اتحاد فدائیان کمونیست
کار ، مسکن ، آزادی ، جمهوری فدراتیو شورائی!

دستگیریهای گستره کارگران ودیگر شرکت کنندگان در تظاهرات اول ماه مه

امسال با فراخوان سندیکای کارگران شرکت واحد و با حمایت چند تشکل مختلف کارگری و معلمان و بازنشتگان، عده قابل توجهی از کارگران ، معلمین و بازنشتگان ودانشجویان به این فراخوان پاسخ مثبت داده و در ساعت موعود درمقابل بهارستان گردهم آمدند . ابتدا چون تصور رژیم این بود که از این فراخوان استقبال نخواهد شد،خواستند با تذکر و اخطار تجمع کنندگان اولیه را پراکنده ساخته و به این گردهمائی پایان دهند . اما بتدریج که برتعداد شرکت کنندگان با پرچم ها و پلاکاد هائی که روی آنها مطالبات کارگران و ،بازنشتگان، معلمین و گروهای دیگر اجتماعی نوشته شده بود،افزوده شد و هنگامیکه صف تظاهرات انسجام نسبی یافته و به طرح شعارها و مطالبات خود پرداختند ،نیروهای رژیم  مثل همیشه به صفوف تظاهرکنندگان یورش آورده و به ضرب و شتم ودستگیریآنها پرداختند .درنتیجه این یورش وحشیانه عده ای ازکارگران زخمی و عده دیگری  نزدیک به ۵۰ نفر بازداشت شدند.

ازجمله شعارهای شرکت کنندگان درتظاهرات «معلم و کارگر زندانی آزاد باید گردد»،«تشکل تجمع حق مسلم ماست»، «تورم گرانی بلای جان مردم »، «کارگر، معلم ،دانشجو ،احاد اتحاد» وشعارها و مطالبات دیگری که در بیانیه ها و اعلامیه های این تشکلها مطرح شده بودند.

شماری ازدرخواست ها ومطالبات کارگران دراین تجمعات شامل موارد زیر بود که خواست ومطالبات اقشار مختلف توده های کار وزحمت را دربرمیگرد ومیتواند وباید مورد پشتیبانی آنها قرارگیرد.

۱-

آزادی بی قید و شرط کارگران زندانی که برای خواست‌های خود مبارزه کرده‌اند و منع تعقیب قضایی آنها، آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و آزادی معلمان و دانشجویان زندانی.
۲- برقراری بیمه بیکاری برای تمام بیکاران و جویندگان کار.

۳- ترمیم مستمری بازنشستگان حداقل به میزان ۷ میلیون تومان در ماه، تأمین بیمه های اجتماعی کامل و کارآمد و مسکن مناسب برای بازنشستگان، نظارت نمایندگان منتخب بازنشستگان بر صندوق‌های بازنشستگی و شرکت در مدیریت آنها.

۴-الغای هرگونه تبعیض جنسیتی، مذهبی، ملی و قومی در محیط کار و در سطح جامعه،
۵- برابری مزد زنان و مردان در شرایط کار برابر و برابری حقوق کارگران مهاجر با سایر کارگران و رفع تبعیض از آنها.
۶-منع کار کودکان
۷- حق برخورداری از تشکل های مستقل و سندیکا و برقراری مذاکرات دستجمعی میان کارگران و کارفرمایان.
۸- لغو قراردادهای سفید امضا.
۹- آزادی بیان، تحزب، عقیده، اعتراض، گردهمایی، اعتصاب و راهپیمایی.
۱۰- ایجاد یک صندوق با تعهد دولت برای پرداخت فوری تمام مزدها و مزایای عقب افتاده کارگران.
۱۱- ما به همراه عموم کارگران ایران و جهان، سیاست‌های مداخله گرانه، جنگ افروزانه و تجاوزکارانه از جانب هر دولت متجاوزی را علیه مردم کشورها محکوم نموده و خواهان برقراری صلح، امنیت، رفاه و پیشرفت برای تمامی مردم ایران، منطقه و جهان هستیم.
۱۲- تأمین نیازهای فوری سیل زدگان ازجمله خوراک، پوشاک، بهداشت و درمان و مراکز آموزشی و تأمین مسکن مناسب و بازسازی رایگان و جبران همه خسارات آنها از جمله خسارات کشاورزان توسط دولت.

