ایجاد پراکندگی در صفوف آنها و به انحراف و مماشات کشاندن اعتراضات کارگری دارد .

بیهوده است که بپنداریم رژیم به تقاضاهای صنفی و معیشتی پاسخ در خور و لازم میدهد . واقعیت این است حتی دستیابی به ابتدایی ترین حقوق مانند کاهش ساعت کار , افزایش حقوق , دستیابی به بیمه درمانی و خدمات پزشکی , باز نشستگی , امنیت شغلی , مسکن , بهداشت , تحصیل رایگان و …. تحقق آزادی عقیده و بیان , برابری حقوق زنان و مردان , آزادی زندانیان سیاسی ….. . در یک کلام کار – مسکن – آزادی در حیات جمهوری اسلامی غیر ممکن است .

کارگران و زحمت کشان

طرح خواسته ای صنفی عموما با سرکوب رژیم مواجه شده و عملا جنبه سیاسی پیدا کرده باید طرح خواسته های صنفی و مبارزه برای تحقق آن را به مبارزه علیه کلیت نظام جمهوری اسلامی پیوند زنیم می بایست با طرد عناصر مزدور رژیم از صفوف خود با بایکوت کردن ارگان های مزدور پرور رژیم با حمایت از اقدامات اعتراضی دیگر کارگران و پیوستن به صفوف انها این خیزش ها را به قیامی بزرگ بر علیه رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی مبدل کنیم . اتحاد و همبستگی کارگران تنها سلاح برنده بر علیه فقر و بیکاری , بر علیه ستم و استسمار سرمایه دارن , علیه حاکمیت سرمایه داری و برای تحقق آزادی و برابری تحقق سوسیالیسم است .

زنده باد اتحاد همبستگی کارگران مرگ بر رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد سوسیالیسم

سازمان اتحاد فداییان کمونیست

کمیته ایلتی تهران

9/2/84