اعلامیه کمیته ایالتی تهران: 19بهمن سالروز حماسه ای بزرگ در تاریخ مبارزاتی ایران را گرامی میداریم

در آستانه سالگرد نوزده بهمن قرار داریم روزی که سمبل ایمان و اراده و عشق کمونیستها برای پیکار با نظام سرمایه داری ، عامل فقر و بی عدالتی و استبداد است . آنچه رفقای فدایی در 19 بهمن 49 آفریدند نه یک حرکت نظامی صرف بلکه یک درس بزرگ تاریخی بوده . جنبش فدایی آموخت تا آن زمان که در یک سو طبقه سرمایه دار زالو وار با مکیدن شیره جان کارگران و زحمتکشان ، با غارت دسترنج تمامی مزد بگیران زندگیی پر از ناز و نعمت را برای خود فراهم میکنند و در سویی دیگر جمع کثیری از جامعه در حسرت لقمه نانی و ابتدایی ترین نیازهای زندگی شبانه روز برده وار کار میکنند ، تا آن زمان که بی عدالتی و ستم طبقاتی بر جامعه حاکم است ، کمونیسم زنده و پویا است . حماسه 19 بهمن گواهی بود بر این که بر خلاف توهم رژیم جنایتکار پهلوی و امپریالیسم و علیرغم خوش خیالی سرمایه داران کمونیستها همیشه زنده اند و در هر شرایطی و در اوج به بن بست رسیدن تمام تفکرات و جریانات و یاس و ناامیدی الغایی رژیم حاکم آماده جانفشانی اند و با  زیر سوال بردن بنیان ها و مناسبات استبدادی و نشان دادن ضعف و ناتوانی رژیم حاکم ، آموختند بساط  ددمنشان و مستبدین حاکم فقط و فقط با خیزش قدرتمند و ایستادگی و قیام گسترده و مورد حمله قرار دادن ارگانهای سرکوب و ماشین ترور و جنایت حکام ، برچیده خواهد شد .

فدایی توانست با انجام چندین عملیات مسلحانه و جا انداختن شعارهایی مانند ” نه قانون اساسی  نه سازش سیاسی – تنها راه رهایی جنگ مسلحانه ” درجریان قیام ضد استبدادی 57 ، تاثیرگزار باشد ولی خلاء الترناتیو قدرتمند انقلابی شرایط لازم را فراهم کرد که خمینی مرتجع با تبانی و همکاری آمریکا و با استفاده از توهمات مذهبی توده ها بر جریان انقلاب سوار شود که نتیجه آن قریب چهل سال جنایت و غارت و فقرو فساد و …… بوده . اینک شرایط ملتهب و انفجار گونه جامعه بار دیگر  تداعی کننده شرایط سال 56 و 57 و نبود آلترناتیو انقلابی است . خیزش توده ها در ده روزی که جمهوری اسلامی را لرزاند تحت تاثیر عوامل متعددی وقوع یافت که همچنان به قوت خود باقی هستند و هر آن باید انتظار مرحله دوم این خیزش باشیم و در عین حال باید نگران تر از گذشته یه این وقایع توجه کنیم . امروز آمریکا رسما حمایت از انقلاب و سرنگونی رژیم را اعلام کرده است بخشی از اصلاح طلبان به فکر تشکیل کمیته نجات افتاده اند ، بخشی به دنبال جا انداختن رفراندم و جلوگیری از انقلاب هستند ، گروهی با نبش قبر کردن ، از دوران طلایی خمینی عقب تر رفته و در حسرت دوران طلایی پهلوی سینه چاکند ، کارگزاران رژیم هم که هر کدام دیگری را مقصر اعلام میکنند که صدای اعتراض مردم را نشنیده است و هراسناک از آینده تیره و تارشان سعی در کسب وجه مردمی دارند . همه برای آن است که به قول بازرگان به جای باران سیل جاری نشود .

فدایی در این شرایط حساس مسئولیت سنگینی بر دوش دارد جنبش فدایی به عنوان بخشی مهم و اثر بخش از جنبش کمونیستی ایران از پتانسیل بالایی برای تاثیر گذاری بر روند انقلاب برخوردار است و لازمه تحقق آن ایجاد وحدت و انسجام درون این جنبش است . با توجه به قرابت و نزدیکی دیدگاهها و گذشته مشترک چنین قابلیتی به عینه وجود دارد فقط اراده مشترک و احساس مسئولیت بیشتر نسبت به طبقه کارگر و انقلاب میطلبد . ما میتوانیم عظمت نام فدایی را بار دیگر زنده کنیم و هراس در دل رژیم بیافکنیم پس بی تردید و مصمم چون رفقای کبیرمان در سال 49 ، گام برداریم . ” قدم در راه بنه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت ” .

سرنگون باد رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی

هر چه برافراشته تر باد پرچم سرخ فدایی

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست – کمیته ایالتی تهران 19/11/96