 

مطالباتی که از طرف شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، بمناسبت۱۲اردیبهشت روزمعلم و۱۱اردیبهشت(۱مه)روزجهانی کارگر مطرح شدند.

– بهینه‌سازی آموزش در مدارس

توقف خصوصی سازی آموزش

حق تشکل یابی مستقل

رفع موانع ناشی از اعمال سلیقه ای و فراقانونی در مسیر فعالیت های قانونی تشکل های صنفی فرهنگیان

ایجاد بیمه کارآمد برای فرهنگیان

اجرای دقیق مصوبه ی نظام پرداخت هماهنگ حقوق و دستمزد

دفاع از حقوق معلمان بخش خصوصی، آزاد و خریدخدمت

دریورش رژیم به این تظاهرات ازجمله رضا شهابی کارگر مبارز و از اعضای سندیکای شرکت واحد،حسن سعیدی،ناصر محرم زاده،وحید فریدونی،محمد علی اصلانی،سید رسول طالب،خانم شیری ،اسدالله سلیمانی، خرسندی از ازبازنشتگاه کشوری،کیوان صمیمی از اعضای کانون نویسندگان،کامیار فکور،مرداس طاهری،سلیمانی نژاد،عباس شمس،هادی سلیمانی،سیدمهدی عظیمی،ماهان صالحی،قاسم خالوئی، داود رفیعی ازکارگران اخراجی پارس خودرو و  عده ای ازجوانان ودانشجویان شرکت کننده دراین تظاهرات نیز دستگیر شدند که مجموعا حدود ۵۰ نفر گزارش شده است که تاکنون عده ای ازاین کارگران با گذاشتن وثیقه آزاد شده اند ولی عده زیادی هنوز تحت بازجوئی بوده ودر زندان بسرمیبرند.

جنبش کارگری و سایر زحمتکشان درسالهای اخیر برغم  سیاست تشدید سرکوبگریهای رژیم و دستگیری و زندان وشکنجه رهبران عملی خود، اما ازپای ننشسته و گامهای بلندی به جلو برداشته است . امروزه خواست ها و مطالبات مطروحه از سوی کارگران وزحمتکشان جامعه که در بیانیه ها ، شعار ها و تجمعات و تظاهرات آنها مطرح میشوند، همان خواست ها و مطالباتی هستند که میلیونها توده کار وزحمت درایران خواستار اش هستند . و برغم رعب و وحشتی که برفضای سیاسی جامعه حاکم است،.هنوز شاهد برآمد میلیونی کارگران وزحمتکشان  نیستیم و هنوز مبارزات کارگران و معلمان و بازنشتگان و اقشار محروم دیگر از پشتیبانی موثر و عملی هم طبقه ای های خود محروم است ،اما بدون شک هرگام  کارگران پیشرو و دیگر زحمتکشان  به بسط آگاهی طبقاتی و تشکل کارگران کمک کرده و ومتحدین طبقه کارگر را به سمت اتحاد و رزم در جبهه ای انقلابی و متحد تشویق و ترغیب خواهد کرد و احساس همین خطر از سوی طبقه حاکم و دولت سرکوبگر آن است که مانع هرگونه تشکل و تحزب و حتی تجمع کارگران وزحمتکشان دراول ماه مه میشود.یورش رژیم به تجمعات اول ماه مه تنها نشاندهنده ماهیت ضد کارگری آن نیست که سالها است رسوائی اش برسرهربام زده میشود. بلکه درعین حال ترس و واهمه از اتحاد گردانهای کارگران وزحمتکشان و هراس از روزی است که بازوان آنها بهم گره بخورد و به نیروئی تبدیل شود که هیچ قدرتی رایارای مقابله با آن نخواهد بود.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

Translate »